Τo YesterMorrow, όπως προδίδει ο τίτλος του, μας εξιστορεί μια περιπέτεια, η οποία ακροβατεί διαρκώς ανάμεσα στο χθες και το… αύριο!
Πρόκειται για ένα σύγχρονο single player – 2D indie παιχνίδι στο οποίο κυριαρχεί το platform στοιχείο, συνδυαζόμενο στο μεγαλύτερο μέρος του με action και puzzle πινελιές. Όλα αυτά, όμως, απαιτούν ταξίδια στο χρόνο, προκειμένου να καταφέρετε να ολοκληρώσετε την αποστολή σας.
Πόσο όμορφα, άραγε, δένουν όλα τα παραπάνω στον τίτλο και πώς έχουν αποτυπωθεί στο Nintendo Switch; Ας ρίξουμε μια ματιά μέσα από την εμπειρία μας με το παιχνίδι, την οποία σας μεταφέρουμε με το εν λόγω Review.
Σενάριο
Το σενάριο του YesterMorrow είναι αυτό που χρειάζεται ένα παιχνίδι του είδους. Δε μας αφήνει κατάπληκτους, αλλά ούτε και μας αφήνει παγερά αδιάφορους.
Ο κόσμος του μας τοποθετεί σε ένα νησί, εμπνευσμένο από ασιατικά βασίλεια του παρελθόντος, γεμάτα από “αρχαία” τεχνολογικά θαύματα. Εσείς είστε η μικρή Yui, η κόρη του Timekeeper της περιοχής και αφιερωμένη στο ναό. Καθώς το χωριό ετοιμάζεται για μια τελετή, ο Hasatori εισβάλλει και σκοτώνει τους γονείς σας και καταστρέφει το κτίσμα. Η κίνηση αυτή, όμως, επηρέασε την ομαλή ροή του χρόνου.
Περιπέτεια στο χθες και το αύριο
Ξυπνάτε, λοιπόν, χρόνια μετά. Σχεδόν ενήλικη πια. Τα παραπάνω γεγονότα ήταν ένας εφιάλτης, αλλά δυστυχώς δεν απείχαν, τελικά, πολύ από την αλήθεια. Ο κόσμος έχει βυθιστεί στην αιώνια νύχτα, με τους τελευταίους μαχητές να κρατούν τους επιζώντες ασφαλείς μέσα σε “ασπίδες” φωτός. Η μοναδική σας ελπίδα έρχεται από τον αδερφό σας, που πιστεύει ότι οι γονείς σας είναι ζωντανοί και μπορούν ακόμη να σωθούν.
Η περιπέτειά σας ξεκινά, ουσιαστικά, στον κατεστραμμένο κόσμο, χρόνια μετά την εισβολή. Σύντομα δέχεστε βοήθεια από τον Προστάτη του Δάσους και μυστηριωδώς ταξιδεύετε στο παρελθόν. Βρίσκεστε έτσι πριν την επιδρομή, αποκτώντας παράλληλα την ικανότητα να πηγαίνετε μπροστά και πίσω στο χρόνο. Με τον τρόπο αυτό, είστε η μόνη που μπορείτε να πολεμήσετε τις σκιές και το Hasatori και να σώσετε τους γονείς σας, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.
Η αφήγηση του YesterMorrow
Στο παιχνίδι δε θα βρείτε διαλόγους που θα σας ενθουσιάσουν. Όλες οι στιχομυθίες είναι απλές, φτωχές και πεζές. Οριακά θα έλεγε κανείς ότι θα μπορούσαν να λείπουν σχεδόν εξ’ ολοκλήρου. Συνεπώς, το βάθος των χαρακτήρων είναι ημιτελές ή ακατέργαστο, θα μπορούσαμε να πούμε. Ως εκ τούτου, εκλείπει το δέσιμο του παίχτη με αυτούς. Ίσως η κίνηση αυτή από πλευράς δημιουργών να είναι εσκεμμένη, καθώς αυτό που κυριαρχεί στην αφήγηση είναι ο ίδιος ο κόσμος του YesterMorrow.
