Το Persona 5 Strikers είναι το sequel ενός από τα πιο αγαπημένα JRPG των τελευταίων χρόνων. Είναι όμως άξιο της προσοχής σας;
Ώρα να πέσουν οι μάσκες
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι πριν ξεκινήσουμε. Η κριτική αυτή γράφεται από την προοπτική κάποιου που δεν έχει παίξει ποτέ κάποιο παιχνίδι της σειράς. Μοναδική επαφή ήταν το Revelations: Persona τόσα χρόνια πριν, που η ανάμνηση έχει χαθεί στην ομίχλη των αιώνων. Ζώντας όμως σε ένα διασυνδεδεμένο κόσμο, στάθηκε αδύνατον να μη γνωρίζουμε την ύπαρξη των Persona σαν σειρά παιχνιδιών.
Οι διαμάχες μεταξύ των θαυμαστών των Persona με τους θαυμαστές των Shin Megami Tensei (της σειράς που τα γέννησε δηλαδή) είναι ξακουστές στα πέρατα της γωνίτσας που καταλαμβάνουν τα παιχνίδια αυτά στο φάσμα του παγκόσμιου weebdom. Βέβαια για το Persona 5 συγκεκριμένα, πολλά έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια. Από βραβεία μέχρι αριθμούς πωλήσεων, αποτελεί ένα από τα κοσμήματα στο στέμμα των φίλων της Sony.
Να όμως που ήρθε η ώρα το spin-off ενός spin-off να καταδεχθεί να περάσει κι από τα δικά μας λημέρια. Και μάλιστα με την υπογραφή και τη συνεργασία της Ωmega Force και της Koei Tecmo. Είναι αυτό ένα Persona 5 Warriors; Μπορεί να κερδίσει έναν αδαή; Ή θα αποδειχθεί «μια από τα ίδια» για τη Fatlus (όπως αποκαλούμε την εταιρεία σκωπτικά, στηλιτεύοντας το παρουσιαστικό των fans της);
Πρώτες εντυπώσεις
Η αλήθεια είναι πως στην αρχή ανησυχήσαμε λίγο. Το παιχνίδι έμεινε στην οθόνη φορτώματος ασυνήθιστα πολλή ώρα μόλις το ανοίξαμε. Τόση πολλή που αρχίσαμε να υποψιαζόμαστε οτι κόλλησε! Ευτυχώς, με υπομονή περάσαμε το πρώτο μεγάλο εμπόδιο και αντικρίσαμε κάτι πολύ ευχάριστο. Μια καταπληκτική εισαγωγή που θυμίζει anime, με φανταστική μουσική υπόκρουση και περισσή ποζεριά.
Οι πρώτες οθόνες που θα δείτε θα σας πλημμυρίσουν με θαυμασμό, καθώς τα γραφικά και όλο το παρουσιαστικό του παιχνιδιού ξεχειλίζουν από στιλ. Όλα είναι τόσο κουλ που ακόμη κι οι μαθουσάλες ανάμεσά σας θα νιώσετε σα να γυρίσατε στα χρόνια της νιότης. Ήρωες ντυμένοι στα πέτσινα απ’ την κορφή ως τα νύχια. Μάσκες και κινησεολογία Ματριξιακή που ξύπνησαν τον edgelord που ξεχάσαμε πως κρύβαμε μέσα μας!
Είναι εμφανές πως έπεσαν πολλά χρήματα για να επιτύχουν οι δημιουργοί το επιθυμητό αποτέλεσμα στο αισθητικό κομμάτι. Θα λέγαμε πως ο στόχος επετεύχθη γιατί όλο το παιχνίδι, από τα μενού μέχρι τα πιο βαρετά σημεία του, είναι ίσως το καλύτερο anime που έχουμε δει.
Οι πρώτες στιγμές του gameplay είναι επίσης μούρλια. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα από τα καλύτερα tutorials όλων των εποχών. Ντουζίνες εχθρών, όλα τα button prompts επί της οθόνης ανά πάσα στιγμή και ο στόχος είναι ένας: Δείρτε ανηλεώς!
Εκεί βρισκόμασταν στα όρια της έκστασης. Ένα Warriors παιχνίδι με αισθητική τόσο καλογυαλισμένη που μπορούμε να δούμε και την αντανάκλασή μας επί της οθόνης.
Αμαυρωμένη ομορφιά
Ίσως καλό είναι να καταπιαστούμε από νωρίς με τον οπτικοακουστικό τομέα, καθώς παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε όλο το παιχνίδι.
Δυστυχώς, παρόλη την ομορφιά του τίτλου, μερικά προβλήματα τεχνικής φύσεως δίνουν και εδώ το παρών.
Το Persona 5 Strikers στοχεύει σε ένα ρυθμό ανανέωσης της τάξης των 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Αυτό είναι ίσως πρόβλημα για πολλούς, αλλά εμείς δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα. Βλέπετε, αντίθετα με το επίσης πρόσφατο Hyrule Warriors: Age of Calamity, το Persona 5 Strikers τρέχει απροβλημάτιστα επί μονίμου βάσεως.
Ως είθισται βέβαια, υπάρχουν και εκπτώσεις στην ποιότητα. Η πιο εμφανής είναι η παντελής έλλειψη anti-aliasing σε handheld mode. Αυτό σημαίνει οτι τα πάντα είναι γεμάτα «σκαλοπατάκια» κάτι που αφαιρεί αρκετά από την καταπληκτική αισθητική των γραφικών. Ακόμη και οι φούσκες με τις ομιλίες των χαρακτήρων έχουν πιο πολλά σκαλοπάτια κι απ΄το μνημείο του Ζαλόγγου! Στο dock ευτυχώς είναι καλύτερα τα πράγματα
Ίσως παρατηρήσετε επίσης πως δευτερεύοντα αντικείμενα εμφανίζονται σε σχετικά μικρή απόσταση. Μπορεί να εντοπίσετε και το περιστασιακό 2D παρασκήνιο που είναι σαφώς χαμηλότερης ποιότητας από την υπόλοιπη εικόνα, αλλά αυτά είναι πταίσματα.
