Μιας που το Link’s Awakening πρόκειται να ξαναέρθει στα χέρια μας, ώρα να θυμηθούμε τα Oracle of Season και Ages. Δύο Zelda από χρόνια περασμένα… όχι όμως ξεχασμένα.
Ένας σύνδεσμος με το παρελθόν
Πριν μιλήσουμε για τα δύο Oracle και την κυκλοφορία τους, πρέπει να κάνουμε μια αναδρομή στην εποχή του Game Boy Color. Το ιστορικό πλαίσιο είναι πάντα σημαντικό, ειδικά όταν μιλάμε για παιχνίδια που κυκλοφόρησαν 18 χρόνια πριν. Έχει σημασία να καταλάβουν οι νεότεροι, που δεν έζησαν την εποχή εκείνη, πώς ήταν ο κόσμος του gaming εκείνη την περίοδο.
Υπάρχουν λοιπόν μερικοί παράγοντες που πρέπει να έχουμε υπόψιν όταν μιλάμε για τα δύο Oracle: Την κατάσταση του Game Boy στην αγορά, τον ενθουσιασμό που υπήρχε για τη σειρά Zelda και τη σχέση της Capcom με τη Nintendo.
Εκείνα τα χρόνια ο ενθουσιασμός που υπήρχε για τη σειρά Zelda ήταν στο απόγειό του. Το Ocarina of Time είχε κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα του 1998 μετά από ατελείωτη και πολυετή αναμονή. Μια αναμονή που ήταν σχεδόν ανυπόφορη δεδομένης της ξηρασίας τίτλων που αντιμετωπίζαμε για μεγάλα χρονικά διαστήματα τον καιρό του Ν64. Ευτυχώς, το Ocarina όχι μόνο ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, αλλά κυριολεκτικά έγραψε ιστορία και άλλαξε τα δεδομένα του 3D gaming στις κονσόλες.
Παράλληλα η Nintendo δεν άφησε το, τότε ολοκαίνουριο, Game Boy Color παραπονεμένο. Το Link’s Awakening του ασπρόμαυρου Game Boy απέκτησε μια ρετουσαρισμένη Deluxe έκδοση τον Ιανουάριο του 1999 στο GB Color, που έδωσε χρώμα και νέα ζωή στο παιχνίδι.
Λίγους μήνες μετά, το Majora’s Mask κυκλοφόρησε για το Ν64 στην Ιαπωνία. Ο τίτλος καθυστέρησε ένα εξάμηνο να έρθει στην Ευρώπη. Η αναμονή ήταν μεγάλη και το ΜΜ κυκλοφόρησε τελικά στην Ευρώπη τα Χριστούγεννα του 2000.
Όπως πριν, το MM απέκτησε δύο «μικρά αδελφάκια» λίγους μήνες μετά στο Game Boy Color: Τα Legend of Zelda – Oracle of Seasons και Oracle of Ages.
Γιατί όμως δύο Zelda και γιατί στο Game Boy Color και όχι στο Game Boy Advance, που ήδη είχε κυκλοφορήσει στην Ευρώπη όταν ήρθαν τα Oracle στα μέρη μας;
Η απάντηση είναι εύκολη και μάλιστα μονολεκτική: Pokemon!
Τα Pokemon έδωσαν νέα ζωή στο «διασωληνωμένο» Game Boy όταν κυκλοφόρησαν παγκοσμίως. Η σημασία των Pokemon και της επιτυχίας τους είναι κάτι δύσκολο να καταλάβουν οι νεότεροι από εσάς που μεγαλώσατε με τα μικρά τερατάκια συνυφασμένα με τη Nintendo.
Τα δύο Oracle κυκλοφόρησαν το 2001 στο Game Boy Color και την ανάπτυξή τους είχε αναλάβει η Capcom. Μία Capcom που εκείνο τον καιρό είχε ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τη Nintendo. Το Resident Evil 2 είχε κυκλοφορήσει λίγο καιρό πριν για το N64 και το Resident Evil Zero βρισκόταν και εκείνο στα σκαριά, αποκλειστικά για το N64.
Παρόλα αυτά, όσο στενές σχέσεις και να είχαν οι δύο εταιρείες, η κυκλοφορία δύο τίτλων Zelda από τα χέρια της Capcom ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία για πολλούς από εμάς. Το πιο εντυπωσιακό ήταν πως και τα δύο αποδείχθηκαν εξαιρετικά παιχνίδια!
