Έχετε βρεθεί ποτέ σε κατάσταση τόσο άσχημη, που κάνει όλο τον κόσμο να μοιάζει σα να καταρρέει; Το Decarnation θα σας βάλει για τα καλά σ’αυτή τη θέση!
Πλοκή
Παρίσι, 1989.
Η πρωταγωνίστρια, Gloria, είναι ένα κορίτσι που χορεύει σε ένα από τα πιο ξακουστά καμπαρέ της πόλης. Τόση είναι η χάρη και η τέχνη της που το νούμερό της αποτελεί την κεντρική ατραξιόν του νυχτερινού κέντρου.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα:
Είναι ήδη 29 ετών και η ηλικία αυτή φέρνει στο προσκήνιο προβλήματα όπως ανησυχίες για το μέλλον σε επαγγελματικό αλλά και προσωπικό επίπεδο. Βλέπετε, τα νιάτα έρχονται μόνο μια φορά και ήδη έχουν αρχίσει να περνάνε για τη Gloria. Και όταν η νεανική εμφάνιση είναι προσόν για μια χορεύτρια καταλαβαίνετε ότι οι τριγμοί ξεκινούν.
Η σχέση της με μια πολύ νεότερη κοπέλα περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα και η διαρκής επικριτικότητα της «φτασμένης» μητέρας της δε βοηθάει.
Όλα φαίνονται να αλλάζουν όταν ο γνωστός γλύπτης Petrus την καλεί να ποζάρει γυμνή για ένα γλυπτό του, το οποίο θα εκτεθεί σε ένα μουσείο ανάμεσα σε άλλα έργα μεγάλων και αναγνωρισμένων καλλιτεχνών.
Δυστυχώς, στα αποκαλυπτήρια του αγάλματός της στο μουσείο, η Gloria έρχεται αντιμέτωπη με ένα αισχρό θέαμα που την κάνει να φύγει τρέχοντας από το μουσείο. Κι εκεί που όλα δείχνουν όλο και πιο μαύρα, τότε έρχεται ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα από το μεγιστάνα και φίλο της τέχνης Hervé Saint-Louis, ο οποίος της κάνει μια πρόταση που δε μπορεί να αρνηθεί:
Τη χρηματοδότηση και τις διασυνδέσεις για να κάνει η ίδια το δικό της σόου, σύμφωνα με τα δικά της θέλω, χωρίς περιορισμούς!
Η μητέρα της, φυσικά, είναι χαρούμενη για την ευκαιρία που δόθηκε στην κόρη της…
Είναι όμως τόσο ρόδινα τα πράγματα ή μήπως η αλήθεια είναι πολύ πιο τρομερή από αυτό που θα μπορούσε να φανταστεί η Gloria;
Gameplay
Στην ουσία του, το Decarnation είναι ένα αφηγηματική περιπέτεια που προσανατολίζεται στο στοιχείο του ψυχολογικού τρόμου.
Μη φανταστείτε δηλαδή ότι θα πλακώνεστε στο ξύλο με φρικιά ή ότι θα σας κυνηγάει κάποιο αδυσώπητο τέρας καθ’όλη τη διάρκεια (αν και θα συμβεί κι αυτό ανά διαστήματα). Αντίθετα στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού, πέρα από τους εξαιρετικά γραμμένους διαλόγους, θα πρέπει να αναζητήσετε στοιχεία στο περιβάλλον για να λύσετε το αίνιγμα της αλλόκοτης κατάστασης στην οποία βρίσκεστε.
Ευτυχώς, όταν μπορείτε να αλληλεπιδράσετε με κάτι, το ανάλογο εικονίδιο εμφανίζεται στην οθόνη οπότε το μόνο που έχετε να κάνετε εσείς είναι να πατήσετε Α. Κατά τα άλλα, το Decarnation δε χρησιμοποιεί άλλα πλήκτρα πέρα από το control stick (ή το d-pad, ότι σας βολεύει καλύτερα) για τον έλεγχο της πρωταγωνίστριας.
Παρόλο που ακούγεται απλό σαν ιδέα, η εκτέλεση είναι το κάτι άλλο. Καθένα (από τα συνολικά 6) κεφάλαια προσφέρει όχι μόνο νέες προκλήσεις και σπαζοκεφαλιές που θα δοκιμάσουν την ευστροφία και την αντίληψή σας, αλλά και νέα mini-games που θα δοκιμάσουν την αίσθηση του ρυθμού αλλά και την προσαρμοστικότητά σας.
Ευτυχώς, όπως είπε και ένα μέλος της ομάδας ανάπτυξης, το παιχνίδι είναι πλήρως εξορθολογισμένο και παρουσιάζεται χωρίς περιττό λίπος. Αυτό σημαίνει ότι αν είστε παρατηρητικοί και σας κόβει έστω και λίγο δε θα έχετε κανένα πρόβλημα με τις προκλήσεις – η έμφαση άλλωστε έχει δοθεί στη συναρπαστική αφήγηση.
Το κλασικό πρόβλημα με το backtracking απουσιάζει σχεδόν εξολοκλήρου καθιστώντας τη ροή της δράσης συνεχή και άκρως εθιστική αφού το παιχνίδι δεν κάνει καθόλου κοιλιά, πράγμα σπάνιο.
Οπτικοακουστικός τομέας
Είχαμε ψυλλιαστεί ότι μας περιμένει κάτι πολύ ιδιαίτερο από το trailer και μόνο, όπου είδαμε μερικά πολύ σουρεαλιστικά τοπία. Τίποτα όμως δε θα μπορούσε να μας προετοιμάσει για το τελικό αποτέλεσμα που είναι σίγουρα από τα καλύτερα παραδείγματα pixel art που έχουμε δει, ανεξαρτήτως πλατφόρμας και εποχής!
Τα πάντα, και εννοούμε τα πάντα, επιδεικνύουν τόση προσοχή και λεπτομέρειες, τόσο ζωντανά χρώματα, τόσο νοσηρή φαντασία και τόση ζωντάνια (χάρη στο καταπληκτικότατο animation) που πραγματικά νομίσαμε ότι παίζαμε ένα παιχνίδι από την ομάδα πίσω από το Silent Hill. Μιλάμε για πραγματικό ρεσιτάλ που βρήκαμε υποδειγματικό και σχεδόν αψεγάδιαστο.
Γιατί, όπως και στο Lamentum, η πρωταγωνίστρια δε διαθέτει animations για διαγώνιο περπάτημα, οπότε κινείται με τρόπο παράταιρο σε σχέση με την εντυπωσιακή προσοχή που έχει δοθεί σε κάθε άλλη πτυχή των γραφικών.
Μιας και αναφέραμε παραπάνω τις λέξεις «ρεσιτάλ» και Silent Hill, να πούμε πως τη στη μουσική του τίτλου εμπλέκεται ο Akira Yamaoka ο οποίος θα λέγαμε πως δίνει τον καλύτερο εαυτό του και, σε συνδυασμό με μερικά πρωτότυπα τραγούδια, πραγματικά απογειώνει το presentation!
Η αίσθηση σε κάθε σκηνή, από την πιο πεζή, την πιο συναισθηματική, την πιο ονειρική ως την πιο διεστραμμένη έχει την κατάλληλη μουσική υπόκρουση που απλά καθηλώνει τον παίκτη (ή το θεατή αν παίζετε με κοινό). Αριστουργηματική δουλειά!
Decarnation – Ξεπερνάει τις προσδοκίες ή μήπως είναι εντελώς πεζό;
Είναι μια ιστορία τόσο προσγειωμένη (οι ανασφάλειες μιας γυναίκας όταν όλο της το είναι περιστρέφετεαι γύρω από τη νιότη και την ομορφιά της) αλλά και πνευματική, αφού τόσο οι εικόνες και οι αναπαραστάσεις του εσωτερικού της κόσμου όσο και τα νοήματα αποδίδονται με τρόπο αρρωστημένα θαυμάσιο!
Από πολλές απόψεις μας θυμίζει το επίσης φανταστικό, και εντυπωσιακά παρόμοιο, A Space for the Unbound (review εδώ) – διαφέρει σημαντικά σε κάποια σημεία με καθένα να έχει τα δικά του προτερήματα κι ελαττώματα. Είναι από τα παιχνίδια που δεν περιμέναμε να μας αρέσουν τόσο και εσκεμμένα δεν αποκαλύπτουμε πολλά περί της πλοκής, αφού καλύτερα είναι να την απολαύσετε με το δικό σας ρυθμό.
Ίσως εκεί εντοπίζεται το ένα ελάττωμα του τίτλου, αφού δεν προσφέρει κάποιου είδους replayability και είναι παιχνίδι της «μίας φοράς». Αν αυτό σας προβληματίζει, ή δεν είστε φίλοι των «φιλοσοφημένων» παιχνιδιών τότε αφαιρέστε 2.4 από την τελική βαθμολογία.
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: Adventure / Psychological Horror
- Εκδότης: Shiro Games
- Εταιρεία Ανάπτυξης: Atelier QDB
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας
- Ο κωδικός της παρουσίασης είναι μια ευγενική προσφορά της Shiro Games