Ακουστική πανδαισία
Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε με το εγκώμιο του ήχου;
Από τη μουσική που έχει φανταστικό ρυθμό και είναι όχι μόνο πιασάρικη αλλά και πολύ ταιριαστή με την όλη ατμόσφαιρα; Από τη δυνατότητα να επιλέξετε μεταξύ αγγλικού και ιαπωνικού voice acting; Από το αναπάντεχα καλό αγγλικό voice acting; Από την καταπληκτική χρήση του surround sound; Ή από τα ηχητικά εφέ που σε κάθε περίπτωση δένουν άψογα με τα όσα συμβαίνουν επί της οθόνης;
Πραγματικά, όσα και να πούμε είναι λίγα. Θα πούμε απλά πως είναι από τα σημεία που εξυψώνουν το παιχνίδι. Συμπληρώνει τον τρομερό οπτικό τομέα και έχει ως αποτέλεσμα ίσως το πιο εντυπωσιακό αισθητικά anime game που έχουμε παίξει ποτέ.
Bait and Switch
Όλα τελειώνουν με ακόμη μια καταπληκτική anime εισαγωγή που μας δίνει μια ιδέα για τη βασική θεματολογία του παιχνιδιού. Αν θα έπρεπε να την περιγράψουμε με τρεις λέξεις, αυτές θα ήταν: Anime Scooby gang. Τρεις λεξούλες οι οποίες περιγράφουν με εντυπωσιακή ακρίβεια το παιχνίδι.
Το βιντεάκι συνεχίζει να παρουσιάζει το μοτίβο του «είμαστε τόσο cool που, αν παίζετε καλοκαίρι, δε χρειάζεστε κλιματισμό». Ένα μοτίβο που, σε περίπτωση που δεν το αντιληφθήκατε ακόμα, αντιπροσωπεύει ολόκληρο το Persona 5 Strikers.
Κι εκεί είναι που τα πράγματα κάνουν στροφή 180 μοιρών.
Μετά τα εκρηκτικά πρώτα λεπτά, είναι ώρα να περάσουμε στο μακράν πιο βαρετό κομμάτι του παιχνιδιού.
Τα βασικά
Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, πρέπει να εξηγήσουμε πως δεν είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα να παρακολουθήσουμε την πλοκή. Ναι, χωρίς να έχουμε παίξει το Persona 5. Πιθανώς όσοι έχουν το παίξει θα γνωρίζουν περισσότερα και θα έχουν άλλο συναισθηματικό δέσιμο με τους χαρακτήρες. Αυτό είναι ίσως το μόνο επιπλέον που μπορεί να έχει κάποιος «παλιός» όταν έρχεται στο Strikers. Όλα τα υπόλοιπα εξηγούνται μέσα στο ίδιο το παιχνίδι.
Ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι:
Το Strikers διαδραματίζεται λίγους μήνες μετά το τέλος του Persona 5. Η ομάδα των Phantom Thieves κάνει ένα reunion στο παλιό της στέκι και αναπολεί τις περιπέτειές της στο Metaverse. Κι αν αναρωτιέστε τι είναι όλα αυτά, τα πράγματα είναι απλά.
Το Metaverse είναι, ας το θέσουμε έτσι, «η άλλη πλευρά». Το μέρος που θα πάτε για τα «dungeons» του παιχνιδιού. Πρόκειται για την ονομασία που δίνει το παιχνίδι στο Συλλογικό Ασυνείδητο, μια έννοια που ανέπτυξε ο ψυχολόγος Καρλ Γιούνγκ. Πρόκειται δηλαδή για ένα νοητό σύμπαν. Ο συσχετισμός αυτός ενισχύεται από την ονομασία των εχθρών που αντιμετωπίζετε εκεί. Όλοι οι εχθροί είναι οι Σκιές του ασυνειδήτου.
Οι Phantom Thieves (of Hearts) είναι οι πρωταγωνιστές μας και στο Metaverse μεταμορφώνονται. Καθένας, ανάλογα με την προσωπικότητά του, έχει τη δική του Περσόνα που εκδηλώνεται με τη μορφή ενός ήρωα της λογοτεχνίας.
Η ομάδα πήρε το όνομά της από τη δράση της στο Metaverse όπου, αντιμετωπίζοντας τις Σκιές διαφθαρμένων ανθρώπων, «κλέβουν» τα σκοτεινά αντικείμενα του πόθου τους και μεταστρέφουν την προσωπικότητά τους.
Το σενάριο και πώς παρουσιάζεται στο Persona 5 Strikers
Αυτή τη φορά, η παρέα αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι στην Ιαπωνία για να περάσει το καλοκαίρι. Την ίδια στιγμή στην αγορά εμφανίζεται μια νέα «ψηφιακή βοηθός» (όπως η Siri ή η Cortana), που ονομάζεται EMMA.
Όσο ετοιμάζετε τα συμπράγκαλα που θα χρειαστείτε για την εκδρομή, θα συναντήσετε τη νέα προσωπικότητα των ημερών: Την εκκεντρική Alice. Η κοπέλα υπόσχεται σε όλους τους θαυμαστές της ένα ταξίδι για 100 υπερτυχερούς, που θα εκπληρώσει κάθε τους όνειρο! Τι; Σας ακούγεται ύποπτο; Απαπα!
Όλως τυχαίως, εσείς θα βρεθείτε με μία από τις 100 προσκλήσεις στα χέρια σας. Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να χρησιμοποιήσετε τη λέξη-κλειδί στην εφαρμογή EMMA. Έτσι, θα γίνετε φίλοι με την Alice. Και ξάφνου, τα παλικάρια μας βρίσκονται στο Metaverse!