Gameplay
Το gameplay του παιχνιδιού είναι απλό: Περάστε από πλατφόρμα σε πλατφόρμα χωρίς να πέσετε, αποφύγετε ή νικήστε εχθρούς μέσα σε δάση, ερήμους, χιονισμένες πλαγιές και… χαϊδέψτε δεκάδες ζωάκια! Όλα αυτά σε έναν κόσμο με πολλά κρυμμένα μυστικά, του οποίου η γραμμικότητα δεν είναι δεδομένη. Συνεπώς, στους πιο “έμπειρους” δίνεται η ευκαιρία για μεγάλες παρακάμψεις. Εντύπωση προκαλεί επίσης ο εναλλασσόμενος κύκλος ημέρας και νύχτας. Μέσω αυτού μπορείτε να βρίσκετε διαφορετικά πλάσματα αναλόγως με την “ώρα”.
YesterMorrow: Ένα κλασικό 2D Platformer
Όπως είπαμε και στην αρχή, το YesterMorrow είναι ένα 2D Platformer του σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι δε λείπουν μηχανισμοί όπως το walljump, το dash, και άλλα. Το στοιχείο αυτό μπλέκεται πολύ όμορφα με action πινελιές, με τις μάχες να είναι υπαρκτές, με το δικό τους τρόπο, αλλά όχι με κυρίαρχο ρόλο στον τίτλο. Όλα τα παραπάνω δένουν επίσης με το puzzle στοιχείο, το οποίο δίνει μια ευχάριστη νότα στην εμπειρία μας.
Οι δημιουργοί του YesterMorrow σίγουρα δεν έχουν ανακαλύψει τον τροχό. Παρ’ όλα αυτά, προσέθεσαν στον τίτλο το ταξίδι στο χρόνο, πράγμα που δίνει πολλές δυνατότητες από πλευράς gameplay. Έτσι, επισκεπτόμενοι ορισμένους ναΐσκους, μπορείτε να μεταφέρεστε στο επιθυμητό timeline. Για παράδειγμα, έχετε τη δυνατότητα να πάτε στο παρελθόν, ως μικρή Yui, όπου τίποτα δεν έχει καταστραφεί. Με τον τρόπο αυτό χτίζετε το δρόμο για το μελλοντικό σας εαυτό, που είναι πιο δυνατός και πηδάει πιο ψηλά. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν και εδώ περιθώρια βελτίωσης.
To Everlight στη διάθεσή σας
Πέραν από τις βασικές ικανότητες της Yui, μαθαίνετε κάποιες έξτρα κινήσεις, οι οποίες χρησιμοποιούν το Everlight. Αποκτάτε το Dash, φωτίζετε το δρόμο με Everlight ή πετάτε “βόμβες φωτός” στους εχθρούς σας. Με τον τρόπο αυτόν, αποκτάτε πρόσβαση σε σημεία που δεν μπορούσατε να φτάσετε πριν και νιώθετε την ηρωίδα μας να δυναμώνει σε κάθε σταθμό της περιπέτειάς της.
Το save στο παιχνίδι πραγματοποιείται μέσω checkpoints που βρίσκετε στο δρόμο σας, τα οποία γεμίζουν και τη ζωή σας. Παρ’ ότι ο τρόπος αυτός ακούγεται παρωχημένος, ευτυχώς οι δημιουργοί φρόντισαν να βάλουν αρκετά τέτοια και όπου ακριβώς χρειάζεται, χωρίς να αφήνουν μεγάλα κενά.
