Το Sephonie είναι το νέο παιχνίδι της ομάδας πίσω από τα… ιδιαίτερα Anodyne. Το ερώτημα όμως, όπως πάντα, είναι αν αξίζει τον κόπο και τα χρήματά σας!
Το σενάριο
Όπως συνήθως με τα παιχνίδια της Analgesic Productions, δεν είναι αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως.
Το παιχνίδι ξεκινά με εσάς να συζητάτε με μια ανεξήγητη οντότητα που ταξιδεύει με τραίνο σε ένα αλλόκοτο περιβάλλον. Απ’όσα λέει προσπαθεί να θυμηθεί σημαντικές αναμνήσεις που, για κάποιο λόγο, έχει απωλέσει. Σύντομα θα έρθουν οι πρώτες ενδείξεις, αφού τρία τεράστια αγάλματα που αντιπροσωπεύουν τις κεντρικές προσωπικότητες της πλοκής θα εμφανιστούν πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές.
Και κάπου εκεί η ιστορία αλλάζει προοπτική στους τρεις επιστήμονες, χάρη στους οποίους σίγουρα το ESG score του παιχνιδιού είναι υψηλό, που πηγαίνουν ακτοπλοϊκώς στη νήσο Sephonie – όπου σκοπεύουν να δοκιμάσουν τα όρια των νέων εγκεφαλικών τους εμφυτευμάτων με την ονομασία ONYX.
Δυστυχώς για τους ίδιους, πριν προσαράξουν στο νησί, ένα μαγνητικό πεδίο εμφανίζεται και βυθίζει το πλοίο τους.
Ναυαγοί στο νησί, οι τρεις αποφασίζουν να συνεχίσουν με την αρχική τους αποστολή όσο περιμένουν τα σωστικά συνεργεία: Να χρησιμοποιήσουν το σύστημα ONYX για να συνδεθούν εγκεφαλικά με την πανίδα του νησιού και να αποκτήσουν όσο περισσότερες πληροφορίες μπορούν.
Δε θα πούμε περισσότερα, αφού η αφήγηση είναι πολύ σημαντικό κομμάτι του τίτλου. Θα αρκεστούμε μόνο στο να πούμε ότι συνδυάζει το προσωπικό δράμα με μια θεματολογία που μας έφερε στο νου Xenoblade Chronicles.
Gameplay
Και πάμε στο ζουμί.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Παρακολουθείτε τη δράση από προοπτική τρίτου προσώπου, κινείστε με το control stick και κάνετε άλματα με το A. Κρατώντας πατημένο το ZR τρέχετε και καλά θα κάνετε να συνηθίσετε τον έλεγχο του χαρακτήρα σας όσο τρέχει, αφού ο χειρισμός λειτουργεί διαφορετικά όσο πάτε τροχάδην.
Δύο είναι όμως οι κινήσεις που είναι άκρας σημασίας για την επιβίωσή σας και την εξερεύνηση: Το wallrun που ενεργοποιείτε αν τρέξετε υπό γωνία προς οποιονδήποτε τοίχο και το walljump που ενεργοποιείται πατώντας ZR στον αέρα.
Συνδυάζοντας αυτές τις δύο κινήσεις θα κληθείτε να κάνετε μερικές platforming προκλήσεις που θα έκαναν και τον Prince of Persia να σηκώσει το φρύδι εντυπωσιασμένος. Στόχος σας είναι να ανακαλύψετε τα μυστικά του νησιού πρωτίστως ενώ, δευτερευόντως, να συνδεθείτε με όσο περισσότερα πλάσματα μπορείτε και να ανακαλύψετε τις κρυμμένες κάψουλες που υπάρχουν διάσπαρτες στο νησί.
Φυσικά, όσο προχωράει η περιπέτεια, οι προκλήσεις και οι μηχανισμοί θα γίνονται όλο και πιο περίπλοκοι – πράγμα που απαιτεί να κάνετε δοκιμές και να φάτε τα μούτρα σας πολλές φορές.
Επιπλέον, θα αποκτήσετε δυνατότητες που θα σας επιτρέψουν να αξιοποιήσετε τα διάφορα πλασματάκια του νησιού για να φτάσετε όλο και πιο βαθιά: Από τις κίτρινες νυχτερίδες που θα σας τραβήξουν στον αέρα μέχρι μάζες ενέργειας που θα σας δώσουν ένα super boost στον αέρα και όχι μόνο!
A Puzzling Situation
Βλέπετε, όσο εξερευνείτε και κάνετε τα ακροβατικά σας μέσα στα ενδότερα του νησιού Sephonie, θα παρατηρήσετε κάθε είδους άγρια ζωή (μην ανησυχείτε, δεν υπάρχουν εχθροί στο παιχνίδι).
Αν πλησιάσετε, μπορείτε να κάνετε μια σύνδεση με το εν λόγω πλάσμα που θα σας μεταφέρει σε μια οθόνη που, στις βασικές αρχές του, θυμίζει ταμπλό από Tetris σε συνδυασμό με το inventory system του Resident Evil 4.
Έχετε στη διάθεσή σας μερικούς γύρους, που σας δίνουν μια σειρά από Tetrimino τα οποία μπορείτε να τοποθετήσετε όπως θέλετε πάνω στο ταμπλό. Σκοπός σας είναι να συνδυάσετε τα χρώματά τους σε τριάδες και πάνω. Όσο μεγαλύτερος είναι ο συνδυασμός τόσο περισσότερο γεμίζει η ράβδος στο πάνω μέρος της οθόνης με το τέλος κάθε γύρου.
Φυσικά, κάθε πλάσμα φέρνει στο τραπέζι (χα!) ένα διαφορετικό πίνακα με ξεχωριστές ιδιότητες: Από τετραγωνάκια-πολλαπλασιαστές, μέχρι εμπόδια όπως βακτήρια, βλέννες, πέτρες και απαιτήσεις σε combo κάθε νέο ONYX Link είναι μια φρέσκια πρόκληση. Και κάθε Link που ολοκληρώνετε ξεκλειδώνει ένα νέο Tetrimino που προστίθεται στη λίστα με τα τυχαία κομμάτια που θα εμφανίζονται σε κάθε νέο Link.
Φυσικά, οι ίδιοι οι δημιουργοί κατάλαβαν πόσο καλό και εθιστικό είναι αυτό το κομμάτι του τίτλου. Γι΄αυτό και δίνουν τη δυνατότητα να ξαναπαίξετε όσα Link έχετε ανακαλύψει.
Οπτικοακουστικός τομέας
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως το παιχνίδι, οπτικά, μοιάζει με παιχνίδι πρώτης γενιάς του N64 (με εξαίρεση τα μοντέλα των χαρακτήρων και την απουσία ομίχλης βέβαια). Χαμηλός αριθμός πολυγώνων, πολύ χαμηλής ανάλυσης υφές συνθέτουν ένα αποτέλεσμα που μοιάζει να το έσκασε από τον κόσμο του Chameleon Twist.
Το ευτύχημα όλων αυτών των στοιχείων είναι η υψηλή ανάλυση της εικόνας αλλά κι ένα σταθερότατο framerate πράγμα που μας εντυπωσίασε αφού το παιχνίδι έχει χτιστεί πάνω στη Unity Engine – μια μηχανή που συνήθως έχει μέτρια προς κακά αποτελέσματα στο Switch.
Βέβαια, η άκρως σουρεαλιστική καλλιτεχνική διεύθυνση αποζημιώνει τον τεχνικό τομέα. Κάθε τοποθεσία στο Sephonie είναι γεμάτη με περίεργες εικόνες κι αλλόκοτα τοπία.
Το πάζλ του άκρατου σουρεαλισμού συμπληρώνει η μαγευτική μουσική, με τις αιθέριες μελωδίες, τις απαλές νότες και τα ταιριαστά ηχητικά εφέ. Πραγματικά μιλάμε για ένα πολύ δυνατό ακουστικό σύνολο που βοηθάει πάρα πολύ το presentation.
Είναι πολύ σπάνιο να μη μας αρέσει κανένας από τους χαρακτήρες που ελέγχουμε αλλά να που συνέβη. Το παιχνίδι ευτυχώς δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουμε όποιον θέλουμε (δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά όσον αφορά το gameplay) οπότε διαλέξαμε αυτόν που ήταν λιγότερο απαίσιος στα μάτια.
Sephonie – Μια σουρεαλιστική εκδρομή ή εφιαλτική εξόρμηση;
Από τη μία έχουμε το άκρως εθιστικό, πάνεξυπνο και καλοφτιαγμένο puzzle game στοιχείο. Από την άλλη όμως το platforming κομμάτι μας έκανε να τραβάμε τα μαλλιά μας όποτε ζητούσε να κάνουμε wallrun. Κι όταν έπρεπε να τα κάνουμε απανωτά;
Βλέπετε, κρατήσαμε τα χειρότερα για το τέλος αφού αλήθεια η ιδέα είναι πολύ καλή και, όταν το platforming δουλεύει όπως πρέπει, γίνεται πολύ διασκεδαστικό. Το wallrun όμως είναι πολύ ιδιότροπο και είναι 50/50 οι πιθανότητες για το αν θα δουλέψει όπως πρέπει. Είναι μια διαρκής πηγή εκνευρισμού που ξεκάθαρα ήθελε περισσότερη δουλειά για να δουλέψε πιο σωστά και όχι, δεν είναι λύση η επιλογή για απεριόριστα άλματα ή air dashes.
Έχουμε δει να αιωρείται στο internet η ιδέα ότι αξίζει ο κόπος να υπομείνετε το platforming για χάρη της αφήγησης, αλλά κι αυτή είναι του ύψους και του βάθους. Όταν μπαίνει στο παιχνίδι το μυστήριο του νησιού υπάρχει όντως ένα κάποιο ενδιαφέρον. Αλλά τα προσωπικά προβλήματα των πρωταγωνιστών κρίνονται άνευ ουσίας σε βαθμό ενοχλητικό. Από τον καιρό του Necrobarista είχαμε να εκνευριστούμε τόσο πολύ με το αφηγηματικό κομμάτι ενός παιχνιδιού.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο ερώτημα: Αξίζει το Sephonie;
Αναλόγως με το πόσο διατεθειμένοι είστε να ανεχτείτε ανακριβές platforming και μια ενοχλητική κάμερα για να ανταμειφθείτε με ανούσιες παρασκηνιακές πληροφορίες για τους αδιάφορους πρωταγωνιστές. Αν είστε σαν τον υποφαινόμενο, τότε προσανατολιστείτε κάπου αλλού. Αν όμως θεωρείτε πως η φλυαρία και η ψευδοδιανόηση είναι ποιότητα, τότε μπορείτε να προσθέσετε 2.2 στην τελική βαθμολογία.