Τα πράγματα λοιπόν έρχονται τούμπα για τους πρωταγωνιστές μας. Αντιλαμβάνονται οτι για άλλη μια φορά υπάρχουν Μονάρχες (Monarchs) που δημιουργούν παλάτια στο Metaverse. Ώρα να πιάσουν δουλειά οι Phantom Thieves!
Μοτίβα αφήγησης
Τρία λοιπόν είναι τα βασικά μοτίβα της αφήγησης στο Persona 5 Strikers.
- Η κεντρική πλοκή. Έχει να κάνει με την «αλλαγή καρδιάς» των ανθρώπων και τις έρευνες της αστυνομίας για τη σύλληψη των Phantom Thieves.
- Η πάλη της ομάδας των Phantom Thieves με την ενηλικίωση. Τα προβλήματα που προκύπτουν με το τέλος της σχολικής ζωής και την τάση φυγής.
- Η εξάρτηση του σημερινού ανθρώπου από τις ευκολίες της τεχνολογίας.
Όλα τα υπόλοιπα περιστρέφονται γύρω από αυτά τα τρία μοτίβα. Ακόμα και η αναπάντεχη επιστροφή σας στο Metaverse μέσω της EMMA και ο αγώνας της Scooby Gang να λύσει το μυστήριο πίσω από όλα αυτά έχει να κάνει με τα τρία παραπάνω θέματα.
Θα συμφωνήσετε μαζί μας πως όλα τα παραπάνω είναι πολύ ενδιαφέροντα και έχουν πολύ βάθος. Είναι θέματα που κάλλιστα μπορεί να διερευνήσει ένα RPG. Κρίμα που κανένα δεν αντιμετωπίζεται με τρόπο ικανοποιητικό από το παιχνίδι. Το βασικό πρόβλημα είναι η πως ανάπτυξη της πλοκής γίνεται με μία και μόνο μέθοδο, εντελώς αποκομμένη από το υπόλοιπο παιχνίδι.
Τους διαλόγους.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Γίνεται 10 χαρακτήρες να μιλάνε για 40 λεπτά χωρίς να λένε τίποτα;
Μίλα μου βρώμικα
Δυστυχώς, η απάντηση είναι ναι.
Οι διάλογοι είναι από τα πιο μελανά σημεία του Persona 5 Strikers και δυστυχώς για όλους τους λάθος λόγους. Πραγματικά μας στενοχωρεί αυτό που γράφουμε και που εσείς θα διαβάσετε, αλλά πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Τα κομμάτια του παιχνιδιού στα οποία αναπτύσσεται η πλοκή είναι μακράν τα πιο πληκτικά. Πολλές φορές θα λέγαμε πως είναι και αφόρητα.
Όλο το σενάριο, με εξαίρεση τα anime κλιπάκια που στήνουν τη σκηνή που θα διαδραματιστεί το εκάστοτε «κεφάλαιο», παρουσιάζεται μέσα από διαλόγους μεταξύ των χαρακτήρων. Οι διάλογοι αυτοί είναι σα να βλέπετε ένα shonen anime.
Κάθε φορά που συμβαίνει το παραμικρό, και οι 10 χαρακτήρες που είναι παρόντες σε κάθε σκηνή θα πρέπει να πουν τη γνώμη τους. Το ζήτημα επιδεινώνεται όταν τα πάντα στο story είναι προφανή από την πρώτη στιγμή. Ακόμη και για τον γράφοντα που δεν είναι και… «μυαλό ξουράφι». Αν είστε από εκείνους που κοροϊδεύουν κάτι σαν το DragonBall Z, που στο μισό επεισόδιο οι κομπάρσοι εξηγούν τι είδαμε πριν από λίγο, τότε το Persona 5 Strikers θα είναι μαρτύριο για σας.
Για κάποιο λόγο, φαίνεται πως οι συγγραφείς είχαν την εντύπωση οτι η φλυαρία είναι πολύ καλός τρόπος αφήγησης. Εμείς, από την άλλη, είμαστε της άποψης «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν». Εναλλακτικά, «show don’t tell» όπως λένε και οι αγγλόφωνοι λαοί.
Το εικαστικό ναυάγιο των διαλόγων
Ακόμη κι αυτό όμως θα μπορούσαμε να το παραβλέψουμε αν στη διάρκεια των διαλόγων βλέπαμε κάτι ενδιαφέρον. Αντίθετα είμαστε μονίμως αναγκασμένοι να παρακολουθούμε τους χαρακτήρες να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι ή κάποιο άλλο έπιπλο, με ένα κινητό στη μέση. Όσο οι συζητήσεις προχωράνε, οι χαρακτήρες χρησιμοποιούν «κονσερβοποιημένα» animation που απέχουν παρασάγγας από τη φυσικότητα που επιδεικνύεται την ώρα της δράσης.
Φανταστείτε να βλέπετε ένα JRPG της 16-bit εποχής. με τα περιορισμένα καρέ του animation που είχαν τα sprites, αλλά σε cel-shaded 3D μοντέλα. Κάποτε γελούσαμε με την κατάσταση του 3D animation στις δραματικές σκηνές του Tales of Symphonia. Πού να φανταστούμε τότε οτι 15 χρόνια μετά, εκείνα τα animation θα ήταν ακόμη το πρότυπο για τα σύγχρονα JRPG.
