Το Toki Tori 3D είναι η ανανεωμένη και ρετουσαρισμένη έκδοση του αρχικού puzzle game που είδαμε πολλά χρόνια πριν. Αξίζει το χρόνο και το χρήμα μας όμως; Ιδού το ερώτημα!
Μια εισαγωγή στο Toki Tori 3D
Το Toki Tori ήρθε για πρώτη φορά το 2001 στο Game Boy Color, αποτελώντας την πρώτη κυκλοφορία της ολλανδικής εταιρίας “Two Tribes B.V”. Έκτοτε, μπορεί κανείς να βρει το παιχνίδι αυτούσιο στη Virtual Console του 3DS ή και διάφορες επανεκδόσεις του σε κονσόλες μέχρι και windows, Linux, κινητά σχεδόν κάθε λειτουργικού, και πολλά άλλα. Το review αυτό, όμως, εστιάζει στο Toki Tori 3D του 3DS, μια νέα, αναβαθμισμένη έκδοση του αυθεντικού τίτλου. Φυσικά, δεν πρόκειται για ίδια με αυτήν του GBC, ήδη υπάρχουσα στη Virtual Console, αλλά μοιάζει περισσότερο με την PC έκδοση με αρκετές νέες προσθήκες και, φυσικά, 3D απεικόνιση. Όλα αυτά, στην τιμή ενός καθημερινού καφέ! Προτού, όμως, ξεκινήσει η παρουσίαση… Για όλους εσάς που δεν είχατε την ευκαιρία να το βρείτε σε κάποια κονσόλα, τι είναι το Toki Tori;
Πρόκειται για ένα παιχνίδι το οποίο με μια πρώτη ματιά μοιάζει με platform, αλλά όσο παίζει κανείς διαπιστώνει ότι πρόκειται για μία μίξη του προηγουμένου με το puzzle στοιχείο, το οποίο φαίνεται πως είναι και επικρατέστερο. Ο παίχτης χειρίζεται τον Toki Tori, ένα κίτρινο, πτηνό, το οποίο πρέπει να σώσει τα αδέρφια του – τα οποία είναι ακόμη αυγά, διασκορπισμένα σε κάθε πίστα. Χρησιμοποιώντας τις φυσικές αλλά και τις (περιορισμένες συνήθως) ειδικές ικανότητες του πρωταγωνιστή σε κάθε επίπεδο, καλείται να λύσει το γρίφο συλλέγοντας όλα τα αυγά.
Υπόθεση και κανόνες
Η υπόθεση περιορίζεται ως εκεί που αναφέρθηκε προηγουμένως. Εύλογο, για ένα σύντομο puzzle game σαν και αυτό, εφ’ όσον δεν προσφέρεται για μεγάλες συγκινήσεις όσον αφορά την πλοκή. Ωστόσο, ο τίτλος δίνει πολλή τροφή για παιχνίδι και στους πιο απαιτητικούς, καθώς υπάρχουν τέσσερις κόσμοι να εξερευνήσει κανείς, με αρκετές πίστες συνεχώς αυξανόμενης δυσκολίας να τους απαρτίζουν, προσφέροντας αρκετές ώρες για δυνατούς λύτες.
Ολοκληρώνοντας μια πίστα ξεκλειδώνει η αμέσως επόμενη και ολοκληρώνοντας έναν κόσμο ανοίγει ο δρόμος και για τον επόμενο. Για ένα puzzle game μοιάζει άβολο, καθώς είναι εύκολο να κολλήσει κανείς και να χάσει το παιχνίδι. Οι δημιουργοί, λοιπόν, έχουν προνοήσει. Έτσι, ο παίχτης έχει ένα “μπαλαντέρ”, τη wildcard, την οποία χρησιμοποιεί για να προσπεράσει μία πίστα, με το δικαίωμα να την επανακτήσει τερματίζοντας την κανονικά αργότερα. Επιπρόσθετα, όσο προχωράει κανείς ξεκλειδώνουν κάποια Bonus επίπεδα, ενώ με το πέρας ενός κόσμου καθίστανται διαθέσιμες και οι πίστες του Hard Mode.
