Το Gylt είναι ένα παιχνίδι που έχουμε λάβει διθυραμβικές κριτικές και πολλούς επαίνους από τους παίκτες οπότε ήρθε η ώρα να λάμψει και στο Switch! Ή μήπως όχι;
Πλοκή
Το Gylt είναι ένας «καλός» αποκλειστικός τίτλος του Google Stadia. Πρόκειται για ένα παιχνίδι τρόμου που αντλεί έμπνευση από μεγάλα ονόματα του είδους, όπως Silent Hill και Alan Wake.
Η ιστορία διαδρματίζεται στη μικρή επαρχιακή πόλη Bethelwood απ’ όπου η μικρή Emily, ξαδέλφη της πρωταγωνίστριας Sally, έχει εξαφανιστεί. Η Sally φαινομενικά είναι η μόνη που ενδιαφέρεται να την αναζητήσει και περνάει τον ελεύθερο χρόνο της μέσα στη στεναχώρια…
Μετά από ένα κυνηγητό με τους νταήδες της πόλης, η Sally καταλήγει παγιδευμένη σε ένα παράλληλο σύμπαν – μια διεστραμμένη μορφή της Bethelwood που φαίνεται να αναπαριστά όλες τις φοβίες της. Εκεί θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον τρόμο και όσα κάνουν το φυλλοκάρδι της να τρέμει όσο αναζητά όχι μόνο τη χαμένη Emily αλλά και την αλήθεια.
Εξερευνώντας έναν εφιαλτικό κόσμο
Το Gylt παίζεται από προοπτική τρίτου προσώπου και ελέγχεται όπως θα περίμενε κανείς, με το δεξί stick να αναλαμβάνει τον έλεγχο της κάμερας, το A να είναι το πλήκτρο για όλες τις δουλειές ανάλογα με την περίσταση και ούτω καθ’ εξής.
Σκοπός σας είναι να εξερευνήσετε τη στοιχειωμένη Bethelwood αναζητώντας τα ίχνη της Emily και, στη διάρκεια της περιπέτειας, να επισκεφθείτε όχι μόνο τους φαινομενικά άδειους δρόμους αλλά και μέρη όπου θα σύχναζε ένα παιδί: Το «ουφάδικο» και ολόκληρο το σχολικό συγκρότημα.
Ο χάρτης είναι αρκετά λειτουργικός και ευανάγνωστος, ενώ σημειώνει τα δευτερεύοντα collectibles (και όχι μόνο) που εντοπίσατε στα εκάστοτε δωμάτια, ούτως ώστε να ξέρετε πού να γυρίσετε αν θέλετε να τα ξαναβρείτε.
Όπως επιβάλλεται σε τέτοια παιχνίδια, πολλές πόρτες είναι κλειδωμένες και απαιτούν είτε κλειδιά είτε να αξιοποιήσετε κάποια άλλη μέθοδο για να τις ανοίξετε. Θα χρειαστεί να παίξετε παιχνίδια με το φως για να δώσετε ενέργεια σε μηχανισμούς, να γυρίσετε μανιβέλες για να παίξετε με τον ατμό, να σύρετε αντικείμενα και σκάλες για να τρυπώσετε κάπου…
…θα παίξετε μια παραλλαγή του Pipemania (που φαίνεται να είναι στάνταρ ότι θα δώσει το παρών σε παιχνίδι τρόμου) ενώ θα χρειαστεί και να αποφύγετε «ηλεκτρισμένες καταστάσεις» με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Από νωρίς θα οπλιστείτε με ένα φακό αλλά και θα γνωριστείτε με τους εχθρούς…
Μοχθηρή ματιά
Ο φακός και όλοι οι μηχανισμοί που συνδέονται μαζί του αποτελούν το survival στοιχείο του παιχνιδιού, αφού είναι το μόνο σας όπλο ενάντια στις τερατώδεις παρουσίες που σας αναζητούν.
Ο φακός ανάβει με το R και θα φωτίσει τα βήματά σας μέσα στο σκοτεινό κόσμο του παιχνιδιού. Μάλιστα, αντικείμενα ενδιαφέροντος θα λάμψουν όταν περάσει το φως από πάνω τους, οπότε ποτέ δε θα δυσκολευτείτε να εντοπίσετε αυτό που ψάχνετε.