Όσο για τις προσωπικότητες των Phantom Thieves, μπορούμε να τους περιγράψουμε όλους με δυο-τρεις λέξεις: Ο δυνατός, χαζός φίλος. Η διπολική καλλιεργημένη κοπέλα. Η βουλιμική μοντέλα που στα 40 θα έχει γίνει φάλαινα. Η σκληρή και σοβαρή τύπισσα. Ο κολλημένος με την τέχνη. Η γυναίκα hackerman. Το lovely item. Ο anime Πινόκιο. Μακράν ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας είναι το νέο απόκτημα της ομάδας. Δε θα πούμε τίποτα παραπάνω για να μη τραυματίσουμε των ψυχισμό όσων τρέμουν τα spoilers.
Όσο για σας; Όλη η ομάδα συμπεριφέρεται σαν η Δευτέρα Παρουσία να συνέβη κι εσείς είστε ο Μεσσίας. Η Scooby Gang διαρκώς ψάχνει ευκαιρίες να φιλήσει το χώμα που πατάτε και να σας πει πόσο καταπληκτικοτιτανομεγιστοτεράστιος είστε. Ούτε ο Σάκης τόσες γκρουπίτσες! Ενίοτε θα σας δοθούν επιλογές διαλόγου, οι οποίες δεν έχουν κάποια ουσιαστική σημασία στην έκβαση της συζήτησης.
Το μόνο θετικό σε όλη αυτή την κατάσταση είναι οτι μπορείτε να παραλείψετε αυτές τις σκηνές ανά πάσα στιγμή. Αργότερα μπορείτε να διαβάσετε την… απομαγνητοφώνηση με το δικό σας ρυθμό.
Φως στο τούνελ
Αρκετά με την κατήφεια όμως. Πάμε και στο υπόλοιπο παιχνίδι. Πέρα από τους διαλόγους, όσο βρίσκεστε στον πραγματικό κόσμο, τα πράγματα είναι… πεζά. Όπως και στο Dusk Diver, μπορείτε να εξερευνήσετε τις συνοικίες της Ιαπωνίας στις οποίες θα ταξιδέψετε με το τροχόσπιτο. Η διαφορά εδώ είναι οτι οι περιοχές είναι περισσότερες, αλλά πιο περιορισμένες και οι τυχαίοι NPCs δεν είναι απρόσωπες φρικαλεότητες!
Όπου κι αν βρίσκεστε μπορείτε να πλησιάσετε σε τοποθεσίες ή χαρακτήρες και να μιλήσετε ή να δείτε σχόλια για το καθετί. Σαν ένα κλασικό point-and-click adventure, αν τα θυμάστε. Από τη Shibuya μέχρι το λημέρι σας κι από το Sapporo ως την Okinawa, το παιχνίδι θα σας ταξιδέψει στα πέρατα της Ιαπωνίας.
Ίσως από τα πιο όμορφα κομμάτια στο Persona 5 Strikers είναι όλο το οδοιπορικό που κάνει η παρέα στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Οι αντιδράσεις και ο τρόπος με τον οποίο απολαμβάνουν την τοπική κουλτούρα πάντα έκανε ένα χαμογελάκι να σκάσει στο βλοσυρό και αρρενωπό πρόσωπό μας.
Πίσω από την κουρτίνα
Βέβαια, πρακτικά λίγα πράγματα μπορείτε να κάνετε πέρα από το να μιλήσετε σε NPC και να απολαύσετε τα αξιοθέατα. Το πιο βασικό που επιβάλλεται είναι βόλτες στα μαγαζιά για πολύτιμες προμήθειες. Από τρόφιμα και αναψυκτικά (που έχουν το ρόλο αντικειμένων ανάρρωσης) μέχρι συνταγές μαγειρικής και αξεσουάρ, πάντα να ρίχνετε μια ματιά στα καταστήματα. Ειδικά εφόσον όλα τα προϊόντα διατίθενται σε περιορισμένες ποσότητες κάθε φορά.
Μπορείτε επίσης να συνομιλήσετε και να πάτε για φαγητό με την παρέα σας. Αυτό θα ενισχύσει τους δεσμούς της ομάδας (θα ανεβάσει το Bond Level δηλαδή). Κάθε φορά που συμβαίνει αυτό, κερδίζετε bond points. Αυτά μπορείτε να τα μοιράζετε στον κατάλογο των skills που θα ξεκλειδώνονται όσο προχωράει η ιστορία. Εμείς προτείνουμε να δώσετε βάση στην αυτόματη ανάρρωση μετά από τη μάχη όπως και δήποτε. Ύστερα μπορείτε να αυξήσετε τις πιθανότητες να βρείτε μάσκες, αντικείμενα ή να δώσετε βάση στο evade.
Από εκει κι ύστερα, σε κάθε κεφάλαιο η ακολουθία των γεγονότων παραμένει ακριβώς η ίδια σε κάθε περίπτωση, από το ξεκίνημα μέχρι και το τέλος του παιχνιδιού… με μερικές εξαιρέσεις.
Προεργασία
Το πρώτο κεφάλαιο του Persona 5 Strikers αποτελεί την ιδανική εισαγωγή σε όλες τις πτυχές του παιχνιδιού. Σε κάθε νέα τοποθεσία θα συναντήσετε έναν άνθρωπο που βρομάει από μακριά οτι είναι ο Μονάρχης που ψάχνετε. Και μιλάμε για τόσο εμφανή πρόσωπα που μόνο πινακίδα νέον δεν κουβαλάνε στην πλάτη τους.
Η ομάδα θα θελήσει να κάνει μια έρευνα στη γύρω περιοχή για να συλλέξει στοιχεία. Απλά για να σιγουρευτεί για το αυτονόητο. Η διαδικασία αυτή ακόμη αναρωτιόμαστε γιατί δε μπορούσε να συνοψιστεί σε κάποιο cutscene αντί να μας βάζει το παιχνίδι να τρέχουμε να μιλάμε σε NPC. Δεν προσφέρει κάτι που δεν ήταν εξαρχής προφανές και θεωρούμε οτι τα κομμάτια του “Investigation” είναι εκεί για να αυξήσουν την ώρα που τρώτε άσκοπα.
