Τα point-and-click adventure games ήταν στις δόξες τους στα PC μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Θα μπορέσει το Beautiful Desolation να αναζωογονήσει το είδος στις κονσόλες;
Μια σύντομη εισαγωγή στο είδος
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν χίλια δυο παιχνίδια στο είδος των point-and-click adventures. Μερικά μάλιστα έχουν κάνει την εμφάνισή τους και σε κονσόλες της Nintendo. Από τα παμπάλαια Legend of Kyrandia, Shadowgate ή το Maniac Mansion (δύο από τα οποία είδαμε σε NES αλλά και N64). Τη δεκαετία του ’90 όμως ήταν που το είδος μεσουρανούσε στον κόσμο του gaming. Από τα ξακουστά Monkey Island (ένα από τα οποία είδαμε και στο Wii), Gabriel Knight αλλά και τα Broken Sword, μέχρι την έκρηξη του είδους όταν τα CD έγιναν mainstream.
Παιχνίδια όπως το MYST (που υπάρχει και στο 3DS), το X-Files και τα Dracula (που είδαμε και στο PSX) μέχρι ξεχασμένα κλασικά όπως το I Have no Mouth and I Must Scream, το Sanitarium ή το Legend of the Prophet and the Assassin χρησιμοποίησαν το μέγεθος των CD για υψηλής ποιότητας pre-rendered περιβάλλοντα και κινηματογραφική αισθητική.
Το Beautiful Desolation είναι το νέο παιχνίδι της Brotherhood. Κατά τύχη, ερευνώντας, αντιληφθήκαμε πως είχαμε παίξει και το αρκετά καλό Stasis, από την ίδια ομάδα. Το ερώτημα όμως είναι: Μπορεί το παιχνίδι να σταθεί στα πόδια του ως ένας κορυφαίος αντιπρόσωπος του είδους; Μπορεί καν να συγκριθεί με τα adventures που είναι ήδη διαθέσιμα στο Switch;
Η απάντηση σας περιμένει παρακάτω:
Σενάριο εξ ουρανού
Το ξεκίνημα του παιχνιδιού είναι εσκεμμένα ασαφές, καθώς ο σκοπός είναι να καθορίσετε εσείς την πορεία και την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή μας. Ξεκινώντας λοιπόν, βλέπουμε το Mark Leslie με τη σύντροφό του να οδηγούν μια βροχερή νύχτα και να συζητούν για το Don, τον αδελφό του Mark.
Όσο η συζήτηση προχωράει, ξαφνικά ένα αναπάντεχο γεγονός φέρνει τα πάνω κάτω, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Το ΑΤΙΑ που εμφανίστηκε στους ουρανούς της Ν. Αφρικής ονομάστηκε Penrose και έφερε ασύλληπτη τεχνολογία στον κόσμο. Ως εκ τούτου, ο ρους της ανάπτυξης και της εξέλιξης της ανθρωπότητας άλλαξε ριζικά. Έτσι, εν έτει 1986, αυτόνομα ρομπότ και εξελιγμένη τεχνολογία έγιναν καθημερινό φαινόμενο.
Ο πρωταγωνιστής μας όμως, για κάποιο λόγο, δεν εμπιστεύεται το Penrose. Οι πληροφορίες σχετικά με την προέλευση και τους σκοπούς του είναι ανύπαρκτες και θέλει να μάθει την αλήθεια.
Έτσι, με τη βοήθεια του αδελφού του, θα ξεκινήσει μια αναζήτηση που θα τον πάει σε μέρη και θα τον φέρει σε επαφή με πλάσματα που ούτε θα μπορούσε να φανταστεί!
Εδώ επιλέγουμε να μη μιλήσουμε περισσότερο για την πλοκή, καθώς είναι το θεμελιώδες στοιχείο τέτοιων τίτλων. Θα αφήσουμε λοιπόν τις σημαντικές λεπτομέρειες κρυφές, για να ζήσετε μόνοι σας τη χαρά της ανακάλυψης!
Το gameplay μιας διαδραστικής ιστορίας
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι, που ακόμη κι οι ίδιοι οι δημιουργοί της Brotherhood επεσήμαναν στην επικοινωνία που είχαμε μαζί τους. Το eShop κατηγοριοποιεί το παιχνίδι ως RPG και strategy. Αυτό όμως είναι παντελώς παραπλανητικό και λάθος. Παρόλες όμως τις επιφανειακές ομοιότητες με τα παλαιότερα Fallout, ή Divinity, το παιχνίδι δεν είναι RPG. Πρέπει να επισημάνουμε επίσης πως δεν έχει κανένα απολύτως στοιχείο ενός video game RPG, όπως στατιστικά, levels, μάχες και τα συναφή.
Όπως αναφέραμε και στο ξεκίνημα, το Beautiful Desolation είναι ένα ατόφιο point and click adventure. Όπως το Blade Runner, τα Syberia ή το In Cold Blood, το παιχνίδι συνδυάζει υψηλής ποιότητας pre-rendered περιβάλλον, που παρακολουθείτε από υπερυψωμένη προοπτική ¾, με 3D χαρακτήρες.
Βέβαια, αυτό που εσείς θα κάνετε παίζοντας είναι κατά κύριο λόγο συνομιλίες.
Θα βρείτε και θα αναμίξετε αντικείμενα, θα εξερευνήσετε τοποθεσίες και θα ανακαλύψετε πάμπολλα μυστικά. Φυσικά, θα έχετε πολύ υλικό για ανάγνωση!
Ευτυχώς, το Beautiful Desolation προσπερνά με μεγάλη χάρη πολλά από τα προβλήματα που μαστίζουν τέτοια παιχνίδια. Δεν υπήρξε περίπτωση να συναντήσουμε γρίφο που απαιτούσε «διαστημική» λογική για να επιλυθεί. Η χρήση αντικειμένων πάντα βγάζει νόημα και ποτέ δε θα χρειαστεί να συνδυάσετε ασύνδετα πράγματα σα Μαγκάιβερ που έχει πάρει ναρκωτικά. Επίσης, οτιδήποτε μπορείτε να αλληλεπιδράσετε είναι πάντα εντελώς προφανές.
Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχουν σημεία στην περιπέτεια που θα χρειαστεί να παίξετε «minigames» που κάνουν την όλη εμπειρία λίγο πιο πικάντικη. Άλλο ένα θετικό λοιπόν στη λίστα!
Πώς όμως παίζει ένα τέτοιο παιχνίδι σε μια κονσόλα όπως το Switch;
Beautiful Desolation – Το υπόδειγμα χειρισμού ενός point-and-click adventure σε κονσόλα
Θα λέγαμε πως η Brotherhood έχει δημιουργήσει ένα άψογο σύστημα χειρισμού για ένα τέτοιου είδους παιχνίδι που, στις περισσότερες περιπτώσεις, δουλεύει περίφημα!
Με το αριστερό stick ελέγχετε τον πρωταγωνιστή σας μέσα στο περιβάλλον. Το πλήκτρο A είναι το interact/confirm ανάλογα με την περίσταση. Ελέγχετε, μιλάτε και επιβεβαιώνετε τα πάντα με το Α.
Τα L και R απομακρύνουν και πλησιάζουν την προοπτική. Έτσι μπορείτε να έχετε καλύτερη εποπτεία του περιβάλλοντος ή να δείτε πιο καθαρά τι υπάρχει γύρω σας, ανάλογα με τις ανάγκες σας.
Το ZL ανοίγει το ευρετήριο με τα αντικείμενά σας. Εκεί μπορείτε να δείτε την περιγραφή τους με το A, να τα αναμίξετε με το Y ή να τα χρησιμοποιήσετε με το X.
Το ZR ανοίγει το «PDA» σας, απ’ όπου μπορείτε να ελέγξετε το «ημερολόγιο» που έχετε στη διάθεσή σας. Από παλαιότερους διαλόγους σας, μέχρι το χάρτη του κόσμου και τις ανοιχτές «εκκρεμότητες» που αφήσατε (τα quests δηλαδή), θα σας φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο!