Πάμε λοιπόν να τα δούμε:
The Legend of Zelda: Oracle of Ages / Oracle of Seasons – Μια ετεροχρονισμένη παρουσίαση
Οι ομοιότητες
Τα δύο Oracle προορίζονταν ως τριλογία, πριν τελικά καταλήξουν ζευγάρι τίτλων. Επειδή όμως η ιστορία και τα παρασκήνια της ανάπτυξης των δύο τίτλων θα έκαναν το review αυτό ατελείωτο, όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να ρίξουν μια ματιά εδώ (spoilers για παιχνίδια 20 χρονών).
Στο δια ταύτα όμως…
Πρέπει να έχουμε υπόψιν πως η παρουσίαση και η κριτική που θα ακολουθήσει, ειδικά όσον αφορά τον τεχνικό τομέα των παιχνιδιών, γίνεται με γνώμονα την τεχνολογία και τις δυνατότητες του Game Boy Color.
Και τα δύο Oracle λοιπόν χρησιμοποιούν σα βάση το Link’s Awakening, κάτι που είναι εμφανές από την πρώτη κιόλας ματιά. Από τα γραφικά, μέχρι τους ήχους και το χειρισμό τα «αδελφά» παιχνίδια βασίζονται στην τεχνολογία του «γηραιότερου» τίτλου, με μερικές αναβαθμίσεις και προσθήκες.
Αυτό σημαίνει πως, για άλλη μια φορά, το παιχνίδι είναι χωρισμένο σε τετράγωνα που έχουν το μέγεθος της οθόνης του Game Boy. Κάθε φορά που φτάνετε στα όριά της, η οθόνη κάνει μετάβαση στο επόμενο τετράγωνο.
Χάρη στις αυξημένες δυνατότητες του GBC πολλά δωμάτια μέσα σε dungeons επεκτείνονται πέρα από τα στενά όρια της οθόνης, δημιουργώντας έτσι πιο περίπλοκα περιβάλλοντα.
Τα γραφικά σε γενικές γραμμές παραμένουν εξαιρετικά, με ξεκάθαρα περιβάλλοντα και ζωντανά sprites, αλλά και εξίσου ποιοτικά animations. Στη μάχη αλλά και στα minigames, εκρήξεις και άλλα εφέ γεμίζουν την οθόνη με απολαυστικά πυροτεχνήματα. Επιπλέον, στην εισαγωγή αλλά και σε σημαντικά σημεία της ιστορίας σε καθένα από τα δύο παιχνίδια, υπάρχουν διάσπαρτες σκηνές με εξαιρετικό artwork που προσθέτουν ατμόσφαιρα στα τεκταινόμενα.
Στις μέρες μας βέβαια όλα αυτά φαντάζουν μάλλον ξεπερασμένα, ωστόσο οι τίτλοι έχουν μια ακαταμάχητη γοητεία που θα λέγαμε πως είναι διαχρονική.
Όσον αφορά τον ήχο, κυμαίνεται πάνω-κάτω στα ίδια επίπεδα με το Link’s Awakening. Οι ήχοι της μάχης και τα ειδικά εφέ διατηρούν την απαραίτητη βαρύτητα και προσδίδουν ένταση στη δράση και την εξερεύνηση. Kαι τα δύο παιχνίδια έχουν στο μεγαλύτερο μέρος τους πρωτότυπη μουσική, σε συνδυασμό με την κλασική μελωδία του overworld από το Link’s Awakening. Η μουσική όμως είναι ένα σχετικά μελανό σημείο.
Γιατί σχετικά; Γιατί οι δύο τίτλοι έχουν μεγάλη διαφορά στην ποιότητα της μουσικής. Ενώ το Oracle of Seasons διαθέτει πολύ ευχάριστες μελωδίες που θα στέκονταν επάξια απέναντι στο Link’s Awakening, το Oracle of Ages σε πολλά σημεία έχει μουσική που καταντά κουραστική και (ειδικά σε μερικά dungeons) ενοχλητική.