Μετά από αυτό το τρέξιμο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα μάθετε το keyword για να γίνετε «φίλοι» με το Μονάρχη μέσω της EMMA. Και τώρα πια είστε έτοιμοι να εισβάλλετε στο Παλάτι του!
Κι εδώ είναι που ξεκινά το «ζουμί» του Persona 5 Strikers.
Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες
Σύντομα θα καταλάβετε πως αυτή τη φορά στο Metaverse δεν έχουμε να κάνουμε με Παλάτια, αλλά Φυλακές (Jails). Αυτό έχει σημασία στο αφηγηματικό αλλά και στο σχεδιαστικό κομμάτι των «dungeons» του παιχνιδιού.
Σκοπός σας σε όλες ανεξαιρέτως τις Φυλακές είναι να καταφέρετε να νικήσετε το Μονάρχη. Όπως είπαμε και πιο πριν, ο Μονάρχης είναι η Σκιά ενός ανθρώπου που έχει γιγαντωθεί σε τέτοιο βαθμό, που κυριεύει το μυαλό και τις επιθυμίες κάθε θύματος που παγιδεύεται εκεί. Νικώντας το Μονάρχη μέσα στη Φυλακή του μυαλού του, μπορείτε να τον κάνετε να αντιμετωπίσει τις ευθύνες των πράξεών του στον πραγματικό κόσμο.
Τα Jails είναι μακράν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του παιχνιδιού, καθώς εκεί λαμβάνει χώρα όλη η δράση. Θα περάσετε πάρα πολλές ώρες μέσα στα Jails, οπότε καλό είναι να σας δώσουμε μια ιδέα του τι σας περιμένει.
Το Gameplay Loop του Persona 5 Strikers
Ένας όρος που δε μας αρέσει καθόλου, αλλά ταιριάζει γάντι στο Persona 5 Strikers.
Σε κάθε κεφάλαιο θα χρειαστεί να κάνετε δύο βόλτες στο Jail. Για να φτάσετε στο Μονάρχη, θα πρέπει να εντοπίσετε τα τρία κλουβιά (birdcages) που έχουν κλεισμένα ενθύμια. Αυτά συνήθως έχουν ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για τον εκάστοτε Μονάρχη. Όταν συλλέξετε και τα τρία ενθύμια, τότε θα αναγκαστείτε για διάφορους λόγους να υποχωρήσετε από το Metaverse.
Πίσω στον πραγματικό κόσμο, η συμμορία σας θα ανακαλύψει το τραύμα που είναι η πηγή του κακού για τον ψυχισμό του κάθε Μονάρχη και θα βουτήξει στο Metaverse για να το αντιμετωπίσει. Μετά απ’ όλα αυτά, θα χρειαστεί να ξαναμπείτε στο Jail για μια τελική μάχη με τον αρχηγό.
Αν αυτό ακούγεται επαναλαμβανόμενο, τότε κερδίσατε το βραβείο του Captain Obvious! Είναι κάτι βαρετό κι επαναλαμβανόμενο που δεν αλλάζει μέχρι το τέταρτο Jail, όπου το παιχνίδι θα σας ρίξει μερικά φάλτσα. Μετά το πρώτο… εικοσάωρο δηλαδή!
Η αρχιτεκτονική μιας Φυλακής
Τα Jail τα ίδια, αν τα δούμε από στεγνά μηχανιστική άποψη, δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά πιο σκοτεινές (συνήθως) και στυλιζαρισμένες εκδοχές των πραγματικών τοποθεσιών που θα επισκεφθείτε. Αυτό σημαίνει οτι σπάνια υπάρχει verticality. Συνήθως μπορείτε να πάτε σε μερικές ταράτσες κτιρίων, αλλά μέχρι εκεί. Οι όροφοι είναι σχεδόν άγνωστη έννοια με τους περισσότερους χάρτες να είναι απλωμένοι σε ένα επίπεδο. Το «κάτι διαφορετικό» είναι τόσο ασυνήθιστο , που θα σας κάνει εντύπωση όταν σε μερικά Jails σας δοθεί τέτοια δυνατότητα.
Τα εμπόδια που θα συναντήσετε είναι πράγματα που υπάρχουν στο χώρο του gaming από την εποχή των 8-bit. Κρυμμένα αντικείμενα και κλειδωμένες πόρτες μέχρι side-scrolling τμήματα (όπως στο Link’s Awakening), όλες οι κλασικές αξίες δίνουν το παρών. Μπορείτε επίσης να βρείτε checkpoints που χρησιμεύουν και σαν save points. Από εκεί μπορείτε να βγείτε στον πραγματικό κόσμο ανά πάσα στιγμή για να αναρρώσουν οι χαρακτήρες πλήρως. Αυτό θα καταλήξετε εξ ανάγκης να το κάνετε συχνά στα πρώτα στάδια του παιχνιδιού. Το πρόβλημα είναι πως κάθε φορά που γίνεται μια μετάβαση θα υπομείνετε ένα loading screen που διαρκεί αρκετά.
Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τα Jails του Persona 5 Strikers διασκεδαστικά; Τρία πράγματα:
Η αισθητική τους, ο τρόπος που κινείστε και, φυσικά, η μάχη!
Και στη φυλακή ειν’ ωραία, αν έχεις καλή παρέα
Το πρώτο που θα σας κάνει εντύπωση είναι η δουλειά που έχει γίνει για να αποδοθεί η διαστροφή που έχει φέρει σε κάθε γειτονιά του Metaverse ο Μονάρχης. Κάθε Jail έχει καταπληκτική αισθητική και αντανακλά περίφημα την προσωπικότητα του Βασιλιά που τη διαφεντεύει.
