Το Stasis: Bone Totem είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που παίξαμε τώρα τελευταία και άφησε εντυπώσεις που δε θα ξεχαστούν γρήγορα. Θέλετε να μάθετε το γιατί; Απλά διαβάστε παρακάτω!
Εισαγωγικά
Πριν ξεκινήσουμε με τα του παιχνιδιού, πρέπει να πούμε δύο πράγματα για να υπάρχει μια συνάφεια σχετικά με τη σχέση που έχουμε με το παιχνίδι καθαυτό αλλά και με την ομάδα ανάπτυξης.
Είναι η δεύτερη φορά που έχουμε την τύχη να παρουσιάσουμε τίτλο της ομάδας The Brotherhood, με το πρώτο να είναι το εντυπωσιακό και μεγαλεπήβολο, αλλά από πολλές απόψεις προβληματικό, Beautiful Desolation. Ένα παιχνίδι που μας συνάρπασε με τον κόσμο του αλλά μας άφησε με μια πικρή γεύση στο στόμα στα τελευταία του στάδια.
Το Stasis: Bone Totem είναι το τρίτο παιχνίδι μιας σειράς που, ως τώρα, υπήρχε κατ’ αποκλειστικότητα στα PC. Η αρχή έγινε με το πρώτο Stasis που απολαύσαμε παρά τα θεματάκια του, αφού ήταν ένα παιχνίδι που μας θύμισε γιατί αγαπούσαμε τα point-and-click adventure games μια φορά κι έναν καιρό. Με παρασκήνιο ένα εγκαταλελειμένο διαστημικό σταθμό, ήταν ένα μακάβριο ταξίδι σε ένα ζοφερό μέλλον που συνεχίστηκε με το εντελώς δωρεάν demi-sequel με τίτλο Cayne.
Η απάντηση είναι όχι. Είναι όμως μοναδικές gaming εμπειρίες που προσφέρουν επιπλέον παρασκηνιακές γνώσεις σχετικά με το σύμπαν της σειράς Stasis (το περίφημο worldbuilding που αναφέρουμε συχνά-πυκνά) οπότε, αν τα έχετε παίξει, απλά γνωρίζετε κατιτίς παραπάνω για το διεστραμμένο κόσμο που σας περιμένει στο νέο αυτό παιχνίδι.
Πάμε τώρα στο ψητό:
Εφιαλτικό ξεκίνημα
Πρόκειται για δύο τυχοδιώκτες των επτά θαλασσών που τους έπιασε φουρτούνα, κυριολεκτικά και μεταφορικά αφού όχι μόνο έχει τρικυμία στη θάλασσα αλλά οι άνθρωποι πνίγονται στα χρέη ενώ πρόσφατα έχασαν και τη μοναχοκόρη τους, τη Hope (Ελπίδα στα Ελληνικά).
Μια μοναχοκόρη που πνίγηκε προσπαθώντας να «σώσει τον αρκούδο» της από τη θάλασσα. Ένα περιστατικό που έχει σημαδέψει ανεπανόρθωτα τον ίδιο τον αρκούδο – ένα smart toy με προσωπικότητα και το δικό του AI, που ακούει στο όνομα Moses.
Καθένας από τους χαρακτήρες έχει τη δική του προσωπικότητα και η χημεία μεταξύ τους χαρακτηρίζεται από τύψεις και απόγνωση, μετά τα απανωτά χτυπήματα που τους έδωσε η ζωή.
Ο Moses από την άλλη, όντας ένα AI δεμένο με τη Hope, την αναφέρει συχνά-πυκνά, πράγμα που προκαλεί πολλές εντάσεις. Παρόλα αυτά, το μικρό μέγεθος του Moses τον καθιστά χρήσιμο για τη δουλειά του ζευγαριού, αφού μπορεί να φτάσει σε μέρη που δε μπορούν οι δυο τους, οπότε η Charlie τον έχει προσαρμόσει κατάλληλα για να μπορεί να παραβιάσει και συστήματα ασφαλείας.
…που ελπίζει να «πιάσει την καλή» πουλώντας ανταλλακτικά που θα βρει παρατημένα στην παρατημένη πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου που, για καλή τους τύχη, βρήκαν καταμεσής της θάλασσας.
Η πλατφόρμα ανήκει στην Cayne Corporation, μια εταιρεία-κολοσσό που ταυτόχρονα είναι και θρησκεία. Μάλιστα, χάρη στα εμφυτεύματα που προσφέρει στους πελάτες της, μετά θάνατον υπόσχεται ένα ταξίδι στον παράδεισο του Nexus.