Το gameplay παρόλα αυτά παραμένει απολαυστικό, χάρη στην αμεσότητα με την οποία ο Link ανταποκρίνεται στις εντολές σας. Όπως υποψιάζεστε, ο σταυρός κατευθύνει το Link, το Start ανοίγει το sub-menu του παιχνιδιού, που χωρίζεται σε τρεις σελίδες ενώ το Select σας ανοίγει το χάρτη (του overworld αλλά και του dungeon όπου βρίσκεστε) και γυρίζει τις σελίδες του sub-menu. Τα A και B χρησιμοποιούνται για να θέσετε όπλα και αντικείμενα που θέλετε να χρησιμοποιήσετε.
Βέβαια και εδώ μπορούμε να εντοπίσουμε προβληματάκια τα οποία πηγάζουν από το υλισμικό. Όπως είπαμε, θα έχετε στη διάθεσή σας μόνο δύο πλήκτρα για να χρησιμοποιείτε αντικείμενα. Συνήθως στο ένα θα υπάρχει το σπαθί σας, οπότε συχνά θα αναγκαστείτε να πατήσετε το Start για να ανοίξετε το sub-menu και να αλλάξετε το δευτερεύον αντικείμενο που χρειάζεστε. Αυτό σημαίνει ουκ ολίγες διακοπές στη δράση και την εξερεύνηση που θα κάνετε.
Τα παραπάνω είναι κατανοητά μεν, δεδομένων των συνθηκών, παραμένουν ενοχλητικά δε.
Κάθε αρχή και δύσκολη
Τώρα που τελειώσαμε με το τεχνικό κομμάτι (που αποτελεί το θεμέλιο), πάμε στο ψαχνό. Δύο υπερπλήρεις περιπέτειες Zelda που περιμένουν να τις απολαύσετε!
Αρχικά, η ιστορία των δύο Oracle λάμβαναν χώρα μετά τα Link to the Past και Link’s Awakening. Έκτοτε, η Nintendo έκανε ένα μικρό retcon σε αυτή την ακολουθία και πλέον οι περιπέτειες των Oracle ακολουθούν το LttP, προηγούνται όμως του LA.
Και τα δύο Oracle ξεκινούν με μια όμορφη εισαγωγή, όπου βλέπουμε το Link καβάλα στο άλογό του να κατευθύνεται προς το ναό όπου φυλάσσεται το Triforce. Ακούγοντας το κάλεσμά του ο ήρωάς μας πλησιάζει και, ανάλογα με το ποιό παιχνίδι παίζετε, το Triforce θα σας στείλει στον κόσμο του Holodrum ή της Labrynna.
Ναι, καλά διαβάσατε. Το κάθε παιχνίδι έχει το δικό του, ξεχωριστό κόσμο με τους δικούς του NPCs, γνώριμες και νέες φυλές και 8 διαφορετικά dungeons! Επιπλέον, ένα σημαντικό κομμάτι των Oracle είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδέονται οι δύο κόσμοι. Και, αν θέλετε να δείτε το πραγματικό τέλος της περιπέτειας, θα πρέπει να καταφέρετε να ξεπεράσετε τις δυσκολίες και των δύο παιχνιδιών και να αντιμετωπίσετε το κακό που κρύβεται πίσω από τις ταραχές που θα συναντήσετε.
Με την άφιξή σας στο νέο κόσμο, δε θα περάσει πολλή ώρα μέχρι να συναντηθείτε με την Impa και τη Din, την Oracle of Seasons ή την Nayru, την Oracle of Ages. Η συμφορά δε θα αργήσει να έρθει και η Μάντισσα που θα συναντήσετε θα απαχθεί για να θυσιαστεί στο βωμό του σκότους. Οπλιστείτε με θάρρος, γιατί η περιπέτειά σας ξεκινά!
Κάτι που ξενίζει λίγο είναι ο σχεδιασμός του Link τόσο στα cinematics, όσο και στα βιβλία οδηγιών των δύο Oracle. Ο κεντρικός ήρωας δείχνει πολύ πιο «παιδάκι» σε σχέση με τα Link to the Past και Link’s Awakening. Η κακή εντύπωση που αφήνει όμως ο Link μπορεί εύκολα να ξεχαστεί, καθώς το υπόλοιπο παιχνίδι μας αποζημιώνει με το παραπάνω!