Επιπλέον, η δυσκολία του παιχνιδιού είναι πολύ ικανοποιητική. Σίγουρα τα προαναφερθέντα checkpoints θα τα χρειαστείτε αρκετά συχνά. Παράλληλα, ενώ οι μάχες δεν αποτελούν το κύριο στοιχείο του παιχνιδιού, θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε κάποια bosses. Αυτά συνήθως ακολουθούν ένα μοτίβο κινήσεων, αλά παλαιά, δίνοντας, βέβαια, τη δική τους νότα πρόκλησης στο παιχνίδι. Το μόνο που με ξένισε, είναι κάποιες επιθέσεις μερικών bosses οι οποίες είναι σχεδόν αδύνατο να τις αποφύγετε.
Όσον αφορά το χειρισμό, το καλό είναι ότι εύκολα συνηθίζει κανείς, ακόμη και με Joy-Cons στη φορητή έκδοση. Το YesterMorrow διακρίνεται από μια απλότητα στην αρχή, η οποία προοδευτικά και ομαλά περνάει σε αρκετούς συνδυασμούς πλήκτρων για να μπορέσετε να φτάσετε εκεί που θέλετε. Τα διάφορα οικοσυστήματα ποικίλουν σε προκλήσεις και σε πλάσματα που θα συναντήσετε. Και πάλι, όμως, δεν αξιοποιούνται στο έπακρο για να υπηρετήσουν το παιχνίδι. Πάντως, όπως και να ‘χει, συχνά θα βρεθείτε σε καταστάσεις που πρέπει να είστε ακριβείς στις κινήσεις σας, τόσο από πλευράς επιτέλεσης των κινήσεων, όσο και από πλευράς χρόνου.
Η μεγάλη αδυναμία του YesterMorrow
Εδώ είναι η τεράστια αδυναμία του τίτλου, ο οποίος μοιάζει να βάζει τρικλοποδιά στον ίδιο του τον εαυτό. Δυστυχώς, συνυφασμένος με κάθε άλλον, είναι και ο τεχνικός τομέας ενός παιχνιδιού. Στο συγκεκριμένο, είναι το αδύνατο σημείο του και δυστυχώς, και πάλι, επηρεάζει άμεσα το gameplay. Έτσι, παρατηρούνται “κολλήματα”, με glitches, framedrops και frameskips σε κρίσιμα σημεία του βασικότατου platform στοιχείου του τίτλου.
Ενώ θα μπορούσαμε να κάνουμε άνετα λόγο για μια προσπάθεια που αξίζει 7/10 και παραπάνω, εδώ έχουμε μια κατάσταση που παραλίγο να με κάνει προσωπικά να παρατήσω το παιχνίδι πριν καν φτάσω στο 1/3 του. Το κατά τα άλλα συμπαθέστατο YesterMorrow υποβιβάζει τον ίδιο του τον εαυτό, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να το συστήσω – τουλάχιστον στη μορφή που βρίσκεται τώρα – στο Switch.
Οπτικός τομέας
Οι δημιουργοί αποφάσισαν να δώσουν ένα ύφος νοσταλγίας στο έργο τους. Στον οπτικό τομέα κυρίως επικρατεί η pixelated απεικόνιση. Ωστόσο, το background και πολλά στοιχεία ακόμη μοιάζουν ιδιαίτερα προσεγμένα και θυμίζουν θεματικά κάτι από τα παλιά βασίλεια της Ανατολής. Ο κόσμος είναι παραμυθένιος, με πολλές απεικονίσεις να είναι ζωγραφισμένες στο χέρι. Τα τοπία αρκετά όμορφα και λεπτομερή. Θα έλεγε κανείς ότι ταιριάζουν ακριβώς με το ύφος του κάθε οικοσυστήματος.
Οι χαρακτήρες του YesterMorrow ακολουθούν την ίδια, περίπου, οδό. Οι άνθρωποι που εμφανίζονται δεν είναι λεπτομερείς στην πλειοψηφία τους, με τα πρόσωπά τους να είναι λιτά, με εμφανή pixels. Τα πλάσματα που θα συναντήσετε και οι εχθροί είναι περισσότερο δουλεμένα, με τις κινήσεις τους να έχουν πιο “μαλακές” εκφάνσεις από τους pixelated ανθρώπους. Οι χαρακτήρες που εντυπωσιάζουν μερικώς είναι ίσως τα Bosses.
