Καταρχήν πρέπει να ξεκινήσω με μια μικρή εισαγωγή για το πως πλησιάζω το θέμα στο συγκεκριμένο άρθρο. Διευκρινίζω λοιπόν πως δεν θα πιάσω το ζήτημα με την σημασιολογική έννοια της λέξης αλλά θα δώσω το στίγμα για το πως ιστορικά η Nintendo διαμόρφωσε την βιομηχανία με την ευρηματικότητα της.
Την περίοδο του 1983 η Atari ήταν ο κυρίαρχος της δεύτερης γενιάς κονσολών σε μια βιομηχανία που αριθμούσε σε τζίρο τα 3,2 δις δολάρια εκείνη την εποχή! Αν βάλουμε τον πληθωρισμό στην εξίσωση μιλάμε για 8.19 δις δολάρια σήμερα. Η Atari ήταν μονοκράτορας της Αμερικάνικης αγοράς σε αριθμό πωλήσεων και τζίρου. Ήταν σχεδόν μονοπώλιο.
Τα καλά πράγματα βεβαίως έχουν ένα τέλος, στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν καθόλου καλό και παραλίγο να εξαφανίσει την βιομηχανία όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Το κρασάρισμα της βιομηχανίας έγινε ακριβώς μέσα σε δύο χρόνια. Από τα 3,2 δις τζίρου έπεσε στα 100 εκατομμύρια μέχρι το τέλος του 1985. Δηλαδή έχασε το 97% της αξίας που κατείχε. Οι λόγοι για αυτή την τραγική κατάληξη είναι πολλοί αλλά δεν είναι επί της παρούσης.
Τώρα θα μου πείτε για πολλούς αυτά είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα… Ποιος ο λόγος που τα ξεθάβεις μετά από τριάντα χρόνια και τι σχέση έχει με το θέμα της επικεφαλίδας; Λίγο υπομονή και θα καταλάβετε, αγαπητοί αναγνώστες.
Ο λόγος που τα επαναλαμβάνω είναι ακριβώς επειδή έχουν περάσει τριάντα ολόκληρα χρόνια και η πλειοψηφία των νεαρών παιχτών δεν την γνωρίζει ή μάλλον την έχει ακούσει σαν μια περαστική περίπτωση που δεν πρόκειται να ξανά έρθει ποτέ. Μηδένα προ του τέλους μακάριζε έλεγε ο Σόλων.
Εκεί που όλα τα πράγματα φαίνονταν να έχουν τελειώσει, η μια εταιρία παραγωγής τίτλων έκλεινε πίσω από την άλλη και όποιος μαγαζάτορας άκουγε την λέξη βίντεο παιχνίδι έβγαζε φλύκταινες, ήρθε μια εταιρία παιχνιδιών από το Κιότο ετοιμάζοντας ένα μηχάνημα που θα άλλαζε το ρου της ιστορίας της βιομηχανίας.
Καλώς το NES! Η παραπάνω διαφήμιση ήταν η εισαγωγή του NES στην Αμερικάνικη αγορά… Χμμμ, μήπως παρατηρείται κάτι περίεργο σε αυτή την προυσίαση; Πόσο χρόνο δείχνουν σε αυτά τα τριάντα δεύτερα την κονσόλα ή το όνομα της κονσόλας; Τι ακριβώς δείχνουν πάνω στο κουτί της κονσόλας; Γιατί τα περιφερειακά, ο γνωστός σε όλους R.O.B και το Power Zapper, είναι το επίκεντρο στην διαφήμιση και έχουν τον πρώτο ρόλο στην επικοινωνία του N.E.S;
Βασικά ερωτήματα που θα απαντήσουμε αργότερα και συνδυαστικά με το σήμερα. Αλλά ας δούμε πως παρουσιάζονταν το NES (Family Computer) στην χώρα προέλευσής του την Ιαπωνία το 1983.
Ακριβώς, το family computer παρουσιάζονταν σαν οικογενειακή κονσόλα που παίζει απλά βίντεο παιχνίδια όπως το τένις ή ποδόσφαιρο ή το baseball. Δηλαδή κάτι που στην Αμερικάνική αγορά πλέον το 1985 ήταν κάτι νεκρό. Πώς λοιπόν θα μπορούσε μια Ιαπωνική εταιρία να διεισδύσει σε μια ξένη αγορά με ένα προϊόν που κανένας δεν θα έβαζε στα ράφια των καταστημάτων του; Μα φυσικά επικοινωνώντας το σαν φυσικό παιχνίδι. Σαν κάτι που αλληλεπιδράς φυσικά με αυτό χωρίς πολυπλοκότητα και χωρίς την τοξικότητα που κουβαλούσε το όνομα βίντεο παιχνίδι στην βιομηχανία. Να λοιπόν η πρώτη απάντηση γιατί το marketing αποφάσισε να έχει σαν σημαία το R.O.B και το Zapper παρά τα βίντεο παιχνίδια που κυκλοφόρησαν τότε. Ακόμα και στο κουτί της κονσόλας ο R.O.B και το Zapper ήταν στάνταρ πακέτο με το μηχάνημα.