Μπορείτε να τις ξεπαστρέψετε εστιάζοντας το φως στις φωτεινές φουσκάλες πάνω τους οπλίζοντας το φακό το ZL και μετά ψήνετε σε συνδυασμό με το ZR, όπως συνήθως. Αυτό καταναλώνει τη μπαταρία του φακού, την οποία χρειάζεστε όχι μόνο για τους εχθρούς, αλλά για να ξεπαστρέψετε τα ανατριχιαστικά μάτια…
Το τρέξιμο κάνει φασαρία αλλά επιπλέον η πρωταγωνίστρια έχει άσθμα, οπότε δε μπορεί να τρέξει για πολύ. Έτσι, ο κύριος τρόπος να αποφύγετε τις κακοτοπιές είναι να μείνετε εκτός οπτικού πεδίου των εχθρών. Απλά μείνετε σκυμμένοι και κρυμμένοι, ενώ τα πολυάριθμα vending machines προσφέρουν απεριόριστα τενεκεδάκια με αναψυκτικά για να αποσπάσετε την προσοχή των εχθρών…
Ένα βελάκι σας δείχνει επί της οθόνης το πόσο κινδυνεύετε να φανερωθείτε, ενώ μια διάφανη σιλουέτα θα εμφανιστεί στη σημείο που σας εντόπισαν, για να ξέρετε πότε είναι ώρα να κρυφτείτε!
Αν καταφέρετε να φτάσετε στην πλάτη κάποιου εχθρού χωρίς να σας πάρει είδηση μπορείτε να τον ξεκάνετε «με τη μία» πατώντας A…
Για το λόγο αυτό, και, δεδομένου ότι ανταλλακτικές μπαταρίες και συσκευές εισπνοών για να γεμίσετε την υγεία σας υπάρχουν παντού, προτιμήσαμε να ξεπαστρεύουμε τους εχθρούς «παραδοσιακά».
Εφιαλτικές εικόνες
Η Bethelwood απεικονίζεται πολύ όμορφα και παραστατικά, ενώ το καλλιτεχνικό design είναι πετυχημένο και καταφέρνει να αποδώσει μια ανατριχιαστική ατμόσφαιρα. Σ’ αυτό φυσικά συνεισφέρουν ο σχεδιασμός των πλασμάτων και των σκηνικών, ενώ τα εντυπωσιακά εφέ φωτισμού κάνουν τις σκιές να παιχνιδίζουν και να εστιάσουν την προσοχή σας σε σημεία ενδιαφέροντος.
Δοκιμάζοντάς το μετά την PC έκδοση είναι μεν εμφανείς οι τεχνικές υποχωρήσεις σε κάποιους τομείς όπως την ανάλυση, την πυκνότητα των particles effects ή την ποιότητα των σκιών, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου άσχημο και αποδεικνύει το εξαιρετικό design των γραφικών.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στο framerate που είναι εντελώς ασταθές και ορισμένες φορές καταλήγει ενοχλητικό. Πολύ συχνά επιδεικνύει πτώσεις, κάτι που επηρεάζει την ακρίβεια των κινήσεών σας, τόσο στην εξερεύνηση όσο και στη μάχη.
Είναι εμφανές λοιπόν ότι χρειάζεται παραπάνω δουλειά στο Switch γιατί, ως έχει, το παιχνίδι είναι μεν πολύ όμορφο, αλλά λίγο-πολύ χαντακώνεται από τις επιδόσεις του.
Κάπου εδώ να αναφέρουμε τα παραπλανητικά screenshots στο Nintendo eShop που, όπως και στην περίπτωση του Observer, προέρχονται από την PC έκδοση.
Όσον αφορά τον ήχο, το παιχνίδι βασίζεται κυρίως στο ambience για να χτίσει την ατμόσφαιρα. Οι μελωδίες δίνουν το παρών μόνο τις κατάλληλες στιγμές για να εντείνουν την αγωνία και την ένταση της στιγμής, κάτι που καταφέρνουν πολύ καλά. Τα ηχητικά εφέ είναι εξίσου αξιόλογα, ενώ το voice acting θα το χαρακτηρίζαμε αξιέπαινο!
Ως εδώ, όλα καλά αν και αναμενόμενα. Σίγουρα όμως είδατε τη βαθμολογία κι αναρωτιέστε γιατί τόσο χαμηλή.
Gylt-ridden
Το Gylt μπορεί να αντλεί έμπνευση όσον αφορά τη θεματολογία, την εκτέλεση και τις ιδέες από ξακουστά παιχνίδια, όμως η εκτέλεση είναι τουλάχιστον ελλιπής.