Το σενάριο των τίτλων επιμελήθηκε η Flagship και, ως εκ τούτου, η ιστορία διαφέρει αρκετά από αυτό που θα περιμένατε από ένα τίτλο Zelda. Δε χρειάζεται να επεκταθούμε πολύ, πρέπει όμως να πούμε πως υπάρχει αρκετά μελαγχολική θεματολογία. Στο Oracle of Ages η σκοτεινή μάγισσα Veran φαντάζει σχεδόν ανυπέρβλητος αντίπαλος. Ο άφθαρτος Μαύρος Πύργος που θέλει να χτίσει παραμένει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για να δίνει μια συνεχή νότα αγωνίας σε όλη της διάρκεια της περιπέτειάς σας στη χώρα της Labrynna.
Από την άλλη, η ανακατωσούρα που προκαλεί ο μοχθηρός στρατηγός Onox στις τέσσερις εποχές είναι μεν ανησυχητική, ο ίδιος όμως ποτέ δεν καταφέρνει να παραμείνει στο προσκήνιο, καθώς δεν κάνει αισθητή την παρουσία του κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ως εκ τούτου, αφήνει την αίσθηση ενός απόμακρου και όχι τόσο απειλητικού «κακού» σε σχέση με τη Veran.
Γνώριμες περιπέτειες σε νέους τόπους
Η ροή της περιπέτειας είναι λίγο-πολύ η αναμενόμενη για τους γνώστες της σειράς. Όπως σε κάθε καλό action-adventure, θα πρέπει να οπλιστείτε με θάρρος και περιέργεια για να εξερευνήσετε τις νέες περιοχές που ξανοίγονται μπροστά σας.
Θα συναντήσετε ενδιαφέροντες NPCs που συμπληρώνουν την αίσθηση του κόσμου, θα παίξετε mini-games, θα βοηθήσετε πολλούς από αυτούς με τα προβλήματά τους (εμμέσως ή αμέσως) και θα κάνετε τα πάντα για να επαναφέρετε την ελπίδα και την ισοροπία όπου το χάος και η απόγνωση έχουν επικρατήσει.
Συνεχίζοντας την παράδοση που ξεκίνησε με το Link’s Awakening, και στους δύο τίτλους υπάρχει μια ακολουθία από ανταλλαγές αντικειμένων που μπορείτε να κάνετε. Στο τέλος της φυσικά θα ανταμοιφθείτε δεόντως, οπότε τα μάτια σας δεκατέσσερα!
Ο σχεδιασμός και ο πλούτος των δύο κόσμων είναι όμως αυτό που κάνει τα δύο Oracle να ξεχωρίζουν. Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η Capcom έδωσε περισσότερη προσοχή στο σχεδιασμό της Labrynna και του Holodrum απ’ όσο η ίδια η Nintendo στην πλειονότητα των Zelda που είδαμε τα επόμενα χρόνια.
Ξεπερνώντας λοιπόν κατά πολύ τα όρια του Link’s Awakening, οι χάρτες των δύο Oracle προσφέρουν μαγικές περιπέτειες σε ολοκαίνουριους κόσμους γεμάτους μυστήριο. Στο Ages θα περιπλανηθείτε σε μαγεμένα δάση, στοιχειωμένα νεκροταφεία, σε υποβρύχιες πολιτείες, αρχαίες βιβλιοθήκες γεμάτες μυστικά. Κι από ένα μυστήριο χωριό όπου η συμμετρία είναι το παν μέχρις ένα απομονωμένο νησί που δεν έχει πατήσει ανθρώπου (Hylian;) πόδι.
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, θα μπορέσετε να ταξιδέψετε αιώνες πίσω στο παρελθόν της Labrynna για να επηρεάσετε το δικό σας παρόν στην προσπάθειά σας να σταματήσετε τη Veran. Ναι, το ταξίδι στο χρόνο ακούγεται γνώριμο για όσους έχουν παίξει το Ocarina of Time, ωστόσο στο Oracle of Ages οι αλλαγές μεταξύ των αιώνων είναι μεγαλύτερες και πιο εμφανείς. Από άποψη gameplay, ο τρόπος που κινείστε στο χρόνο θυμίζει περισσότερο τα άλματα μεταξύ κόσμων που είδαμε στο Link to the Past (με τα portals και το μαγικό καθρέφτη).