Πολύ σύντομα οι τρεις τους θα συναντήσουν τα άψυχα κορμιά των πρώην εργαζομένων και ο Mac θα προτείνει να φύγουν όσο είναι νωρίς ακόμα – κανείς δεν ξέρει αν η εταιρεία Cayne πρόκειται να ερευνήσει το περιστατικό, οπότε είναι καλή ιδέα να αποχωρήσουν πριν αφήσουν ενοχοποιητικά ίχνη.
Η ανάγκη όμως για χρήματα είναι μεγάλη, οπότε το ερώτημα είναι πόσο χαμηλά θα φτάσουν με οδηγό την ελπίδα;
Ο αρρωστημένος κόσμος του Stasis: Bone Totem
Για να πάρετε μια ιδέα από το επίπεδο διαστροφής που διέπει το σύμπαν του παιχνιδιού, θα πρέπει να εξηγήσουμε μερικά πράγματα για την Cayne Corporation.
Φανταστείτε ένα cyberpunk μέλλον, μια βιομηχανική δυστοπία όπου μεγαλοεταιρείες κόβουν και ράβουν κατά το δοκούν. Η Tyrell Corporation του Blade Runner ή η Weyland-Yutani του Alien είναι καλά παραδείγματα από τον χώρο του κινηματογράφου.
Μέσα από τα απομνημονεύματα που έχουν αφήσει πίσω οι αδικοχαμένοι υπάλληλοι, θα καταλάβετε ότι ο τρόπος που λειτουργούν τα πράγματα δε διαφέρει ιδιαίτερα από το σήμερα. Όσοι έχετε εργαστεί σε μεγάλη εταιρεία, μπορεί να έχετε αναγκαστεί να κάνετε ένα «χορό» για να ανέβει το ηθικό πριν τη βάρδια.
Πολλοί άνθρωποι παίρνουν μέρος στο χορό γιατί τους βοηθάει αλλά φανταστείτε τι θα γινόταν αν ο διευθυντής λατρεύεται ταυτόχρονα ως θεός. Αναστήθηκε εκ νεκρών άλλωστε και, χάρη στο Nexus, υπόσχεται σε όλους τη μετά θάνατον ζωή.
Η επιρροή της εταιρείας δηλαδή είναι όχι μόνο υλική αλλά υπερβατική οπότε αντιλαμβάνεστε ότι τα πλοκάμια της Cayne φτάνουν ως τα σώψυχα των ανθρώπων.
Η λατρεία του Cayne είναι πλέον η μονοθρησκεία… και πολλοί λένε πως ο Cayne σκότωσε το Θεό. Αν είναι έτσι όμως…
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Mac, εν τέλει, συμφωνεί με το όλο εγχείρημα παρόλο που είναι πιστός στη θρησκεία του Cayne: Η Hope ήταν πολύ μικρή για να δεχθεί εμφυτεύματα, οπότε δε μπήκε ποτέ στο Nexus – ήταν η μόνη χαρά στη μίζερη ζωή του και την έχει χάσει για πάντα.
Για να μην τα πολυλογούμε, όπως μπορείτε να αντιληφθείτε, η πλοκή του Stasis: Bone Totem είναι πολυεπίπεδη και καταπιάνεται με πολλά ζητήματα…
Η εμπειρία που έχει η ομάδα ανάπτυξης σημαίνει ότι η ποιότητα του κειμένου είναι άριστη, ενώ χάρη στους ζωηρούς διαλόγους και το συναισθηματικό, πιστευτό voice acting, οι χαρακτήρες κυριολεκτικά ζωντανεύουν.
Stasis: Bone Totem – Μια μακάβρια περιπέτεια
Όπως και στην περίπτωση του Beautiful Desolation, έχουμε να κάνουμε με ένα point-and-click-adventure game κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μια κονσόλας.
Το παιχνίδι αξιοποιεί ένα σύστημα παρόμοιο με εκείνο του Resident Evil 0, αφού κάθε χαρακτήρας ακολουθεί τη δική του, παράλληλη, πορεία. Η μετάβαση από τον έναν χαρακτήρα στον άλλο γίνεται, ευτυχώς, άμεσα και χωρίς πολλές καθυστερήσεις ενώ καθένας έχει τη δική του ξεχωριστή ικανότητα:
Το βιονικό χέρι του Mac του δίνει υπεράνθρωπη δύναμη, ενώ οι τεχνικές γνώσεις της Charlie της επιτρέπουν να κάνει το Μαγκάιβερ και να συνδυάσει δύο αντικείμενα μεταξύ τους. Χάρη στα θαύματα της τεχνολογίας, η ιδέα πίσω από το Resident Evil 0 υλοποιείται άψογα αφού μπορείτε στο άψε-σβήσε να μεταφέρετε αντικείμενα από τον έναν χαρακτήρα στον άλλο, αν και η διαρκής χρήση του d-pad καταλήγει κουραστική.
Οι γρίφοι απαιτούν να βάλετε το μυαλουδάκι σας να δουλέψει αφού χρειάζεται αφαιρετική σκέψη για να συνδυάσετε όλα τα στοιχεία που σας δίνει το περιβάλλον και οι περιγραφές των αντικειμένων. Το καλύτερο είναι ότι η γραμμή της σκέψης που θα ακολουθήσετε για να βρείτε τη λύση έχει πάντοτε συνέχεια αλλά και συνέπεια – η λογική του παραλόγου λάμπει δια της απουσίας της!
Πολλά από τα υποδειγματικά στοιχεία του Beautiful Desolation λοιπόν δίνουν το παρών κι εδώ με μερικές βελτιώσεις. Όπως και πριν, είναι πολύ εύκολο να εντοπίσετε σημεία ενδιαφέροντος χάρη στα εικονίδια επί της οθόνης ενώ εξίσου εύκολα θα δείτε με τι μπορείτε να αλληλεπιδράσετε πατώντας το X. Μάλιστα, με ένα πάτημα του R θα δείτε άμεσα όλα τα hotspots σε κάθε οθόνη οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να ξύνετε το κεφάλι σας διερωτώμενοι τι ακριβώς κάνει τι.
Υπάρχουν όμως και μερικά προβλήματα που μας έκαναν να απορούμε.
Κατ’ αρχάς ο χειρισμός των χαρακτήρων με το control stick είναι απλά απαράδεκτος. Πραγματικά δεν ξέρουμε τι πήγε τόσο λάθος όταν όλα λειτουργούσαν ρολόι στο παλιότερο παιχνίδι αλλά εδώ ο έλεγχος δίνει την αίσθηση ότι προσπαθείτε να κουμαντάρετε μαούνα και όχι άνθρωπο.
Επιπλέον, παρόλο που πλέον οι λεζάντες που περιγράφουν λεπτομέρειες εμφανίζονται πάντα χαμηλά για να μη μπουκώνει η οθόνη, ήταν πάντα δύσκολο να δούμε την περιγραφή για κάτι συγκεκριμένο.
Ζωγραφίζοντας έναν κόσμο
Οπτικά, το Stasis: Bone Totem μπορεί να περιγραφεί με μία και μόνο λέξη:
Η ομάδα ανάπτυξης ήδη μας είχε αποδείξει από το Beautiful Desolation ότι έχει φαντασία αλλά και ικανότητα στο να ζωγραφίζει αλλόκοτους αλλά αληθοφανείς κόσμους επί της οθόνης και το Bone Totem είναι το αποκορύφωμα της τέχνης τους.
Τα γραφικά καταφέρνουν να αποδώσουν ένα ρεαλιστικό, νοσηρό τοπίο γεμάτο μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την κάθε εικόνα να αφήνει υπόνοιες για το τι συνέβη πριν φτάσετε εσείς εκεί. Κι εκεί που τα άλλα παιχνίδια της σειράς διαδραματίζονταν στο διάστημα…
Εκεί θα ανακαλύψετε ότι η πλατφόρμα στην επιφάνεια ήταν απλά η δίοδος για τον πραγματικό σκοπό της Cayne στην τοποθεσία. Θα έρθετε αντιμέτωποι με κάθε λογής φρικαλέα θεάματα, πειράματα πέρα από κάθε ηθική, φοβερά μυστήρια και όσο πιο βαθιά κατεβαίνετε, τόσο περισσότερα περισσότερο ξεδιπλώνεται το καλλιτεχνικό ταλέντο της ομάδας σε κάθε νέο περιβάλλον.
Τα cinematics είναι για άλλη μια φορά πολύ υψηλής ποιότητας και συμβάλλουν στη δημιουργία της απόκοσμης ατμόσφαιρας. Εφέ όπως καπνοί, φωτιές και ο συνδυασμός των animated, pre-rendered 2D τοπίων με 3D στοιχεία (όπως τους χαρακτήρες) και τα σύγχρονα εφέ υφαίνουν ένα αποτέλεσμα που είναι συνάμα πλούσιο, ρεαλιστικό και προπαντός αηδιαστικά εντυπωσιακό.