Για αρχή το παιχνίδι είναι εντελώς απροκάλυπτο και παίρνει 0 όσον αφορά τη λεπτότητα αφού με κάθε ευκαιρία μας τρίβει στα μούτρα το εξής μήνυμα:
Αυτό δε σημαίνει ότι το μήνυμα δεν είναι καλό ή θετικό, αλλά είναι κάτι που βλέπουμε και ακούμε καθημερινά.
Για να δώσουμε ένα αντιπαράδειγμα, να πούμε πως τα πρώτα λεπτά ενός παιχνιδιού όπως το Yomawari: Lost in the Dark πετυχαίνει να αποδώσει το ίδιο νόημα με τρόπο που πραγματικά προκαλεί τόσα συναισθήματα όσα το Gylt δεν κατάφερε σε όλη του τη διάρκεια. Κι όταν ένα παιχνίδι καταλήγει πιο κουραστικό με τη θεματολογία του από ένα διαφημιστικό σποτάκι κοινωνικού περιεχομένου, κάτι δεν πάει καλά.
Ύστερα έχουμε όλο το στήσιμο της περιπέτειας, αφού συχνά το παιχνίδι θα σας «κουβαλήσει» από το ένα μέρος στο άλλο για τετριμμένους λόγους. Από τις 5 ώρες που χρειάστηκαν για το 100% completion, το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της περιπέτειας είχε να κάνει με τη δευτερεύουσα πλοκή.
Κι ενώ το παιχνίδι είναι ατμοσφαιρικό η έλλειψη πρόκλησης και η απουσία κινδύνου, σε συνδυασμό με τη συνεχή επανάληψη των ίδιων γρίφων κάνουν το Gylt πιο πολύ να κουράζει παρά να συναρπάζει. Κάθε επίσκεψη σε μια νέα τοποθεσία συνοδευόταν από ένα ηχηρό «ουφφφ», που λέει πολλά.
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή υπάρχει ένα ενδιαφέρον αλλά μέσα σε μια ώρα θα δείτε όλα όσα έχει να προσφέρει το παιχνίδι. Τότε θα αρχίσετε να νιώθετε τη βαρεμάρα και δε θα αργήσουν να έρχονται στο μυαλό σας τα πολυάριθμα παιχνίδια του είδους που είναι κλάσεις ανώτερα από όλες τις απόψεις.
Gylt – Μια πονεμένη ιστορία
Έχουμε δει διάφορα επιχειρήματα. Ότι είναι ένα καλό horror game για ανθρώπους νεότερους σε ηλικία, είτε λόγω θεματολογίας είτε λόγω του πόσο βατό είναι. Είναι το ίδιο επιχείρημα που έχουμε δει χίλιες φορές για χλιαρά platformers από τη δεκαετία του ’90 και διαφωνούμε κάθετα. Επειδή ένας παίκτης είναι μικρός σε ηλικία, δε σημαίνει ότι πρέπει να αρκεστεί στη μετριότητα – και το Gylt είναι ελιππές από πολλές απόψεις.
Ναι, φαίνεται ότι έχει πέσει δουλειά. Ναι, το bullying είναι κάτι με το οποίο μπορεί να ταυτιστεί πολύς κόσμος αλλά η αφήγηση είναι χοντροκομμένη ενώ ο τρόπος με τον οποίο εκτυλίσσεται η περιπέτεια προκαλεί διάφορα συναισθήματα…
Δε χειρίζεται τη θεματολογία με τρόπο που να κρατά το ενδιαφέρον, ενώ το pacing είναι τόσο κακό που, παρόλη τη σύντομη διάρκειά του, το παιχνίδι δίνει την αίσθηση ότι ήταν υπερβολικά μεγάλο.
Η Switch version στοιχίζει 50% παραπάνω από την έκδοση του Steam, αφού κοστολογείται στα 29,99€ (!) μέσα από το Nintendo eShop.
Εν τέλει λοιπόν, το Gylt δεν έχει τίποτα απολύτως να προσφέρει σε κανένα παίκτη – άπειρο ή βετεράνο, μικρό ή μεγάλο. Όλα όσα έχει να δείξει θα τα βρείτε σε πολύ καλύτερα παιχνίδια που, το κυριότερο, προσφέρουν πολλές ώρες διασκέδασης και όχι βαρεμάρας.
- Κονσόλα: Switch
- Είδος: Survival Horror
- Εκδότης: Tequila Works
- Εταιρεία Ανάπτυξης: Tequila Works, Parallel Circles
- Διάθεση: Φυσική από τα καταστήματα, ψηφιακή μέσω Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας