Το Ruin Raiders είναι ένα ολοκαίνουριο turn-based strategy / RPG / roguelite υβρίδιο που υπόσχεται πολλά. Θα καταφέρει να ξεχωρίσει ή θα χαθεί στα ερείπια;
Σενάριο
Η πλοκή δεν είναι το δυνατότερο σημείο του παιχνιδιού, καθώς παύει να υπάρχει πέρα από ένα σύντομο εισαγωγικό κλιπάκι που εξηγεί τη βασική ιδέα πίσω από το παιχνίδι.
Σε ένα κόσμο από ανθρωπομορφικά ζωάκια, το Entium είναι μια πολύτιμη, και πολύ σπάνια, πρώτη ύλη. Μπορεί να βρεθεί μόνο στα ερείπια ενός αρχαίου πολιτισμού, αλλά όσοι πηγαίνουν εκεί δε γυρίζουν πίσω.
Οι Επιδρομείς (Raiders) είναι επίλεκτοι και ειδικά εκπαιδευμένοι πράκτορες του Συνεταιρισμού (Association) οι οποίοι ψάχνουν να βρουν Entium και χαμένα κειμήλια στα ερείπια (Ruins). Τώρα ξέρετε από πού βγαίνει ο τίτλος του παιχνιδιού!
Στόχος τους είναι να βρουν τη μυθική Πύλη του Παραδείσου. Μέχρι τώρα, κανείς δεν ξέρει κάποιον που να έφτασε εκεί και γύρισε να διηγηθεί την ιστορία του. Μήπως ήρθε η ώρα να είστε εσείς οι πρώτοι που θα τα καταφέρετε;
Gameplay
Εφόσον λοιπόν η πλοκή είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, το βάρος πέφτει στο gameplay να κουβαλήσει τα «βάρη» της ποιότητας.
Αν έχετε παίξει ένα οποιοδήποτε παιχνίδι που έχει εμπνευστεί από τη Σταυροφορία στο Διάστημα και τις πολυάριθμες μετατροπές της στο χώρο των video games, όπως τα Space Hulk ή το X-Com, πάνω-κάτω ξέρετε τι σας περιμένει.
Ξεκινώντας, πρέπει να επιλέξετε μια ομάδα που αποτελείται από τρία μέλη. Στα πρώτα στάδια μπορείτε να επιλέξετε μόνο ανάμεσα από τρία ζωάκια. Καθένα από αυτά έχει διαφορετικά στατιστικά, όπως ευστοχία και ικανότητες. Αφού αποφασίσετε τη σύνθεση της ομάδας σας, μπαίνετε στα περιβόητα ερείπια.
Η εξερεύνηση γίνεται με ελεύθερη κίνηση μέσα στους χάρτες, που κάθε φορά δημιουργούνται τυχαία, όπως στο εκπληκτικό Darkest Dungeon. Κάθε όροφος αποτελείται από τετράγωνα δωμάτια. Στα δωμάτια μπορεί να συναντήσετε διάφορα πράγματα, από χαλάσματα, μέχρι σεντούκια (ξεκλείδωτα και μη) που περιέχουν θησαυρούς όπως Entium, όπλα ή Upgrade Cores.
Πολύ χρήσιμο αν έχουν βγει με το ένα πόδι στον τάφο μετά από μια…
Μάχη!
Όπως και να το κάνουμε, η μάχη είναι το ψωμοτύρι του παιχνιδιού και μας θύμισε έντονα το Space Hulk στο Wii U.
Δεν το λέμε για καλό αυτό.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά όμως.
Στη μάχη, που παίζεται σε γύρους, οι χαρακτήρες σας έχουν δύο Action Points (AP) τα οποία μπορούν να ξοδέψουν για μετακίνηση, επίθεση ή για κάτι άλλο, όπως την ειδική τους ικανότητα. Καθετί απαιτεί να ξοδέψετε ένα AP, οπότε μπορείτε να συνδυάσετε δύο κινήσεις σε κάθε γύρο όπως σας βολεύει. Μπορείτε για παράδειγμα να πάτε σε πλεονεκτική θέση και να επιτεθείτε, ή να ξοδέψετε δύο AP για κίνηση.
Θα πρέπει να είστε προσεκτικοί με την κάθε σας κίνηση, γιατί κάθε λάθος μπορεί να σας στοιχίσει ακριβά. Και προσοχή, γιατί υπάρχει μια εξαίρεση στον κανόνα των AP. Για κάποιο λόγο, αν επιλέξετε απλά να επιτεθείτε πριν κάνετε οτιδήποτε άλλο τότε η επίθεση θα φάει και τα δύο AP σας, κάτι που μπορεί να σας αφήσει ξεβράκωτους στα αγγούρια. Συνέβη σε μας, μπορεί να συμβεί και σε σας!
Δεν αρκεί όμως να υπολογίσετε την κίνηση και την επίθεσή σας.
Επιπλέον παράμετροι
Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού είναι το σύστημα κάλυψης.
