Με τόσα και τόσα visual novels υπό την σκέπην του Switch, ήταν επόμενο να έχουμε και review για τέτοια παιχνίδια. Μπορεί το The Letter να ξεχωρίσει όμως;
Εισαγωγικά
Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε να έχουμε την τύχη να παίξουμε ένα (πόσο μάλλον περισσότερα) visual novel στη διάρκεια ζωής του Nintendo Switch. Να όμως που ο αδιάκοπος μόχθος μας, μαζί με την επιτυχία της κονσόλας, μας οδήγησαν σε επικοινωνία με εταιρείες που μας προτίμησαν για να δημοσιεύσουμε κριτικές και για τέτοια παιχνίδια.
Το ευχάριστο είναι πως, παρά τις αρχικές μας αμφιβολίες, τις περισσότερες φορές τα visual novels που έχουμε παρουσιάσει έχουν αποδειχθεί ποιοτικά, αρχής γενομένης από το Winds of Change τον περασμένο Ιούνιο.
Εκεί όμως που ξεκινήσαμε με ένα high fantasy visual novel, η συνέχεια αποδείχθηκε ιδιαίτερα ποικιλόμορφη, με το modern fantasy Necrobarista να αποδεικνύει πως δε μπορούμε να εμπιστευτούμε τις κριτικές του mainstream gaming τύπου. Το slice-of-life Venus: Improbable Dream μας έδωσε αυτό το κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα και ήρθε η σειρά του The Letter να συμπληρώσει το καρέ με κάτι πιο… παραδοσιακό.
Πριν ξεκινήσουμε θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.
Ως γράφων ανήκω σε εκείνη τη γενιά που, στα πρώιμα χρόνια της ενηλικίωσης, ήρθε σε επαφή με μια πτυχή του κινηματογράφου που ακόμη και τότε ήταν ιδιαίτερα cult:
Το λεγόμενο J-Horror, τις ιαπωνικές ταινίες τρόμου δηλαδή.
Το The Letter είναι ένα ερωτικό γράμμα (pun intended) στο είδος εκείνο που έγινε γνωστό στα παιδιά της γενιάς μου μέσα από ταινίες όπως Ring, Ju-On: The Grudge και το Dark Water.
Αν τυγχάνετε οπαδός του J-Horror και σας αρέσουν τα visual novels, τότε μπορώ να σας γλιτώσω προκαταβολικά από τον κόπο να διαβάσετε ολόκληρο το review. Απλά αποκτήστε το παιχνίδι γιατί είναι ακριβώς αυτό που ψάχνατε!
Σενάριο
Όπως καταλαβαίνετε, σε ένα τέτοιο παιχνίδι το σενάριο και η γραφή βρίσκονται στο προσκήνιο. Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για τις λεπτομέρειες της ιστορίας δίχως να χαλάσουμε την ουσία της πλοκής.
Παρόλα αυτά μπορούμε να πούμε αρκετά πράγματα δίχως να αποκαλύψουμε κάτι που δεν παρουσιάζεται μέσα από το ίδιο το eShop.
Στο επίκεντρο της ιστορίας ένα οίκημα στην ύπαιθρο της Αγγλίας:
Ένα κτίριο που στέκει απομονωμένο στα περίχωρα της κοντινής κωμόπολης Luxbourne και του ακόμη πιο κοντινού χωριού Anslem. Οι κάτοικοι της περιοχής αποφεύγουν το μέρος όπως ο Διάολος το λιβάνι κι αυτό λόγω της φήμης του.
Παρόλα αυτά, ή ίσως για αυτόν ακριβώς το λόγο, οι ιδιοκτήτες του προσπαθούν να το πουλήσουν πάσει θυσία. Την πώληση διαχειρίζεται η μεσιτική εταιρεία Briar Realty Corporation (BRC για συντομία) και ο πρώτος χαρακτήρας που παρακολουθούμε είναι η Isabella. Μία από τις δύο μεσίτριες που έχουν αναλάβει το open house event που γίνεται με σκοπό να προσελκύσει η BRC πιθανούς αγοραστές.