Οι φυσικές ικανότητές του Toki Tori ξαφνιάζουν, καθώς ούτε κάνει άλματα, αλλά ούτε και πετάει. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να περπατάει, να πέφτει ομαλά από κάθε ύψος και να ανεβοκατεβαίνει σκαλιά και σκάλες. Βέβαια, για να ξεπεράσει τα εμπόδια στο δρόμο του, έχει και κάποιες ειδικές ικανότητες. Έτσι, μπορεί να χτίσει γέφυρες πάνω από κενά σημεία, να τοποθετήσει ή να μετακινήσει κιβώτια, να τηλεμεταφερθεί μέσα από τοίχους και πολλά άλλα. Οι ικανότητες αυτές σε κάθε επίπεδο είναι περιορισμένες και αλλάζουν σε κάθε κόσμο. Έτσι, για παράδειγμα σε έναν κόσμο σας δίνεται ένα όπλο με ακτίνες που παγώνει τους εχθρούς, ενώ σε έναν άλλο μια παγίδα για φαντάσματα.
Όπως προαναφέρθηκε, οι ειδικές ικανότητες είναι περιορισμένες. Έτσι, δεν μπορεί κανείς, για παράδειγμα, να τηλεμεταφερθεί πάνω από δύο φορές. Βέβαια, όλα είναι μελετημένα ώστε να αρκούν ακριβώς και σε ελάχιστες περιπτώσεις να περισσεύουν. Συνεπώς, ένα επίπεδο μπορεί να έχει πάνω από μία λύσεις, ενώ σε μερικές περιπτώσεις ακριβώς μία.
Όσον αφορά τη δυσκολία του παιχνιδιού, πέρα από τις δύο-τρεις το πολύ πίστες σε κάθε κόσμο, οι οποίες λειτουργούν σαν tutorial, οι υπόλοιπες θέλουν αρκετή σκέψη για να λυθούν οι γρίφοι τους, οδηγώντας πολλές φορές σε αδιέξοδο. Έτσι, το παιχνίδι καταλήγει να απαιτεί τη μέθοδο «δοκιμή και σφάλμα» μέχρι να βρεθεί ο σωστός τρόπος, ο οποίος σπάνια είναι ο προφανής. Για το λόγο αυτό προστέθηκε και μια νέα λειτουργία, με την οποία αντιστρέφεται ο χρόνος. Έτσι, αν δει κανείς ότι κάποια ενέργειά του οδηγεί σε αδιέξοδο ή σε άστοχη χρήση μιας ικανότητας, μπορείτε να πάτε το χρόνο όσο πίσω θέλετε, αλλά και μπροστά, αν το μετανιώσετε.
Μπορεί το παραπάνω χαρακτηριστικό να καθιστά λίγο ευκολότερο το παιχνίδι, αλλά σε μεγάλες πίστες είναι σωτήριο και ενθαρρύνουν τον παίχτη να μην παρατήσει το παιχνίδι. Επιπλέον, ένα «συν» στη δυσκολία δίνουν και οι πίστες της κατηγορίας Hard, καθώς θεωρώ ότι καλύπτουν και με το παραπάνω και τους πιο απαιτητικούς του είδους, αποτελώντας πρόκληση ακόμη και για τους πιο έμπειρους, οι οποίοι πιθανόν να μη δυσκολευτούν αρκετά στις main courses. Τέλος, σημειώνεται πως δεν υπάρχει χρονικό όριο για τον τερματισμό μίας πίστας. Συνεπώς, ο παίχτης έχει όλο το χρόνο να επεξεργαστεί λύσεις και να δοκιμάσει πράγματα χωρίς άγχος και χωρίς να χάσει ή να αναγκαστεί να καταφύγει σε restart.
Χειρισμός και Μηχανισμοί
Ο χειρισμός γίνεται είτε με το Circle Pad, είτε με το D-Pad. Οι διάφορες ικανότητες, χρησιμοποιούνται με τα πλήκτρα, όπως σκανδάλες για την εναλλαγή μεταξύ των ικανοτήτων, ενώ η χρήση τους πραγματοποιείται με το πλήκτρο Α. Η αντιστροφή του χρόνου ξεκινά με το πλήκτρο Υ και ο παίχτης κινείται στο χρόνο πηγαίνοντας «πίσω» και «μπροστά» με τα pads, ενώ σταματά με το Β. Βέβαια, η χρήση των προαναφερθέντων είναι εφικτή και μέσω της οθόνης αφής, όπου με ένα άγγιγμα ο παίχτης επιλέγει ό,τι χρειάζεται. Επιπλέον, με το πλήκτρο Χ ο χρήστης μπορεί να περιηγηθεί όπου θέλει στην πίστα, κάνοντας ταυτόχρονα μια παύση του παιχνιδιού, ώστε να αξιολογήσει το περιβάλλον και να αξιοποιήσει κατάλληλα όσα του δίνονται. Γενικά, ο χειρισμός είναι εύκολος και αποτελεσματικός, χωρίς να δημιουργεί πρόβλημα στη λύση του γρίφου, αλλά δίνοντας ευελιξία και διευκόλυνση.