Από την άλλη, το Oracle of Seasons σας καλωσορίζει στο Holodrum, που αλλάζει άρδην πρόσωπο στο πέρασμα των τεσσάρων εποχών. Χιόνια μπορούν να αποκλείσουν ολόκληρες χαράδρες το χειμώνα, η άνοιξη επιτρέπει στα φυτά να μεγαλώσουν και να γεμίσουν κληματσίδες τους τοίχους. Ο καυτός ήλιος του καλοκαιριού στεγνώνει τις κοίτες των ποταμών ενώ το φθινόπωρο τα πεσμένα φύλλα είναι τόσο πυκνά που καλύπτουν τρύπες στο έδαφος. Τις αλλαγές αυτές θα μπορέσετε να τις επιφέρετε εσείς κατά βούληση, αρκεί να στέκεστε στις κατάλληλες τοποθεσίες.
Επιπλέον, στα έγκατα του Holodrum, θα συναντήσετε έναν άλλο κόσμο, με τους δικούς του ξεχωριστούς κατοίκους, τους Subrosians. Εκεί, ανάμεσα στους ποταμούς από καυτή λάβα, θα πρέπει να συνεργαστείτε με τους ντόπιους για να φτάσετε στον καταποντισμένο Ναό των Τεσσάρων Εποχών.
Δε σας κρύβουμε πως το μέγεθος και η φιλοδοξία πίσω από τα Oracle αφήνει θετικότατες εντυπώσεις και είναι δύσκολο να ψέξουμε τα παιχνίδια από αυτή την άποψη… Ειδικά αν συγκρίνουμε το world building με τα Zelda που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια. Αν θα έπρεπε να επιλέξουμε όμως μεταξύ των δύο θα λέγαμε πως ο κόσμος του Holodrum, με τα πανέμορφα χρώματα και το προσεγμένο σχεδιασμό του κερδίζει τις εντυπώσεις.
Τι σημαίνει όμως ο πιο «προσεγμένος σχεδιασμός» που έχει ο κόσμος του Seasons; Πως από άποψη gameplay, ο τρόπος που έχει στηθεί το Ages απαιτεί πολλά περισσότερα βήματα που απλά χαραμίζουν το χρόνο σας με πισωγυρίσματα. Και μιλάμε για τέτοιο βαθμό αχρείαστου busywork, που θα βαρεθείτε να βλέπετε το (unskippable) animation της εναλλαγής μεταξύ παρόντος και παρελθόντος . Αντίθετα, στο Seasons η περιπέτεια όχι μόνο έχει πολύ πιο ομαλή ροή, αλλά και οι εναλλαγές μεταξύ εποχών γίνονται κυριολεκτικά εν ριπή οφθαλμού και δε χαραμίζουν το χρόνο σας.
Κάνοντας τη συνταγή πιο πικάντικη
Κάτι ενδιαφέρον είναι πως στα ταξίδια σας μέσα στους δύο κόσμους, θα συναντήσετε τρία ζωάκια που θα σας βοηθήσουν: Το Ricky το καγκουρό, το Dimitri το δεινόσαυρο που λατρεύει το νερό και το Moosh, μια περίεργη διασταύρωση αρκούδας και πτηνού. Η παρουσία τους μας θύμισε λίγο το Kirby’s Dream Land 2, δυστυχώς όμως η αλήθεια είναι πως η χρησιμότητά τους είναι κάπως περιορισμένη.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι τα Mystical Seeds. Οι σπόροι αυτοί μεγαλώνουν πάνω σε ξεχωριστά δέντρα και προσφέρουν μια ποικιλία από δυνατότητες. Τα Ember Seeds ανάβουν φωτιές, τα Mystery Seeds λίγο-πολύ αντικαθιστούν τη μαγική σκόνη του Link’s Awakening, ενώ τα Scent Seeds λειτουργούν σαν «δόλωμα» για κάποιους εχθρούς. Τέλος, υπάρχουν τα Pegasus Seeds που κάνουν την ίδια δουλειά με τις ομώνυμες μπότες των παλαιότερων Zelda και τα Gale Seeds με τα οποία μπορείτε να τηλεμεταφερθείτε σε οποιοδήποτε Mystical Tree έχετε ανακαλύψει.
Ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού έχει να κάνει με τα Gasha Seeds. Η ονομασία τους προέρχεται από τα γνωστά μηχανήματα με τη δαγκάνα (Gashapon στην Ιαπωνία).
Εσείς βρίσκετε τους εν λόγω σπόρους, τους φυτεύετε στο κατάλληλο έδαφος και περιμένετε να ανθίσουν. Όπως τα εν λόγω μηχανήματα, έτσι και τα Gasha Trees που προκύπτουν θα σας δώσουν τυχαίες ανταμοιβές, από Rupees μέχρι κομμάτια καρδιάς και μαγικά δαχτυλίδια.
Τα δαχτυλίδια είναι ένα από τα πιο σημαντικά νέα mechanics των Oracle. Στην κεντρική πολιτεία του κάθε Oracle υπάρχει ο Vasu, ο κοσμηματοπώλης. Κάθε φορά που βρίσκετε ένα νέο δαχτυλίδι θα πρέπει να του το πηγαίνετε για να το εκτιμήσει και να σας πει τι ακριβώς κάνει. Μέχρι να το κάνετε αυτό, το δαχτυλίδι δε θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Τα αποτελέσματα των δαχτυλιδιών ποικίλουν (από τα βασικά όπως αυξημένη επίθεση ή άμυνα μέχρι την άχρηστη δυνατότητα να μεταμορφωθείτε σε Octorok) και υπάρχουν συνολικά 64 δαχτυλίδια που μπορείτε να συλλέξετε. Μπορείτε όμως να τα βρείτε όλα;
Από όλη τη συλλογή σας όμως, μπορείτε να κουβαλήσετε πάνω σας από ένα μέχρι και πέντε δαχτυλίδια… Αρκεί να έχετε την ανάλογη κοσμηματοθήκη. Παρόλα αυτά, επιτρέπεται να φοράτε μόνο ένα από όσα κουβαλάτε.
Το άλλο μεγάλο και σημαντικό κομμάτι των Oracle είναι η διασυνδεδεμένη φύση των παιχνιδιών. Πώς ακριβώς δουλεύει όμως η συνδεσιμότητα μεταξύ τους; Η λογική είναι παρόμοια με τον τρόπο που συνδέονταν τα δύο σενάρια του παλιού Resident Evil 2. Τελειώνετε το ένα παιχνίδι και συνεχίζετε την ιστορία στο επόμενο μέχρι το πραγματικό της τέλος. Η διαφορά είναι πως αντί για ένα αλληλοσυμπληρούμενο αλλά παράλληλο σενάριο στο ίδιο περιβάλλον, υπάρχει το δεύτερο κεφάλαιο σε έναν εντελώς νέο τόπο. Τέλος, όπως στο Resident Evil 2, υπάρχουν αλλαγές ανάλογα με το ποιό από τα δύο Oracle θα επιλέξετε να παίξετε πρώτο.
Βέβαια, εφόσον το Game Boy Color δε διέθετε memory card και τα save γίνονται μέσα στο cartridge, έπρεπε να βρεθεί κάποια λύση. Δύο ήταν λοιπόν οι πιθανοί τρόποι, ωστόσο ρεαλιστικά μόνο ο ένας είναι πλέον εφικτός στις μέρες μας.
Ο ένας ήταν να συνδέσετε τα δύο παιχνίδια μέσω καλωδίου. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν ασύρματες συνδέσεις οπότε ήταν απαραίτητη η αγορά ενός καλωδίου, αλλά πέρα από τα δύο cartridge ήταν απαραίτητα και δύο Game Boy. Όπως καταλαβαίνετε, όλο αυτό το υλικό είναι δύσκολο να βρεθεί, ειδικά στις μέρες μας. Ευτυχώς υπάρχει και η άλλη μέθοδος: Passwords!
Όταν τελειώσετε την περιπέτειά σας στο Holodrum ή τη Labrynna, μετά τους τίτλους τέλους το παιχνίδι σας δίνει ένα password. Όταν δημιουργείτε ένα save file σε κάποιο Oracle, εισάγετε το password που έχετε από το αδελφάκι του. Όσο εξερευνείτε το νέο κόσμο που ανοίγεται μπροστά σας, κάποιοι χαρακτήρες θα σας δώσουν ακόμη περισσότερα passwords. Τι θα κάνετε με αυτά τα passwords; Θα τα πείτε σε κατοίκους του άλλου κόσμου όταν ξαναπαίξετε τα δύο παιχνίδια, αλλά με διαφορετική σειρά!