Στις ετοιμασίες της τελευταίας στιγμής, η Isabella ανακαλύπτει ένα κουρελιασμένο γράμμα, μια έκκληση για βοήθεια. Αυτό το καταραμένο γράμμα (εξ ου και το τίτλος του παιχνιδιού) αποτελεί τον καταλύτη για τα γεγονότα που θα επακολουθήσουν και που θα μπλέξουν μια σειρά από ανθρώπους, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στα δίχτυα της καταραμένης έπαυλης.
Κείμενο με δομική σταθερότητα
Όπως στο Eternal Darkness, έτσι κι εδώ, δεν έχουμε έναν πρωταγωνιστή αλλά μια σειρά από χαρακτήρες που είχαν την ατυχία να ανακατευτούν με τη σκοτεινή δύναμη που στοιχειώνει την έπαυλη Ermengarde.
Το παιχνίδι καυχιέται ότι το κείμενο περιέχει συνολικά πάνω από 700.000 λέξεις και μπορούμε να πούμε πως ο αριθμός σίγουρα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πρόκειται για μια μακροσκελή και ιδιαίτερα δραματική ιστορία που λαμβάνει χώρα στη διάρκεια μιας εβδομάδας, με κάθε «κεφάλαιο» να μας παρουσιάζει τα γεγονότα από την προοπτική του εκάστοτε χαρακτήρα.
Αν μας διαβάζετε τακτικά, σίγουρα ξέρετε πόσο αυστηρός τείνω να γίνομαι με τη γραφή των παιχνιδιών, ειδικά όσον αφορά τα visual novels όπου το κείμενο είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της όλης εμπειρίας. Οι Abigail Adel και Czarina Esteban είναι λοιπόν άξιες συγχαρητηρίων που κατάφεραν να με κρατήσουν καθηλωμένο καθ’ όλη τη διάρκεια ενός playthrough (που πήρε περίπου 30 ώρες παρακαλώ).
Παρόλη την εγγενή επανάληψη των γεγονότων, το κείμενο είναι πάντα όχι μόνο καλογραμμένο, αλλά αντανακλά την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του κάθε υποψηφίου θύματος.
Το αποκορύφωμα της ποιότητας του κειμένου αποτυπώνεται από το γεγονός πως ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας ήταν μακράν αυτός που το παιχνίδι προσπαθεί να παρουσιάσει με κάθε τρόπο ως κάθαρμα.
Είναι κρίμα που το δικό του κομμάτι της ιστορίας καλύπτει μόνο τις τελευταίες ημέρες πριν το τέλος. Το άλλο ψεγάδι είναι τα σποραδικά ορθογραφικά λάθη που εντοπίσαμε, αλλά ως ένα βαθμό δικαιολογούνται αν αναλογιστούμε τον όγκο του κειμένου και ότι πρόκειται για μια indie παραγωγή που χρηματοδοτήθηκε μέσω Kickstarter
Το Letter, τέλος, υπόσχεται αμέτρητα butterfly effects και μπορούμε να πούμε, χωρίς κανένα δισταγμό, πως οι δημιουργοί δεν ψεύδονται! Κάθε διακλάδωση, μικρή ή μεγάλη θα καθορίσει το δρόμο που που θα ακολουθήσετε μέχρι καθένα από τα 50(!) διαφορετικά τέλη, αλλά και την κατάληξη καθενός από τους κεντρικούς χαρακτήρες.
Gameplay και μηχανισμοί
Ευτυχώς ένα τόσο μακροσκελές παιχνίδι έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία που διευκολύνουν την εμπειρία του παίκτη. Από δυνατότητα dialogue skip που σταματά αυτόματα όταν βρεθείτε σε νέο κείμενο, μέχρι ένα ημερολόγιο που συμπληρώνεται αυτόματα όποτε συμβαίνει κάτι σημαντικό κάτι που θα σας βοηθήσει να μείνετε μέσα στα τεκταινόμενα.