Εικόνα και σχεδιασμός
Εδώ δεν υπάρχει κάτι το εντυπωσιακό, όπως άλλωστε το παιχνίδι δεν έχει στόχο να ενθουσιάσει με την εμφάνισή, τα εφέ και τις επικές μάχες. Παρ’ όλα αυτά, η Engine Software έδωσε στο παιχνίδι πολύ προσεγμένο σχεδιασμό με ζωντανά χρώματα και την απαραίτητη λεπτομέρεια, καθιστώντας το όμοιο με την έκδοση του Wii U eShop στον τομέα αυτόν. Εδώ σημειώνεται πως, παρά την κίνηση στις δύο διαστάσεις, το 3D της κονσόλας έχει λόγο ύπαρξης, καθώς τα μοντέλα και ο κόσμος αποτυπώνονται σε τρισδιάστατη μορφή πολύ όμορφα, ξεχωρίζοντας έτσι από τις άλλες εκδόσεις του τίτλου. Επιπλέον, προσωπικά βρήκα πολύ όμορφο το 3D εφέ της κονσόλας, αλλά μόνο στο επίπεδο ακριβώς πάνω από το “off” (για το 3DS XL τουλάχιστον). Ανεβάζοντας το δείκτη πιο πάνω, από κάθε απόσταση και γωνία μεταξύ ματιών και κονσόλας, τα είδωλα φαίνονταν διπλά.
Ήχος
Και στον τομέα αυτόν, λοιπόν, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Η μελωδία που ντύνει κάθε κόσμο είναι φανταστική, καλοδουλεμένη αλλά πάνω απ’ όλα διακριτική. Επιπλέον, δεν κουράζει, ούτε αποσπά την προσοχή του παίχτη. Όσο για τα ηχητικά εφέ για κάθε ενέργεια του παίχτη δεν υπάρχει κάτι ξεχωριστό πέρα από τα βασικά, καθώς δεν υπάρχει και ομιλία του πρωταγωνιστή ή τρομερές μάχες να πλαισιώσουν.
Συμπέρασμα
Παρ’ όλο που φαινομενικά μοιάζει με ένα απλό remake, πρόκειται για έναν αρκετά προσεγμένο και δουλεμένο τίτλο, ο οποίος πηγάζει από το κλασικό Toki Tori της Two Tribes, με πολλές νέες προσθήκες, ενσωματώνοντας και το νέο σχεδιασμό της έκδοσης του Wii U eShop σε συνδυασμό με το στυλ και την αίσθηση του αρχικού. Έτσι, το 3DS eShop προσφέρει σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή ένα game – αποτέλεσμα μίξης puzzle και platform στοιχείων, ικανό να καλύψει ακόμη και τους πιο απαιτητικούς με αρκετές ώρες γρίφων και ένα hard mode για τους δυνατούς λύτες. Η τιμή του είναι κάτι παραπάνω από λογική σε σχέση με την ποιότητά και το χρόνο παιχνιδιού και όλα αυτά ντυμένα με πολύ καλή ποιότητα σε εικόνα, ήχο, 3D, καθώς και δύο τρόπους χειρισμού να επιλέξετε. Συνίσταται ανεπιφύλακτα.
- Κονσόλα: Nintendo 3DS (αρχική κριτική) / Switch
- Είδος: Platform / Puzzle
- Ανάπτυξη: Engine Software
- Εκδότης: Two Tribes Publishing
- Διάθεση: Ψηφιακή μέσω του Nintendo eShop (Switch)
- Αριθμός παιχτών: 1 Παίχτης
- Online Στοιχεία: Όχι
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας
nice review..congrats!