Τελικά το NES ήταν ο Δούρειος Ίππος από την Ιαπωνία που θα έβαζε τα βίντεο παιχνίδια πάλι σε κίνηση στη αγορά των Η.Π.Α. Αισίως κατάφερε να ανατρέψει όλες τις προβλέψεις πουλώντας τον Οκτώβριο κυκλοφορίας του 50,000 κομμάτια. Τα μισά από όσα είχαν εισάγει από Ιαπωνία. Μια επιτυχία που έκανε τους πάντες να αρχίζουν να βλέπουν την Nintendo Αμερικής με άλλο μάτι και την αγορά να αναζωογονείται. Μέχρι που την έκανε να “εκραγεί” με την κυκλοφορία του συγκεκριμένου τίτλου.
Κάτσε κάτι μου θυμίζει αυτό…
Το 2005 λοιπόν, είκοσι χρόνια μετά το NES και η Nintendo να έχει συνεχή παρουσία στο χώρο αλλά έχοντας χάσει σχεδόν το 80% της αγοράς που η ίδια είχε αναστήσει. Όλοι στον ειδικό τύπο πάλι είχαν αλλάξει το τροπάρι και από το “θάνατο” της βιομηχανίας βίντεο παιχνιδιών πουλούσαν την ιστορία για το “θάνατο” της Nintendo. Ταυτόχρονα όλοι πρόβλεπαν συρρικνωση της αγοράς με ότι αυτό συνεπάγεται στο κομμάτι της παραγωγής, υψηλά κόστη, φόβος για πειραματισμό και στασιμότητα.
Έτσι ένα ωραίο πρωί ο Iwata ανακοίνωσε την κωδική ονομασία για την επόμενη κονσόλα της Nintendo. “Revolution”. Όλος ο ειδικός τύπος άρχιζε την κριτική και τα σχόλια και πως η Nintendo δεν ξέρει πια τι της γίνεται. Τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα όταν έδειξε το χειριστήριο με το οποίο θα χρησιμοποιούσες την κονσόλα. Τα γέλια ξεχείλιζαν όταν ανακοίνωσαν τα τεχνικά χαρακτηριστικά και το όνομα Wii στην Ε3 του 2006. Αυτό όμως που δεν περίμεναν ήταν την αντίδραση του απλού κόσμου.
Θέλετε να παίξουμε λοιπόν; Όπως είκοσι χρόνια πριν με το NES, πάλι με τένις, ποδόσφαιρο και baseball αλλά με εντελώς καινούργιο τρόπο αλληλεπίδρασης που έκανε ξανά την πλειοψηφία του κόσμου να πιάσει τον πυρήνα της σημασίας τι έστι βίντεο παιχνίδι.
Δηλαδή τον τρόπο αλληλεπίδρασης του παίχτη με τον ψηφιακό κόσμο. Με πιο τρόπο βέβαια; Μα φυσικά μέσα από τις επιλογές στον χειρισμό και την δημιουργία από κανόνες που είναι διασκεδαστικοί να αλληλεπιδράς στην ψηφιακή πραγματικότητα.
To Wii δεν μπορούσε να μείνει στα ράφια, ο πανζουρλισμός στην Αμερική έφτασε τα επίπεδα της παράνοιας και το ebay είχε πάρει φωτιά πουλώντας το, όποιος το είχε διαθέσιμο, ακόμα και στο τριπλάσιο της αρχικής του τιμής. 9 χρόνια μετά το Wii αριθμοί 102 εκατομμύρια κονσόλες παγκοσμίως με 906 εκατομμύρια πωλήσεις σε παιχνίδια. Αλλά αλήθεια ποιο ήταν το μυστικό αυτής της επιτυχίας του NES και του Wii σε αγορές που όταν κυκλοφορήσαν οι δύο κονσόλες ήταν η μέρα με την νύχτα;
Τέλος Πρώτου Μέρους.
…περιμένω τις συνέχειες…