Για όσους θέλουν να δουν «πίσω από την κουρτίνα» υπάρχει ανά πάσα στιγμή η δυνατότητα να δείτε όλο το flowchart κάθε κεφαλαίου για να δείτε πόσο περίπλοκη είναι στ’ αλήθεια η δομή του τίτλου.
Αν λοιπόν θέλετε να μάθετε ό,τι μπορείτε για την κάθε πτυχή της, ομολογουμένως, άκρως συναρπαστικής πλοκής θα βρείτε πολύ ψωμί που αυξάνει κατακόρυφα το replayability αλλά και το χρόνο που μπορείτε να αφιερώσετε στο φανταστικό αυτό visual novel.
Όσον αφορά τον έλεγχο, τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως απλά. Με το A προχωράτε το κείμενο, με το D-Pad ελέγχετε τον κέρσορα στα μενού που είναι πανταχού παρόντα στο κάτω δεξί μέρος της οθόνης και κάνετε επιλογές με το X. Το B κρύβει το UI για να απολαύσετε το artwork ενώ σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις θα κληθείτε να παίξετε ένα mini-game που έχει τη μορφή ενός Quick-Time Event.
Αν προτιμάτε να παραλείψετε τέτοιου είδους μηχανισμούς, τότε απλά ενεργοποιήστε την αντίστοιχη επιλογή στα Optiοns και θα απολαύσετε ένα πιο «παραδοσιακό» visual novel. Εμάς από την άλλη μας άρεσε η προσθήκη τους αφού κάνει τη συνταγή πιο πικάντικη και προσθέτει μια νότα διαδραστικότητας σε ένα γενικά «παθητικό» είδος παιχνιδιών!
Αξίζει να σημειωθεί πως μπορείτε επίσης να παίξετε το παιχνίδι με την οθόνη αφής, κάτι που προτιμήσαμε πολλές φορές και ειδικά στα διάφορα μενού, όπου ο χειρισμός τείνει να είναι δυσλειτουργικός.
Βάζοντας το visual στο novel
Άλλος ένας τομέας που το The Letter μας εξέπληξε ευχάριστα, είναι αυτός του presentation.
Όπως και στην περίπτωση του Winds of Change έχουμε φανταστικά σχεδιασμένα περιβάλλοντα, με αρκετή λεπτομέρεια και πανέμορφα χρώματα που αποδίδουν άψογα την ατμόσφαιρα και την αίσθηση κάθε τοποθεσίας.
Αντίθετα με το Winds of Change, εδώ μπορούμε να πούμε το ίδιο και για το character art, που φέρνει κάτι από manga, αλλά όχι ακριβώς. Ακόμα καλύτερα; Η λεπτομέρεια και ο σχεδιασμός τους δεν συγκρούονται καλλιτεχνικά με το παρασκήνιο αλλά, αντίθετα, το συμπληρώνουν άρτια κάτι που δε συνέβαινε στο Winds of Change ή το Venus: Improbable Dream.
Μάλιστα, οι χαρακτήρες έχουν και ένα κάποιο animationοπότε δε νιώθετε πως παρακολουθείτε χειροτεχνίες κολλημένες επί της οθόνης όπως συνήθως. Είναι κάτι μικρό, αλλά συμβάλλει στη δημιουργία της αίσθησης πως πρόκειται για ζωντανά πρόσωπα. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στα διάσπαρτα CGs που θα απολαύσετε γιατί είναι εξαιρετικής ποιότητας και απογειώνουν το presentation!
Και εδώ βέβαια υπάρχουν ψεγάδια, τα οποία είναι για άλλη μια φορά τα χέρια των χαρακτήρων. Φαίνεται πως πολλοί καλλιτέχνες έχουν ένα θέμα με το σχεδιασμό των άκρων από τον καρπό ως τα δάχτυλα. Και εδώ, δεν ήταν λίγες οι φορές που οι παλάμες «έβγαζαν μάτι» και όχι με την καλή έννοια.
Τέλος, για κάποιο λόγο, ο Luke Wright έχει σίγουρα το πιο προχειροφτιαγμένο πορτρέτο αφού οι αναλογίες του να τον κάνουν να δείχνει λίγο αστείος με το, συγκριτικά, γιγάντιο κεφάλι του.