Στα Jails είδαμε το ανάστροφο των όσων υπομείναμε ακούγοντας τις ατέρμονες και ανούσιες συζητήσεις των χαρακτήρων. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί την εικόνα για να αποδώσει μηνύματα και να δημιουργήσει ατμόσφαιρα πολύ πιο αποτελεσματικά από το κείμενο. Αυτό κάνει τα Jails να ξεχωρίζουν αμέσως και, χάρη στον απίστευτο καλλιτεχνικό σχεδιασμό τους, να μαγνητίζουν το ενδιαφέρον σας.
Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι ο τρόπος που αλληλεπιδράτε με τον περιβάλλοντα χώρο μέσα στα Jail. Ο χαρακτήρας σας τρέχει ταχύτατα, κάνει διπλά άλματα και ελίσσεται σαν αίλουρος! Όλα όμως περιστρέφονται γύρω από το πλήκτρο A που τα κάνει όλα και συμφέρει (ανάλογα την περίσταση). Από άλματα πάνω σε κολώνες της ΔΕΗ, μέχρι κάλυψη-απόκρυψη στις γωνίες, και εντυπωσιακά άλματα μέσα από τζαμαρίες, το πλήκτρο Α θα γίνει μέρος του εαυτού σας.
Υπάρχουν κι άλλες λειτουργίες, όπως το Third Eye, που έχει πολύ περιστασιακή λειτουργικότητα. Δουλεύει όπως το detective vision του Batman: Arkham Asylum. Αν έχετε παίξει κάποιο από εκείνα τα παιχνίδια ήδη μπήκατε στο νόημα. Αν όχι, θα το ανακαλύψετε! Τέλος, σε μερικές περιπτώσεις θα χρειαστεί να καλύψετε ένα μέλος της ομάδας όσο κάνει hack κάποιο τερματικό.
Ώρα για μάχη!
Κι επιτέλους πιάνουμε το «ψητό»! Το σύστημα μάχης του Persona 5 Strikers που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που περιμέναμε.
Στο μυαλό μας είχαμε την ιδέα πως θα παίζαμε ένα Persona Warriors, αλλά τελικά το παιχνίδι αποδείχθηκε ένα κανονικότατο JRPG. Η μάχη ξεκινά αν αγγίξετε έναν εχθρό όσο εξερευνείτε τα Jails. Αντί όμως για ένα κλασικό turn-based σύστημα, εδώ η μάχη πατάει στη βάση των Warriors. Παραμένει όμως ξεκάθαρα Persona.
Όσο εξερευνείτε ένα Jail θα δείτε σιλουέτες εχθρών να τριγυρνάνε και να σας ψάχνουν. Μην ξεχνάτε οτι είστε διαρρήκτες άλλωστε! Μπορείτε να ξεκινήσετε τη μάχη αγγίζοντάς τους, ή να εκμεταλλευτείτε το περιβάλλον για να τους στήσετε ενέδρα (Ambush). Αν το κάνετε αυτό, τότε ξεκινάτε τη μάχη με πλεονέκτημα και μπορείτε να τους ρίξετε μπούφλες με το καλημέρα. Από την άλλη, αν σας πιάσουν τότε θα έχουν εκείνοι το πλεονέκτημα με την ομάδα σας να είναι με τα βρακιά κατεβασμένα.
Όπως και να έχει, με το ξεκίνημα της μάχης, θα εμφανιστούν εχθροί με τις ντουζίνες και γύρω σας θα μπουν τα όρια του πεδίου της μάχης. Όπως στα παιχνίδια της σειράς Warriors έτσι κι εδώ έχετε τη δυνατότητα να κινείστε ελεύθερα στο πεδίο και να κάνετε combos με light και heavy attacks. Όπως και σε κείνα τα παιχνίδια, κάθε χαρακτήρας έχει τα δικά του mechanics όσον αφορά τα timings και τα αποτελέσματα των επιθέσεών του.
Αυτό όμως δε σημαίνει οτι τα combos έχουν ιδιαίτερη σημασία. Όλοι οι εχθροί έχουν «ασπίδες». Για να πέσουν αυτές οι ασπίδες πρέπει να χτυπήσετε τον εχθρό με το στοιχείο στο οποίο έχει αδυναμία. Όσο η ασπίδα είναι στη θέση της, τότε ο εχθρός δεν τρώει hitstun. Επιπλέον δεν έχετε καθόλου δυνατότητες launch και juggle combos στον αέρα.
Άρα τι κάνετε;
Αναδείξτε την Persona σας
Ο μόνος τρόπος να κάνετε στοιχειακές επιθέσεις είναι να καταναλώσετε SP για να καλέσετε το Persona του χαρακτήρα που ελέγχετε. Κάθε χαρακτήρας της ομάδας σας έχει ένα διαφορετικό Persona με τα δικά του elemental attacks και ξεχωριστές δυνάμεις και αδυναμίες. Επίσης, κάθε χαρακτήρας έχει στη διάθεσή του το δικό του πυροβόλο όπλο (από καραμπίνες μέχρι εκτοξευτές οπλοβομβίδων). Εσείς μπορείτε να έχετε στην ομάδα σας τέσσερις χαρακτήρες. Όσο πολεμάτε μπορείτε να αναλάβετε τον έλεγχο οποιουδήποτε μέλους της ομάδας, αλλά δε μπορείτε να αλλάξετε τετράδα παρα μόνο εκτός μάχης.
Δυστυχώς, δεν έχετε καμία ιδέα για το τι είδους εχθροί σας περιμένουν σε κάθε Jail οπότε μέχρι να ξεκινήσετε τις μάχες και να καταλάβετε οτι οι εχθροί έχουν ανοσία στις επιθέσεις όλης σας της ομάδας θα προχωράτε στα τυφλά. Αυτό συμβαίνει μόνιμα και προκαλεί πολύ αρνητικές εντυπώσεις, καθώς η δυσκολία της μάχης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα elemental match-ups.