Μέσα σε κάθε πεδίο μάχης υπάρχουν τοίχοι, χαλάσματα, κασόνια και κάθε είδους εμπόδια. Θα πρέπει να αξιοποιείτε αυτή την κάλυψη σε κάθε ευκαιρία, γιατί όσο κρύβεστε (έστω και τμηματικά) πίσω από κάτι, τότε οι πιθανότητες να σας πετύχουν μειώνεται σημαντικά. Πρόκειται για μια τακτική που οι εχθροί χρησιμοποιούν αδίστακτα. Κι αφού εκείνοι είναι αποφασισμένοι να σας κάνουν τη ζωή δύσκολη, τότε δεν υπάρχει λόγος να τους διευκολύνετε εσείς!
Μπορείτε επίσης να θέσετε την ομάδα σας σε στάση overwatch. Αυτό σημαίνει οτι αν κάποιος εχθρός μπει στο οπτικό πεδίο της μονάδας που είναι σε overwatch, τότε η μονάδα εκείνη θα επιτεθεί αυτόματα στον εχθρό.
Να θυμάστε όμως οτι τα όπλα έχουν διαφορετική εμβέλεια, που επηρεάζει την ευστοχία αλλά και διαφορετική χωρητικότητα σε πυρομαχικά! Αυτό σημαίνει οτι, αργά η γρήγορα, θα πρέπει να φάτε ένα AP για να ξαναγεμίσετε σφαίρες. Διαφορετικά, θα είστε πιο αναποτελεσματικοί κι από φαφούτη που προσπαθεί να φάει ξεροψημένη μπριζόλα.
Όλα αυτά ακούγονται πολύ καλά στο χαρτί, αλλά υπάρχουν μερικά σημαντικά (και θεμελιώδη) προβλήματα που επηρεάζουν σημαντικά τον παράγοντα διασκέδαση.
Στα σκοτάδια δίχως φως
Κατ’ αρχάς, αντίθετα με οποιοδήποτε tactical RPG έχουμε παίξει, κάθε φορά ξεκινάτε από το απόλυτο μηδέν!
Δηλαδή, κάθε φορά που μπαίνετε στα ερείπια θα είναι με μια ολοκαίνουρια ομάδα που είναι level 1 δίχως εξοπλισμό. Σκοπός είναι να φτάσετε με την ομάδα σας όσο πιο βαθιά μπορείτε πριν σας πεθάνουν όλοι, κάτι που θα συμβεί ξανά και ξανά, γιατί οι πιθανότητες είναι σχεδόν πάντα εναντίον σας.
Ακόμη κι αν επιχειρείτε να πετύχετε εχθρό εξ’ επαφής οι πιθανότητες είναι 80% στην καλύτερη των περιπτώσεων. Στην πράξη, πολύ συχνά είχαμε την αίσθηση οτι οι πιθανότητες ήταν πολύ μικρότερες, λες κι ο Νόμος του Μέρφυ ίσχυε μόνο για μας.
Αντίθετα με εκείνο το παιχνίδι όμως, εδώ δε δίνεται καμία δυνατότητα να υποχωρήσετε για να κρατήσετε ζωντανή την ομάδα σας και να κρατήσετε τον οπλισμό και τα level σας. Ούτε καν να κάνετε suspend την τρέχουσα απόπειρά σας για να κάνετε κάτι άλλο! Η μόνη επιλογή είναι να εγκαταλείψετε εντελώς το run, που σημαίνει οτι η ομάδα σας θα πεθάνει και θα τα χάσετε όλα εκτός από το Entium που έχετε μαζέψει.
Πραγματικά δε μπορούμε να καταλάβουμε τη λογική πίσω από αυτή την αψυχολόγητη σχεδιαστική επιλογή, γιατί ένα run μπορεί να διαρκέσει ώρες και ώρες. Ώρες που μπορεί να πρέπει να διακοπούν για τον οποιονδήποτε λόγο, εξαιτίας υποχρεώσεων στην πραγματική ζωή. Το να τιμωρείται με τέτοιο τρόπο ο παίκτης για πράγματα πέρα από τον έλεγχό του είναι, στα δικά μας μάτια, απαράδεκτο. Υπάρχει λόγος που δίνονται τέτοιες δυνατότητες (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο) σε παιχνίδια όπως τα X-Com, το Space Hulk αλλά και στο Darkest Dungeon. Δυστυχώς όμως, το Ruin Raiders δε σέβεται το χρόνο το δικό μας, αλλά ούτε και το δικό σας.
Τι δυνατότητες υπάρχουν όμως να βελτιωθεί η κατάσταση;
It’s all about the money
Η μόνη λύση που έχετε στη διάθεσή σας είναι να ξοδέψετε το Entium που μαζεύετε σε κάθε σας περιοδεία στα ερείπια. Με το Entium μπορείτε να αναβαθμίσετε τη βάση σας (όπως στο Darkest Dungeon) για να έχετε περισσότερες επιλογές από επιλέξιμα ζωάκια, να μπορείτε να τα εξοπλίσετε με καλύτερα αντικείμενα ή να μπορείτε να τα ανεβάσετε πάνω από level 2.
Ναι, ακόμη και για να ανέβουν πάνω από level 2 πρέπει να ξοδέψετε τα μαλλιά της κεφαλής σας.