Το + ανοίγει το κεντρικό μενού και πρέπει να σημειώσουμε πως μπορείτε να κάνετε save οποτεδήποτε!
Το – κάνει ένα toggle του συνοδευτικού κειμένου στο περιβάλλον γύρω σας.
Είναι μια φανταστική ιδέα, που λύνει ένα βασικό πρόβλημα σε τέτοιου είδους παιχνίδια.
Κάτι που πρέπει να υπογραμμίσουμε είναι το γεγονός πως, ακόμη κι αν ξεχάσετε ποιο πλήκτρο κάνει τι, δεν υπάρχει θέμα. Πάντα στην οθόνη υπάρχουν τα button prompts οπότε, αν μπερδευτείτε, η λύση είναι μόνιμα μπροστά σας!
Η παραλία του Milkbush
Αυτή η τοποθεσία είναι στην ουσία το πρώτο tutorial του παιχνιδιού. Θα χρειαστεί να βρείτε ένα μεταφορικό μέσο και να το επισκευάσετε συλλέγοντας ανταλλακτικά από την τριγύρω περιοχή.
Θα λέγαμε ότι είναι η ιδανική tutorial area. Όχι μόνο θα σας εξοικειώσει με τους μηχανισμούς αλλά εκεί θα έρθετε αντιμέτωποι και με τα καπρίτσια του τίτλου.
Πολύ γρήγορα θα καταλάβετε π.χ. πως οι περιοχές στις οποίες μπορείτε να περπατήσετε δεν είναι πάντα ξεκάθαρα οριοθετημένες. Η υπερβολική λεπτομέρεια συχνά καταλήγει να γίνεται εμπόδιο στην εξερεύνηση μιας νέας περιοχής, γιατί δεν είναι άμεσα σαφές τι είναι προσβάσιμο και τι όχι. Ένα πρόβλημα που γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στον overworld (Protip: χρησιμοποιήστε τα shortcuts!).
Επίσης, θα παρατηρήσετε τα θεματάκια του progression. Θα χρειαστεί να κάνετε μπόλικο μπρος-πίσω σε όλη την παραλία, που θα πρέπει να συνηθίσετε από νωρίς. Θα πρέπει επίσης να έχετε κατά νου πως οι NPC δε θα σας μιλήσουν για πράγματα προφανή μέχρι να κάνετε κάτι άλλο πρώτα. Οπότε αν τυχόν κολλήσετε και δεν ξέρετε τι να κάνετε, απλά γυρίστε πίσω και μιλήστε με κάποιον από τους NPC, που ξαφνικά θα έχει κάτι νέο να σας πει.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, όλα αυτά είναι απλά ιδιαιτερότητες που θα σας συνοδεύουν σε όλη τη διάρκεια της περιπέτειας. Το καλό είναι πως δεν μιλάμε για ανυπέρβλητα εμπόδια και σύντομα θα προσαρμοστείτε.
Beautiful Desolation όνομα και πράγμα
Ίσως η σημαντικότερη πτυχή του τίτλου είναι η καταπληκτική αισθητική του. Πριν λίγες ημέρες, είδαμε τη μέθοδο που χρησιμοποίησε η ομάδα της Brotherhood για την απεικόνιση των γραφικών και τα αποτελέσματα είναι συχνά φαντασμαγορικά!
Ναι, στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι pre-rendered, αλλά έχουν εκπληκτική λεπτομέρεια που προσθέτει πάρα πολύ στην απόδοση ενός μετα-αποκαλυπτικού κόσμου. Ένα κόσμο που συνδυάζει εξίσου ομορφιά και φύση, με την απόγνωση της παρακμής που αντιμετωπίζουν όλοι οι νοήμονες οργανισμοί. Είναι δύσκολο να περιγράψουμε την αίσθηση που αφήνει το παιχνίδι όσο περιδιαβαίνετε τις περιοχές του, αλλά η ατμόσφαιρα είναι ένα από τα πολύ δυνατά του σημεία.