Μπορείτε να χτυπήσετε τον εχθρό εκεί που πονάει; Η ζωή είναι ωραία. Δε μπορείτε; Είτε θα κάνετε πόλεμο φθοράς, είτε (στην περίπτωση των bosses) θα πεθάνετε και θα αλλάξετε ομάδα στην επόμενη προσπάθεια.
Αν οι ασπίδες ενός εχθρού σπάσουν, τότε μπορείτε να εξαπολύσετε μια All-Out Attack. Μόλις το κάνετε, θα δείτε όλη σας την παρέα να ορμάει πάνω στο στόχο και να του αλλάζει τις βαλβολίνες.
Καταλαβαίνετε λοιπόν οτι η γνώση των ικανοτήτων, των δυνάμεων και των αδυναμιών του κάθε μέλους της ομάδας σας είναι ζωτικής σημασίας. Μάλιστα, πολλά στοιχεία, status effects και επιθέσεις μπορούν να συνδυαστούν για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα. Ένα στοιχειώδες (χα!) παράδειγμα είναι ένας εχθρός που έχει αρπάξει φωτιά θα φάει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά από μια επίθεση ανέμου. Μελετήστε λοιπόν το σύστημα του παιχνιδιού και συνδυάστε σωστά την ομάδα σας για μέγιστη αποδοτικότητα!
Η τέχνη του πολέμου στο Persona 5 Strikers
Εφόσον δε βρίσκεστε σε οικτρό μειονέκτημα, οι μάχες έχουν μπόλικη δράση και είναι πολύ δυναμικές. Ίσως και απολαυστικές! Όσο πολεμάτε και πετυχαίνετε χτυπήματα θα μπορείτε είτε να κάνετε follow-up attacks με το χαρακτήρα σας, είτε να κάνετε tag-team επιθέσεων αναλαμβάνοντας τον έλεγχο ενός άλλου μέλους της ομάδας που θα εξαπολύσει μια άλλη επίθεση.
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το περιβάλλον σας! Θυμαστε το πλήκτρο Α; Είναι σαν την Κόκα-Κόλα: Πάει με όλα! Υπάρχουν κολόνες; Ώρα για πιρουέτες! Είδατε αυτοκίνητο; Πηδήξτε πάνω του και ανατινάξτε το για να βάλετε φωτιά στα μπατζάκια των εχθρών σας. Το νου σας λοιπόν στις δυνατότητες που σας παρέχει το πεδίο της μάχης.
Ρίχνοντας καρπαζιές στους εχθρούς, θα δείτε δίπλα στο πορτρέτο του χαρακτήρα σας να γεμίζει ένας μετρητής. Μόλις γεμίσει εντελώς, θα μπορέσετε να εξαπολύσετε μια Showtime attack. Ο χαρακτήρας σας θα καλέσει το Persona του και θα κάνει μια καταστροφική επίθεση που προκαλεί μεγάλες ζημιές (με βάση το στοιχείο του εκάστοτε Persona, μην ξεχνιόμαστε). Επιπλέον, η Showtime Attack μπορεί να ρίξει ακόμη και bosses στο πάτωμα για λίγα δευτερόλεπτα ακόμη κι αν οι ασπίδες τους δεν έχουν πέσει ακόμη.
Η μόνη μέθοδος που έχετε στη διάθεσή σας για να αποφύγετε τα χτυπήματα είναι ένας ελιγμός αποφυγής (evade). Οι χαρακτήρες σας δεν είναι άρματα μάχης, ούτε θρυλικοί πολεμιστές, αλλά νεαροί και κοπελιές που φοράνε μάσκες. Αν φάνε στα μούτρα ένα ρόπαλο τότε θα μείνουν με τα μισά δόντια και με ματωμένες μύτες. Το νου σας στις επιθέσεις των εχθρών λοιπόν, πράγμα διόλου εύκολο όταν 40 εχθροί κάνουν ταυτόχρονα spells.
Κάτι τελευταίο, γιατί είναι σημαντικό. Για να καθαρίσετε status effects, θα πρέπει να περιστρέφετε το joystick σα να παίζετε Mario Party. Αυτό είναι δικό μας σκάλωμα, αλλά απεχθανόμαστε τέτοιου είδους καταπόνηση των sticks.
Ο Μπαλαντέρ
Εκεί που οι υπόλοιποι χαρακτήρες έχουν ένα μόνο Persona, το Alter Ego του πρωταγωνιστή μας λέγεται Joker, δηλαδή Μπαλαντέρ. Κι αυτό σημαίνει οτι τα κάνει όλα και συμφέρει.
Είναι ο μόνος χαρακτήρας που μπορεί να ελέγξει πολλά Persona ταυτόχρονα, κάτι που τον κάνει ανεκτίμητο χάρη στην ευελιξία που προσφέρει στην ομάδα. Είναι επίσης ο μόνος που μπορεί να επισκεφθεί το Βελούδινο Δωμάτιο (Velvet Room). Αν έχετε παίξει το Tokyo Mirage Sessions, ίσως θυμάστε την Tiki. Το Velvet Room λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο και σας παρέχει τις κλασικές δυνατότητες ενός Shin Megami Tensei .