Αυτό είναι το άλλο μεγάλο ελάττωμα του παιχνιδιού, δηλαδή η συλλογή του Entium. Όπως είπαμε, πρόκειται για σπάνια πρώτη ύλη, που δε βρίσκετε και σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σας βόλτα. Για να μαζέψετε 2000 Entium που χρειάζεστε για να αναβαθμίσετε το οτιδήποτε (στο πρώτο μόνο επίπεδο) θα χρειαστεί να φάτε 2-3 ώρες στα ερείπια. Ανάλογα βέβαια και με το τι θα βρείτε στα σεντούκια και το πόσο γρήγορα θα σας πάνε όλα στραβά.
Βάλτε στην εξίσωση πως αντικείμενα όπως χειροβομβίδες και θεραπευτικά αντικείμενα στοιχίζουν τουλάχιστον 300-400 Entium το ένα και κυριολεκτικά θα νιώσετε οτι πετάτε λεφτά στους εχθρούς.
Αυτό, σε συνδυασμό με την αδικία των πιθανοτήτων στη μάχη και το γεγονός οτι μόνιμα ξεκινάτε από την αρχή σε κάθε run, δίνει στον παίκτη την αίσθηση οτι είναι ένα ατελείωτο grind.
Οπτικός τομέας
Στα γραφικά, το Ruin Raiders είναι αξιοπρεπέστατο, δίχως να εντυπωσιάζει.
Τα ερείπια έχουν αποδοθεί με όμορφα χρώματα και η εικόνα είναι πάντα ευκρινής. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί ένα στιλιζαρισμένο look που φέρνει λίγο προς το καρτουνίστικο, κάτι που δουλεύει υπέρ του, καθώς πάντα καταλαβαίνετε τι βλέπετε. Από τεχνικής απόψεως, το framerate είναι ομαλό και σταθερό.
Παρόλα αυτά, θα λέγαμε πως η εικόνα του παιχνιδιού είναι πολύ «άνοστη» και οτι δεν έχει τη δική της ταυτότητα ή κάτι που θα την κάνει να ξεχωρίσει. Όλα είναι εκεί και λειτουργούν, αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει στιλ, δεν υπάρχει προσωπικότητα και δεν υπάρχει αυτό το κάτι που θα δημιουργήσει ατμόσφαιρα. Από το κεντρικό μενού που θα μπορούσε να είχε βγει από browser game του 2000 ως την αισθητική, όλα φωνάζουν «βαρετά».
Μόνη εξαίρεση αποτελούν τα ζωάκια που έχετε στην ομάδα σας, που έχουν όμορφο σχεδιασμό, αλλά και το artwork που θα απολαύσετε στην εισαγωγή.
Ήχος
Ίσως το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού είναι ο ήχος κι αυτό χάρη στις ευχάριστες μελωδίες που συνοδεύουν την εξερεύνηση αλλά και τη μάχη.
Τα εφέ κάνουν κι εκείνα τη δουλειά τους, αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει voice acting ή κάτι που θα μπορούσε να δώσει μια επιπλέον νότα προσωπικότητας στο παιχνίδι.
Ruin Raiders – Χαμένος θησαυρός ή ερείπιο;
Μάλλον το δεύτερο.
Η αλήθεια είναι οτι δεν πρόκειται για κακό παιχνίδι. Οι βασικές αρχές του εκτελούνται αρκετά σωστά, αλλά τα προβλήματα προκύπτουν από όλα τα επιμέρους. Όλο το σύστημα λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που στο τέλος νιώσαμε πως απλά χάναμε το χρόνο μας.
Οι μηχανισμοί του είναι καλοί, αλλά όχι αρκετά καλοί που να μας κάνουν να εθιστούμε για να το παίζουμε με τις ώρες. Δεν έχει ούτε την ατμόσφαιρα του Space Hulk, ούτε και την προσωπικότητα του Darkest Dungeon. Και μιλάμε για δύο τίτλους που βρίσκονται στο ίδιο ακριβώς εύρος τιμών στο eShop που όμως ποιοτικά είναι έτη φωτός μπροστά. Για να πούμε και την πικρή αλήθεια, βαρεθήκαμε και το παρατήσαμε πριν φτάσουμε στην περιβόητη Πύλη του Παραδείσου γιατί απλά δεν αντέχαμε άλλο.
Οι σκληροπυρηνικοί του είδους ή όσοι λάτρεις των tactical RPGs απολαμβάνουν το grind και παρουσιάζουν τάσεις μαζοχισμού, σίγουρα θα βρουν κάτι για να τους κρατήσει απασχολημένους. Αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, μπορείτε να προσθέσετε 2.0 στην τελική βαθμολογία. Οι υπόλοιποι, προσανατολιστείτε σε κάτι καλύτερο.
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: Tactical RPG, Roguelite
- Εκδότης: Freedom Games
- Εταιρεία Ανάπτυξης: OverPowered Team
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας
- Ο κωδικός του παιχνιδιού ήταν μια ευγενική προσφορά της Freedom Games