Αν θα έπρεπε να την περιγράψουμε όσο πιο σύντομα και περιεκτικά γίνεται, θα λέγαμε το εξής: Νιώσαμε σα να εξερευνούμε την εποχή των techno-barbarians του παρελθόντος του Warhammer 40.000 (οι γνώστες καταλαβαίνουν) στη Ν. Αφρική που είναι και η γενέτειρα των δημιουργών.
Εδώ είναι ίσως που πολλοί κάνουν παραλληλισμούς με τα κλασικά Fallout. Όπως και στα παιχνίδια εκείνα, η ατμόσφαιρα είναι ξεχωριστή και οι διάλογοι παρουσιάζονται στιλιζαρισμένα μέσα από την οθόνη του PDA σας. Είναι μια καταπληκτική ιδέα, που προσπερνά το πρόβλημα των μικροσκοπικών χαρακτήρων. Και πρέπει να πούμε ότι οι δημιουργοί εκμεταλλεύτηκαν την ιδέα στο έπακρο.
Από τους ελεεινούς κατοίκους του Witherberg, τους φρικαλέους Caecus και Fley ή τα συναρπαστικά πλάσματα της Nest και τα Moss, σχεδιαστικά οι χαρακτήρες που θα συναντήσετε είναι πάντα απολαυστικοί.
Γενικά, το παιχνίδι καταφέρνει να ακροβατήσει εξαιρετικά μεταξύ παλιού και νέου. Προσφέρει μια αναχρονιστική εικόνα, εμπλουτισμένη όμως με σύγχρονα και ολοκαίνουρια στοιχεία. Επίσης περιέχει ίσως την καλύτερη αξιοποίηση του chromatic aberration που έχουμε δει ποτέ. Άριστη δουλειά!
Ήχος
Τα ηχητικά τοπία που «ζωγραφίζει» το παιχνίδι είναι εξαιρετικά υψηλής ποιότητας. Περιβαλλοντικοί ήχοι, εφέ και όλα τα συναφή κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα με τα γραφικά. Συμπληρώνουν άψογα το παζλ της αισθητικής του τίτλου. Όλα ακούγονται όπως θα έπρεπε ή, τουλάχιστον, όπως φανταζόμαστε πως θα έπρεπε να ακούγονται. Για άλλη μια φορά λοιπόν, η ομάδα έχει κάνει τη δουλειά της περίφημα!
Η Brotherhood διαφήμισε ιδιαίτερα το γεγονός πως ο Mick Gordon (συνθέτης των σύγχρονων DOOM και όχι μόνο) κρύβεται πίσω από το soundtrack του παιχνιδιού. Η ποιότητα της μουσικής είναι σίγουρα αδιαμφισβήτητη. Θα λέγαμε πως ανταποκρίνεται πλήρως στα όσα είπε η ομάδα ανάπτυξης στο προωθητικό υλικό και αυτό είναι κάτι που σπάνια θα μπορούσαμε να πούμε για ένα παιχνίδι.
Κάπου εδώ θέλουμε να αναφερθούμε στους ηθοποιούς. Σύμφωνα με τη Brotherhood, όλοι τους είναι αφρικάνικης καταγωγής, αλλά αυτό δε μπορούμε να πούμε ότι είναι απαραίτητα θετικό ή αρνητικό. Η ποιότητα της ηθοποιίας είναι σε γενικά καλό επίπεδο, με μερικούς χαρακτήρες να ξεχωρίζουν. Άλλοι πάλι έχουν πολύ «παχιές» προφορές που θα σας κάνουν να λέτε «ευχαριστώ» που έχει υποτίτλους το παιχνίδι.
Είναι λοιπόν τόσο τέλειο το Beautiful Desolation;
Φυσικά και όχι. Τι είναι άλλωστε; Ώρα λοιπόν να καταπιαστούμε με τα προβλήματα που έχει ο τίτλος. Το κατά πόσο θα επηρεάσουν τη δική σας εμπειρία είναι, όπως πάντα συζητήσιμο, αλλά εμείς οφείλουμε να τα υπογραμμίσουμε.
Το βασικό θέμα που έχουμε με το παιχνίδι είναι η κίνηση. Συγκεκριμένα, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η φυσική της αδράνειας. Ή, τουλάχιστον, η εντύπωση που δίνει. Η κίνηση, παρά τη χρήση του αναλογικού μοχλού, δεν είναι αναλογική. Δηλαδή, όσο κι αν σπρώξετε το stick, ο χαρακτήρας θα τρέχει σιγά σιγά μέχρι να επιταχύνει μετά από λίγο. Σε συνδυασμό με τον τρόπο που είναι στημένο το παιχνίδι, είναι ένα πρόβλημα που επιδεινώνει ένα άλλο.
Όσο περισσότερο προχωράτε, τα quests που θα αναλάβετε απαιτούν να κάνετε συνεχείς βόλτες σε πάρα πολλές περιοχές. Αυτό σημαίνει διαρκές backtracking και τα εξής βήματα:
- Καλείτε το μεταφορικό σας μέσο.
- Επιλέγετε μια πύλη.
- Πετάτε εκεί.
- Μπαίνετε στην πύλη.
- Επιλέγετε προορισμό.
- Παρακολουθείτε το teleport animation.
- Επιλέγετε τον προορισμό σας στη νέα περιοχή.
- Πετάτε ως εκεί.
- Προσεδαφίζεστε.
Κι όλα αυτά γιατί χρειάζεται να μιλήσετε σε ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα πριν επιστρέψετε από εκεί που ξεκινήσατε. Προσθέστε 5-10 δευτερόλεπτα loading times σε κάθε transition και αντιλαμβάνεστε πως θα σπαταλήσετε πολύ χρόνο κάνοντας τον κούριερ και περιμένοντας.
Η ποιότητα των γραφικών επίσης έχει μερικά ψεγάδια τεχνικής φύσεως. Το framerate στοχεύει στα 30, αλλά όποτε μπαίνετε σε νέα περιοχή, θα πρέπει να υπομείνετε μερικά δευτερόλεπτα γεμάτα «λόξιγκα» (stuttering). Το παιχνίδι επίσης αξιοποιεί δυναμική ανάλυση για τα 3D στοιχεία του, που μπορεί σε έντονες σκηνές να πέσει σε αισθητά χαμηλά επίπεδα.
Αυτά είναι όλα;
Δυστυχώς όχι. Υπάρχουν μερικά ακόμη θέματα που πρέπει να έχετε υπόψιν πριν αγοράσετε το παιχνίδι.
Τα logs στο PDA σας κάνουν scroll πάρα πολύ αργά και δεν υπάρχει τρόπος να scroll-άρετε πιο γρήγορα. Αυτό ίσως αποβεί προβληματικό όταν ψάχνετε για στοιχεία στα αρχεία σας.
Οι διάλογοι είναι σχετικά καλογραμμένοι, αλλά το σύστημα ηθικής που αξιοποιεί το παιχνίδι είναι λίγο αστείο. Μπορείτε να φέρεστε σαν φυσιολογικός άνθρωπος ή απλά σαν παπάρας που βρίζει τους πάντες… χωρίς να υπάρχουν ποτέ συνέπειες (η κάποια διαφορετική έκβαση στα γεγονότα) για τις απόπειρες τραμπουκισμού σας. Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που ο χαρακτήρας σας είναι ένας άοπλος τίποτας, που θα μπορούσε πολύ άνετα να γίνει τροφή για όλους τους NPCs.
Πολλά από τα side quests δίνουν την αίσθηση πως είναι ημιτελή, καθώς οι εμπλεκόμενοι χαρακτήρες απλά εξαφανίζονται από το παιχνίδι και δε μαθαίνουμε ποτέ τι απέγιναν.
Κάποια από τα main quests έχουν ξεκάθαρες λύσεις-μονόδρομους χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να συμβιβάσετε το οτιδήποτε. Δεν ξέρουμε αν είναι αποτέλεσμα του περιορισμένου χρόνου ή του προϋπολογισμού, αλλά η κατάληξη μερικών quest κρίνεται ελλιπής.
Τέλος, έχουμε τα pre-rendered cinematics. Ένας εκ των δημιουργών σύγκρινε την συνεισφορά τους στην ατμόσφαιρα και τον κόσμο με τα αντίστοιχα cinematics του Starcraft. Αυτή είναι μια δήλωση πολύ τολμηρή που αγγίζει τα όρια της υπερβολής. Μερικά είναι όντως εντυπωσιακά. Τα χρήματα και ο χρόνος που δαπανήθηκαν στα περισσότερα cinematics ίσως θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί για κάτι πιο ουσιώδες, όπως πλουσιότερους διαλόγους.
Μ’ αυτά και με κείνα, στο τέλος καταλήξαμε να παίζουμε μόνο για να δούμε τον τερματισμό, παρά γιατί διασκεδάζαμε πραγματικά.
Τελική ετυμηγορία
Αξίζει τελικά το Beautiful Desolation; Καλό ερώτημα. Θα λέγαμε πως ναι, αλλά πρέπει να έχετε υπόψιν πως πρόκειται για ένα παιχνίδι του ύψους και του βάθους.
Προσφέρει ένα συναρπαστικό φουτουριστικό και μετα-αποκαλυπτικό κόσμο που θυμίζει άλλες εποχές. Υπάρχουν όμως ελλείψεις και το τέλος του μας φάνηκε απογοητευτικό, καθώς δε μάθαμε σχεδόν τίποτα για το πραγματικό μυστήριο πίσω από τον τίτλο.
Παρόλα αυτά, υπήρχαν πολλά αριστουργηματικά σημεία, όπως όλη η ΑΓΝΩΣΤΗ περιοχή (θα καταλάβετε όταν φτάσετε εκεί) και τα συναφή quests. Οι δημιουργοί επίσης αξιοποιούν σχεδόν άψογα τις αρχές του Checkov’s Gun στην αφήγηση. Είναι επίσης αρκετά εκτενής περιπέτεια και διαθέτει τέσσερα πιθανά τέλη. Εμείς όμως πιστεύουμε πως δύσκολα θα το ξαναπαίξει κανείς από την αρχή μόνο γι’ αυτό.
Παρεμπιπτόντως, στη διάρκεια ενός playthrough, μας έτυχε επίσης να κρασάρει δυο φορές το παιχνίδι. Το ένα crash μάλιστα συνέβη ένα βήμα πριν το τέλος. Βέβαια, όλα τα προαναφερθέντα τεχνικά ζητήματα θα μπορούσαν πολύ εύκολα να επιλυθούν στο μέλλον. Εμείς όμως κρίνουμε την pre-release έκδοση, οπότε οφείλουμε να τα αναφέρουμε.
Κάτι ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Στο Switch, αγοράζοντας το Beautiful Desolation, παίρνετε δώρο δύο φανταστικά καλούδια: Το πλήρες soundtrack και το πληρέστατο artbook, που στα PC στοιχίζουν περίπου 15€ εξτρά!
Συνολικά, θα λέγαμε πως είναι ένα ποιοτικό adventure που προσπαθεί φιλότιμα και προσφέρει ένα φανταστικό και ανατριχιαστικό κόσμο, με μια αισθητική που θα σας στοιχειώσει. Σίγουρα αξίζει αν θέλετε μια περιπέτεια που θα σας ταξιδέψει. Έχει όμως κάποια προβλήματα με την αφήγηση που το σταματάνε από το να ανταγωνιστεί τα πραγματικά διαμάντια του είδους και να θεωρηθεί, εν τέλει, κλασικό. Και πρέπει να κλείσουμε λέγοντας πως ίσως θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον σαν ένα κανονικό RPG. Ίσως την επόμενη φορά….
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: Adventure
- Εκδότης: Untold Tales Games
- Εταιρεία Ανάπτυξης: The Brotherhood
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Όχι
- Ο κωδικός του παιχνιδιού ήταν μια ευγενική προσφορά της Untold Tales Games