Όσο πολεμάτε εχθρούς, μερικές φορές θα αφήσουν πίσω μια μάσκα. Αυτό σημαίνει οτι πλέον ο συγκεκριμένος εχθρός είναι ένα από τα Persona σας. Στο Velvet Room λοιπόν μπορείτε να αναβαθμίσετε τα Persona, να κάνετε Fusions μεταξύ δύο (αργότερα και παραπάνω) Persona για να φτιάξετε ένα ακόμη πιο ισχυρό αλλά και να καταλογογραφήσετε τα Persona που έχετε στη διάθεσή σας. Μπορείτε να ασχοληθείτε πολλές ώρες ψάχνοντας ιδανικούς συνδυασμούς
Το κομμάτι αυτό του παιχνιδιού έχει πολύ βάθος, καθώς όσο προχωράτε θα μπορείτε να καλέσετε πλάσματα από παραμύθια και μυθολογίες μέχρι δαίμονες της Σολομωνικής, αλλά και Αγγέλους. Ναι… Κι εμείς έχουμε την εντύπωση οτι η πραγματική Persona του Joker δεν είναι ο Αρσέν Λουπέν, αλλά ο Εωσφόρος.
Επιπλέον Περιεχόμενο – Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε στο Persona 5 Strikers;
Κι αν αναρωτιέστε τι έχει να προσφέρει το παιχνίδι πέρα από το σενάριο, μην ανησυχείτε. Γι’ αυτό είμαστε εδώ!
Πέρα από το main story του Persona 5 Strikers υπάρχουν και τα side quests, τα οποία εδώ ονομάζονται requests. Σε κάθε νέο κεφάλαιο, αλλά και όταν αναγκαστείτε να βγείτε σεναριακά από την κάθε Φυλακή θα προστίθενται νέα requests για σας. Αυτά, κατά 90% έχουν να κάνουν με μια επιστροφή στην προηγούμενη Φυλακή που βγάλατε. Εκεί, είτε θα πρέπει να βρείτε ένα κρυμμένο αντικείμενο, είτε να ξαναπολεμήσετε τον τελευταίο Μονάρχη είτε να φτάσετε μέχρι ένα σημείο στο χάρτη χωρίς να σας πάρουν είδηση οι εχθροί. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν τα requests που έχουν να κάνουν με τη μαγειρική, αλλά και τη δημιουργία Persona.
Σε κάθε νέα πόλη που επισκέπτεστε θα σας δίνεται η δυνατότητα να αγοράσετε νέες συνταγές αλλά και υλικά για να τις μαγειρέψετε. Καλό είναι να δώσετε βάρος στη μαγειρική, γιατί τα SP σας χρειάζονται στη μάχη και δε θα βρείτε και πάρα πολλά αντικείμενα που σας τα γεμίζουν.
Τα requests του Velvet Room συνήθως σας ζητούν να κάνετε ένα Persona που να έχει μια συγκεκριμένη δύναμη. Είτε θα την κληρονομήσει από κάποιο Persona που θα θυσιάσετε για να το φτιάξετε, είτε θα του τη μάθετε με τα αντικείμενα που θα βρείτε.
Το τελευταίο είδος request έχει να κάνει με πανίσχυρους εχθρούς που λειτουργούν σαν optional bosses. Αν τα νικήσετε, τότε η ανταμοιβή σας είναι η δυνατότητα να τα δημιουργήσετε στο Velvet Room.
Αξίζει να σημειωθεί οτι υπάρχουν και τρομεροί εχθροί διάσπαρτοι στις φυλακές. Η ομάδα σας θα σας προειδοποιήσει όταν τους πλησιάζετε. Καλά θα κάνετε να μείνετε μακριά τους μέχρι το New Game+. Πως το ξεκλειδώνετε αυτό; Μα, φυσικά, αν ολοκληρώσετε όλα τα requests πριν τερματίσετε το παιχνίδι!
Η ετυμηγορία: Αξίζει εν τέλει το Persona 5 Strikers;
Εν τέλει θα λέγαμε… μάλλον ναι.
Αλλά αυτό το ναι έχει αστερίσκο. Το παιχνίδι έχει μερικά πολύ σοβαρά προβλήματα με το πόσο βαρετό μπορεί να γίνει. Από τους διαλόγους μέχρι τη συνεχή επανάληψη των ίδιων και των ίδιων δράσεων σε κάθε νέα περιοχή, το παιχνίδι αρέσκεται στη ρουτίνα. Ξανά-μανά requests, investigation, τρία κλουβιά, βγαίνουμε έξω για τετριμμένους λόγους, πάμε στο sub-boss, ώρα για το boss.
Υπήρχαν σημεία που νιώσαμε πως παίζουμε περισσότερο σαν αγγαρεία, παρά επειδή απολαμβάναμε το παιχνίδι κι αυτό επειδή ακόμη και η μάχη μας αναγκάζει να παίξουμε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο κάθε φορά. Οι σταθερά μεγάλοι χρόνοι φορτώματος δε βοηθούσαν καθόλου την κατάσταση. Παρόλο λοιπόν που το New Game+ είναι συνήθως ατού, μετά από σχεδόν 60 ώρες δε νιώθουμε την κάψα να ξαναπαίξουμε το παιχνίδι. Είχαμε ήδη μπουχτίσει πολύ νωρίτερα και είναι κρίμα γιατί τα τελευταία στάδια είναι και τα πιο ενδιαφέροντα.
Από την άλλη βέβαια, αν είστε στην ηλικία που προτείνει το παιχνίδι (16+), τότε ίσως τα προβλήματα που έχουμε εμείς να μη σας ενοχλήσουν τόσο πολύ. Σ’ αυτή την περίπτωση, ή αν σας ξετρέλανε το αρχικό Persona 5, μπορείτε να προσθέσετε 1.5 στην τελική βαθμολογία και να το αγοράσετε άφοβα.
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: 3D Action / RPG
- Εκδότης: Atlus
- Εταιρεία Ανάπτυξης: P-Studio, Omega Force
- Διάθεση: Υλική από τα καταστήματα και ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Πολλά από τα στιγμιότυπα προέρχονται από την PC version για λόγους ευκολίας. Τα γραφικά έχουν ρυθμιστεί στο επίπεδο της Switch έκδοσης