Ανατριχιαστικά καλός ήχος
Το ηχητικό κομμάτι του The Letter είναι άλλο ένα δυνατό χαρτί του, παρόλο που στο μεγαλύτερο μέρος τους η μουσική και οι ήχοι περνούν διακριτικά απαρατήρητοι, καθώς απλά συμπληρώνουν άριστα το παζλ της κάθε σκηνής.
Σίγουρα όμως δεν περιμέναμε να δούμε πλήρες voice acting για κάθε συνομιλία μεταξύ χαρακτήρων. Ακόμη πιο αναπάντεχη ήταν η ποιότητα του voice acting η οποία ολοκληρώνει την προσωπικότητα του κάθε χαρακτήρα. Από τον απόμακρο Ashton και την αθώα Hannah ως την αγχωτική Rebecca και το νευρωτικό Luke το η ηθοποιία είναι ερασιτεχνική μεν, δοσμένη με πολύ μεράκι δε. Είμαστε σίγουροι ότι απολαύσαμε το αποτέλεσμα όσο το απόλαυσαν και οι ίδιοι οι ηθοποιοί!
Το κερασάκι στην τούρτα όμως είναι οι σκηνές τρόμου που συνοδεύονται από φρικαλέους ήχους και λαρυγγισμούς που μας έφεραν στο νου το προαναφερθέν Ju-On. Εκεί είναι που οι δημιουργοί πραγματικά τα έδωσαν όλα και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε γιατί πέτυχαν την ανατριχίλα που αναζητούσαμε ως λάτρεις του J-Horror από τα νιάτα μας!
The Letter – Ένα τρομακτικά ποιοτικό visual novel
Κλείνοντας λοιπόν, θα πρέπει να επαναλάβω αυτό που διαβάσατε και στο ξεκίνημα:
Το The Letter: A Horror Visual Novel συστήνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του J-Horror αλλά και όλους όσους ψάχνουν ένα καλό visual novel.
Έχει τα ψεγάδια του, αλλά παρόλα αυτά παραμένει μακράν το καλύτερο παιχνίδι του είδους που έχουμε παίξει τον τελευταίο καιρό. Μας συνεπήρε από την πρώτη στιγμή και δυσκολευτήκαμε να το αφήσουμε σε ησυχία για να κοιμηθούμε ή να κάνουμε τις άλλες, απαραίτητες, εργασίες της καθημερινότητας.
Μας θύμισε τις παλιές, καλές μέρες που απολαμβάναμε τις ιαπωνικές ταινίες τρόμου παρόλο που οι δημιουργοί δεν είναι καν γιαπωνέζοι, κάτι που αντανακλάται κι από την τιμολόγηση του τίτλου! Εκεί που τα περισσότερα ιαπωνικά visual novel θα σας αφήσουν ένα ωραιότατο κόκκινο σημάδι στον πισινό, το The Letter έχει πολύ τίμια αξία στο eShop.
Προσοχή όμως!
Το παιχνίδι απευθύνεται αυστηρά σε ενήλικο κοινό. Το περιεχόμενο είναι συχνά γραφικό και παρουσιάζεται χωρίς αναστολές. Θα χρειαστείτε γερό στομάχι, ατσάλινα νεύρα αλλά και να αφήσετε κατά μέρος τις προκαταλήψεις σας για να το απολαύσετε. Όσοι έχετε ψυχισμό τόσο εύθραυστο που μπορεί να καταρρεύσει και μόνο στο άκουσμα κάποιας λεξούλας τότε μείνετε μακριά. Αν, πάλι, δεν είστε φίλος του ανθρώπινου δράματος και σας ενδιαφέρει μόνο το horror, τότε αφαιρέστε 2.0 από την τελική βαθμολογία.
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: Visual Novel
- Εκδότης: Eastasiasoft
- Εταιρεία Ανάπτυξης: YangYang Mobile
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας
- Ο κωδικός της παρουσίασης είναι μια ευγενική προσφορά της Eastasiasoft