Φυσικά, η μεταφορά στο Switch δεν είναι άψογη αφού πολλά από τα πιο εξελιγμένα εφέ απουσιάζουν ενώ ορισμένα pre-rendered στοιχεία συχνά έχουν σοκαριστικά χαμηλή ποιότητα που βγάζει μάτι όταν τα πλάνο αλλάζει για να αλληλεπιδράσετε με κάποια συσκευή, ειδικά αν υπάρχει animation.
Ιδιαίτερα αφύσικο μας φάνηκε το τρέξιμο της Charlie κι ύστερα είναι πολλές οι φορές που η κάμερα θα εστιάσει λανθασμένα με αποτελέσματα σαν το παρακάτω:
Το framerate είναι ομαλό αν και σε handheld mode υπάρχει αισθητός «λόξιγκας» (το νου σας οι κάτοχοι Switch Lite).
Κροταλίσματα
Ξεκινάμε από την ηθοποιία που κρίνεται θαυμάσια, αφού αποδίδει με φυσικότητα την ιδιοσυγκρασία αλλά και την κατάσταση του κάθε χαρακτήρα σε κάθε περίπτωση.
Ύστερα έχουμε τους ήχους του περιβάλλοντος που ζωντανεύουν κάθε δωμάτιο. Από το θόρυβο των βημάτων σας, τις σταλαγματιές από τις διαρροές ή το βόμβο των μηχανημάτων μέχρι την πιο σιχαμερή λεπτομέρεια, όλα ακούγονται ρεαλιστικότατα. Μάλιστα, χάρη στο surround ήχο, όλα ηχούν στα αυτιά σας από την πλευρά που θα τα άκουγε ο χαρακτήρας επί της οθόνης!
Η μουσική δίνει το παρών για να στοιχειώσει το κάθε σας βήμα και, ανάλογά με τον χαρακτήρα, θα ακούτε διαφορετικές συνθέσεις και μελωδίες. Το Mac συνοδεύουν κιθάρες για παράδειγμα, ενώ η μουσική του Moses έχει μια νότα αθωότητας – μάλιστα θα τον ακούσετε να σφυρίζει παιδικούς σκοπούς αν μείνετε ακίνητοι για λίγο.
Με λίγα λόγια, αν έχετε ένα καλό ηχοσύστημα ή ακουστικά αξιοποιήστε τα για να απογειώσετε το υποδειγματικό sound design του παιχνιδιού.
Stasis: Bone Totem – Επιτύμβια στήλη ή μνημειώδες έργο;
Είναι, με λίγα λόγια, από όλες τις απόψεις αυτό ακριβώς που θα έπρεπε να είναι ένα adventure game. Κάθε πτυχή, από την πολύπλευρη και βαρυσήμαντη πλοκή ως το περίπλοκο δίχτυ των διαπροσωπικών σχέσεων των πρωταγωνιστών, όλα είναι συνυφασμένα και άρρηκτα συνδεδεμένα με κάθε κομμάτι του κόσμου αλλά και του gameplay.
Μέσα από κάθε ενέργεια, κάθε βήμα, κάθε επιλογή και κάθε δράση ξεδιπλώνεται όχι μόνο το μυστήριο αλλά και η προσωπικότητα του κάθε χαρακτήρα με τρόπο ασυνήθιστα ζωντανό και δυναμικό. Είναι από τις πολύ λίγες φορές που η γραφή και οι διάλογοι μεταξύ χαρακτήρων μας συνεπήραν σε τέτοιο βαθμό. Κάθε αλληλεπίδραση και κάθε νέα εξέλιξη αλλάζει τα δεδομένα σε πάρα πολλά επίπεδα…
Μας κράτησε κολλημένους στην οθόνη για περίπου 13 ώρες που ούτε καταλάβαμε πότε πέρασαν. Μας προκάλεσε ένα σωρό διαφορετικά συναισθήματα και μας άφησε με μια γλυκόπικρη αίσθηση όταν τελείωσε, κάτι που είχαμε πολύ καιρό να νιώσουμε.
Αν λοιπόν θέλετε ένα παιχνίδι που να έχει δυνατό σενάριο, πανέξυπνους γρίφους, και φριχτό body horror σε ένα κόσμο που συνδυάζει φουτουριστική δυστοπία με την απόκρυφη ιστορία της Γης, απλά μην το χάσετε. Μπορεί η Switch έκδοση να μην είναι ο καλύτερος τρόπος να το απολαύσετε, αλλά ένα τέτοιο διαμάντι απλά δε χάνεται.
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: Adventure / Horror
- Εκδότης: Feardemic
- Εταιρεία Ανάπτυξης: The Brotherhood
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Ο κωδικός του παιχνιδιού ήταν μια ευγενική προσφορά της Feardemic