Και μην ανησυχείτε, δε χρειάζεται να σημειώνετε σε χαρτιά όλα τα passwords (ή Secrets, όπως τα λένε τα παιχνίδια). Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι μια επίσκεψη στη Farore, την Oracle of Secrets και να διαβάσετε το βιβλίο της που έχει καταγεραμμένα όλα τα passwords που έχετε βρει.
Όπως καταλαβαίνετε, υπάρχει μπόλικο περιεχόμενο για τους completionists παρόλο το μπελά με τα passwords.
Η σκοτεινή πλευρά
Όπως σε κάθε καλό Zelda, ο κόσμος που θα εξερευνήσετε είναι μόνο ένα μέρος της περιπέτειάς σας. Αργά ή γρήγορα ο δρόμος σας, μέσα από δύσβατα μονοπάτια και ξεχασμένες τοποθεσίες, θα σας οδηγήσει μέσα στα μπουντρούμια. Εκεί, όπως πάντα, σας περιμένουν δαιδαλώδεις λαβύρινθοι, ευρηματικές σπαζοκεφαλιές και επικίνδυνα τέρατα.
Το καθένα από τα δύο Oracle έχει τη δική του σειρά από 8 διαφορετικά μπουντρούμια, με εντελώς διαφορετικούς χάρτες και προκλήσεις για το μυαλό και τις ικανότητές σας. Μάλιστα, τα δύο παιχνίδια έχουν μερικά ολοκαίνουρια αντικείμενα που προσθέτουν πολλές πρωτότυπες δυνατότητες στο gameplay.
Βέβαια, όλη η μαγεία των νέων αντικειμένων είναι, σε μεγάλο βαθμό, περιορισμένη, αλλά αυτή είναι μια παγίδα που είναι συνυφασμένη με τα στενά πλαίσια σχεδιασμού που προσφέρει η «Zelda formula» (όπως την αποκάλεσε ο ίδιος ο Aonuma)
Τα αντικείμενα που θα βρείτε, με πολύ λίγες εξαιρέσεις, είναι χρήσιμα μόνο μέσα στο μπουντρούμι που θα τα αποκτήσετε, ενάντια στο boss του συγκεκριμένου μπουντρουμιού και σε ένα-δύο σημεία στο υπόλοιπο παιχνίδι. Βέβαια, για να είμαστε και ρεαλιστές, αυτό δε μειώνει συγκεκριμένα την αξία των δύο Oracle αλλά αποτελεί κριτική για τα περισσότερα Zelda που είδαμε και στη συνέχεια.
Μία από τις πιο αξιοσημείωτες εξαιρέσεις που αναφέραμε παραπάνω, είναι η στολή της γοργόνας που θα αποκτήσετε στο Oracle of Ages. Η στολή προσθέτει εντυπωσιακό βάθος στις υδάτινες περιοχές του παιχνιδιού (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Δυστυχώς, το αντίτιμο είναι οτι ο χειρισμός της κολύμβησης γίνεται απείρως πιο εκνευριστικός και κουραστικός που σε τελική ανάλυση κηλιδώνει την, κατά τα άλλα, φανταστική ιδέα.
Όπως και να έχει, τα dungeons των δύο τίτλων είναι εντυπωσιακά και χορταστικά. Είναι ξεκάθαρο όμως πως υπάρχουν διαφορές στη φιλοσοφία τους. Και στις δύο περιπτώσεις, ο σχεδιασμός τους κρίνεται εξαιρετικός, όμως η διαφορά κρίνεται στη λεπτομέρεια.
Αν θέλαμε να κάνουμε μια πολύ σύντομη περιγραφή των διαφορών θα λέγαμε το εξής:
Τα dungeons του Oracle of Ages είναι σχεδιασμένα με έμφαση στις σπαζοκεφαλιές. Τα dungeons του Oracle of Seasons δίνουν έμφαση στη δράση και περιέχουν περισσότερους επικίνδυνους εχθρούς.