Οι… επιδόσεις του YesterMorrow
Όσον αφορά την απόδοση του παιχνιδιού, η ανάλυση είναι υψηλή. Τα μικρά cutscenes δεν εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα, αλλά είναι αδύνατο να προσπεραστούν, όπως και οι διάλογοι. Το μεγάλο πρόβλημα εδώ είναι ο ρυθμός ανανέωσης της εικόνας, που, όπως υπογραμμίσαμε παραπάνω, δημιουργεί πολλά προβλήματα. Το κώλυμα αυτό έρχεται να συμπληρώσει κάποιο “σπάσιμο” στα γραφικά, με άσπρα κομμάτια (ή φως, αν θέλετε) να καλύπτουν την οθόνη σας σε ορισμένα σημεία ή μετά από συγκεκριμένες κινήσεις σας (μεταξύ πιθανών loading points, υποθέτω).
Προσωπικά δε μου αρέσει να σηκώνω το φτυάρι σε indie προσπάθειες μικρών στούντιο, ιδιαίτερα όταν ο τίτλος συνολικά μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον αρκετά. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ πως τα ανωτέρω δε δικαιολογούνται, όταν μάλιστα το παιχνίδι κοστίζει 17,99€. Ελπίζω με μελλοντικά patches να διορθωθούν τα όποια τεχνικά σφάλματα, τα οποία δεν μπορούμε να παραβλέψουμε, καθώς εντοπίζονται σε όλο το μήκος του παιχνιδιού.
Ήχος
Ο ηχητικός τομέας του YesterMorrow παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι μελωδίες του ανήκουν στο φάσμα της παραδοσιακής μουσικής της Ανατολής, δένοντας έτσι πανέμορφα εικόνα και ήχο. Τα εφέ εξυπηρετούν πολύ καλά το σκοπό τους, ενώ σε στιγμές έντασης και αγωνίας οι δημιουργοί κατάφεραν να μεταφέρουν πολύ σωστά τον παλμό.
Τελικό Συμπέρασμα
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα πολύ συμπαθητικό παιχνίδι για το είδος του. Ο κόσμος του κερδίζει γρήγορα τον παίχτη, τόσο με τα ιδιαίτερα τοπία του, όσο και με τις εξαιρετικές μελωδίες. Η πλοκή, αν και σε δεύτερη μοίρα, είναι εκεί και παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, αλλά το ρόλο του αφηγητή παίζει κυρίως ο ίδιος ο κόσμος του YesterMorrow. Σίγουρα δεν εντοπίζονται τεράστιες πρωτοτυπίες, όμως σχεδιαστικά είναι πολύ προσεγμένο, με σωστό επίπεδο δυσκολίας σε κάθε σημείο του. Παρ’ ότι μιλάμε για έναν γενικά καλό τίτλο, δυστυχώς το “αγκάθι” του, τουλάχιστον στην έκδοση του Switch, είναι ο τεχνικός του τομέας. Εκεί συναντούμε πολλά βασικά προβλήματα, γεγονός το οποίο υποβιβάζει συνολικά την προσπάθεια των δημιουργών και φυσικά την εμπειρία μας ως παίχτες.
Αν και το τελευταίο κομμάτι μπορεί να διορθωθεί εύκολα, με μερικά patches, εμείς, στην παρούσα του μορφή, δεν μπορούμε να το συστήσουμε. Αυτό αναπόφευκτα επηρεάζει πολύ αρνητικά και τη βαθμολογία του σε αυτήν εδώ την κριτική.
- Κονσόλα: Switch
- Εκδότης: Blowfish Studios
- Εταιρεία Ανάπτυξης: Bitmap Galaxy
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας
- Ο κωδικός της παρουσίασης είναι προσφορά είναι μια ευγενική προσφορά των Blowfish Studios