Το παραπάνω είναι μια αρκετά απλοϊκή περιγραφή και μπορεί κάποιος να σκεφτεί πως οι δύο τίτλοι προσφέρουν κάτι για όλους. Η πραγματικότητα όμως είναι λίγο πιο περίπλοκη και η αλήθεια είναι πως τα dungeons του Ages σκοντάφτουν σε πολλές περιπτώσεις.
Στα dungeons του Ages θα συναντήσετε «γρίφους» που ακολουθούν δύο βασικά και πολύ μονότονα μοτίβα:
Το πρώτο είναι μια εμφανής επιρροή από το design του Resident Evil και έχει να κάνει με σπρώξιμο από μπλοκ. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις θα συναντήσετε κύβους που έχουν διαφορετικό χρώμα σε κάθε πλευρά τους. Εσείς θα πρέπει να τους τοποθετείτε με την κατάλληλη πλευρά στον αντίστοιχο χρωματιστό διακόπτη στο πάτωμα.
Το δεύτερο μοτίβο έχει να κάνει με περιστρεφόμενα πατώματα. Χάριν συντομίας, θα τα λέμε spinners. Όταν περνάτε από ένα, αυτό αλλάζει φορά. Η λογική πίσω από το μηχανισμό τους είναι να σας κάνει να σκιαγραφήσετε την πορεία με το νου σας, ώστε να μπείτε στο spinner από τη σωστή κατεύθυνση και να μπορέσετε να πάτε στον προορισμό σας.
Στην πράξη όμως αυτό που γίνεται είναι μια κουραστική ακολουθία από πισωγυρίσματα που σας αναγκάζει να κινείστε άσκοπα σε μαίανδρους. Το αποτέλεσμα; Ανούσια σπατάλη χρόνου. Σπατάλη που γίνεται παρέα με την κακή μουσική επένδυση που αναφέραμε και παραπάνω.
Από την άλλη, το Oracle of Seasons έχει πιο διασκεδαστικά dungeons, που έχουν τη σωστή ισοροπία δράσης και σπαζοκεφαλιάς. Δοκιμάζουν εξίσου τις gaming ικανότητές σας, αλλά και την ευστροφία σας. Το καλύτερο; Πολλά dungeons είναι αναφορές στα dungeons του πρώτου Legend of Zelda, οπότε κερδίζουν ακόμα περισσότερο τις εντυπώσεις!
Η ετυμηγορία
Αν διαβάσατε μέχρι εδώ, τότε έχετε σχηματίσει μια αρκετά πλήρη εικόνα για τα δίδυμα Oracle. Πρόκειται για εξαιρετικά παιχνίδια για το Game Boy Color, που κινούνται μέσα σε ένα πολύ περιορισμένο πλαίσιο μεν, ξεπερνούν τα στενά αυτά όρια δε. Δεν είναι μόνο ποιοτικά παιχνίδια, αλλά και φανταστικά Zelda που ανταποκρίνονται και με το παραπάνω στην κληρονομιά του ονόματός τους.
Αξίζουν λοιπόν το χρόνο και τα χρήματά σας τα δύο Oracle; Η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό ναι. Παρόλα τα ψεγάδια τους, παραμένουν αξιόλογα μέχρι και σήμερα. Είναι από τα παιχνίδια που πρέπει να παίξουν όλοι, είτε είναι θαυμαστές της σειράς Zelda είτε όχι.
Και παρόλο που είναι σχεδιασμένα ως δύο μέρη μιας πλήρους εμπειρίας, κάτι που αντικατοπτρίζεται στη βαθμολογία τους, θα λέγαμε πως το Oracle of Seasons κερδίζει στα σημεία και αποδεικνύεται ο πιο δυνατός τίτλος από τους δύο.
Κλείνοντας θα λέγαμε πως τα δύο Oracle, παρά τα σημεία όπου σκοντάφτουν, αποτελούν άξιους διαδόχους του Link’s Awakening και ελπίζουμε να τα ξαναδούμε με μια πιο… ανανεωμένη όψη!
- Κονσόλα: Game Boy Color (Original) / 3DS Virtual Console / Nintendo Switch
- Είδος: Action / Adventure
- Εκδότης: Nintendo
- Εταιρεία Ανάπτυξης: Capcom
- Διάθεση: Φυσική από τα καταστήματα, ψηφιακή μέσω GameBoy app
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Απαιτείται συνδρομή στην υπηρεσία Nintendo Switch Online
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας