Το Metroid είναι από τις σειρές της Nintendo που έχουν παραμείνει στο προσκήνιο παρά το πέρασμα των χρόνων. Είναι το Samus Returns αντάξιο της κληρονομιάς του;
Εισαγωγικά
Το Metroid: Samus Returns αποτελεί το τελευταίο παιχνίδι σε μια σειρά από remakes τα οποία έχουν γίνει της μόδας όσον αφορά τα 2D (τώρα και 2.5D) παιχνίδια της σειράς.
Το Super Metroid (1994) ήταν η δεύτερη επίσκεψη που κάναμε στον Zebes, το Fusion (2002) ήταν μια ανανέωση του Metroid 2, αφού το σκηνικό ήταν ένας διαστημικός σταθμός βασισμένος στον πλανήτη SR-388. Το Other M (2010) ήταν μια επανάληψη της ίδιας ιδέας, δηλαδή άλλος ένας στείρος, μεταλλικός διαστημικός σταθμός με τα κλασικά μοτίβα όπως φωτιά, νερό, χιόνι και τα συναφή.
Όχι μόνο ήταν η τρίτη φορά που βλέπαμε τον πλανήτη Zebes, αλλά μέσα στην αρχική πλοκή άρχισαν να υπεισέρχονται στοιχεία που καλό θα ήταν να μην υπάρχουν. Ήδη το Fusion έκανε την αρχή με την προσθήκη του Adam, αλλά το Zero Mission ήταν το παιχνίδι που ξαναέγραψε το σενάριο των Metroid από την αρχή.
Το κοινό μοτίβο των 2D Metroid από το Fusion κι έπειτα είναι η αλλαγή στις προτεραιότητες της σειράς. Στο επίκεντρο πλέον, αντί για επικίνδυνους και αλλόκοτους κόσμους γεμάτους τέρατα και τα Metroid ως την πηγή του κακού, βρίσκεται η Samus και η ανάπτυξη της προσωπικότητάς της με όλους τους λάθος τρόπους…
Δεν αποτελεί έκπληξη φυσικά ότι, για την κανονικότητα της πλοκής, η σειρά Metroid που ανέπτυξε το σύμπαν όπως έπρεπε (μιλάμε για τα Prime) αγνοείται επιδεικτικά σε κάθε παιχνίδι που υποτιθέμενα έπεται στην ακολουθία της ιστορίας.
To 2017 έφτασε η ώρα να απολαύσουν οι Metroid fans ένα «ολοκαίνουριο» παιχνίδι που, τι έκπληξη, είναι remake του Metroid 2: Return of Samus. Την ανάπτυξη ανέλαβε η ισπανική Mercury Steam η οποία τα προηγούμενα χρόνια «εκσυγχρόνισε» άλλη μια ιστορική σειρά, τα Castlevania (με αποτελέσματα τουλάχιστον αμφιλεγόμενα).
Η ομάδα είχε ήδη παρελθόν στο 3DS με το Castlevania: Lords of Shadow – Mirror of Fate (playthrough από τον υποφαινόμενο εδώ) οπότε με μια έτοιμη μηχανή γραφικών για ένα 2.5D παιχνίδι και τη Nintendo να επιβλέπει, ποιο ήταν το αποτέλεσμα με το Samus Returns;
Η πλοκή
Μετά την καταστροφή του ορμητηρίου των Πειρατών του Διαστήματος και όλων των σχεδίων τους να αναπαράγουν την επικίνδυνη, παρασιτική μορφή ζωής που ονομάζεται Metroid, η Γαλαξιακή Ομοσπονδία αποστέλλει μια ερευνητική ομάδα στον πλανήτη όπου τα Metroid ανακαλύφθηκαν αρχικά – τον SR388.
Μετά από μια σύντομη περίοδο, η ομάδα απέστειλε σήμα κινδύνου κι έπειτα έπαυσε κάθε επικοινωνία. Η απάντηση της Ομοσπονδίας ήταν να αποστείλει ένα οπλισμένο απόσπασμα για να δει τι απέγινε η ερευνητική ομάδα, αλλά κάθε επαφή χάθηκε και πάλι, αυτή τη φορά όμως επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη Metroid στον πλανήτη.
Η Κυνηγός Samus Aran θα επιφορτιστεί με την εξόντωση κάθε μορφής ζωής που ονομάζεται Metroid στον πλανήτη SR-388, μια αποστολή που αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας!
Ο πλανήτης SR-388
Στο μεγαλύτερο μέρος της περιπέτειάς σας θα εξερευνείτε τις υπόγειες σήραγγες που είναι γεμάτες γηγενή (και πολύ επιθετικά) πλάσματα όσο ψάχνετε να βρείτε μεθόδους να εντοπίσετε το πού βρίσκονται κρυμμένα τα φρικαλέα Metroid.
Η μόνη ένδειξη πολιτισμού που έχει απομείνει στο λαβυρινθώδες υπέδαφός του SR-388 είναι κάποιες ενδείξεις ότι, μια φορά κι έναν καιρό, οι Chozo κατοικούσαν στον πλανήτη.
Το μόνο που υποδεικνύει το λαμπρό παρελθόν τους είναι αρχαία ερείπια και εγκαταλελειμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις με τα μηχανήματα και τα συστήματα ασφαλείας να λειτουργούν ακόμα, χωρίς όμως να εξυπηρετούν κάποιο σκοπό.
Βλέπετε, παρόλο που σκοπός του Metroid 2 ήταν να σας ταξιδέψει σε έναν άγνωστο κι επικίνδυνο κόσμο, στην πραγματικότητα είναι μια πιο streamlined εμπειρία από τον τίτλο του NES. Επρόκειτο άλλωστε για παιχνίδι σε φορητή κονσόλα που λειτουργούσε με μπαταρίες και δε διέθετε sleep mode, οπότε έπρεπε κάπως να σας βάλει σε μια σειρά.
Το υπέδαφος του SR-388 λοιπόν, με το χαμό του άγνωστου (τότε) πολιτισμού, πλημμύρισε με άκρως διαβρωτικό οξύ. Όταν σκοτώνατε έναν αριθμό από Metroid, έντονες σεισμικές δονήσεις είχαν ως αποτέλεσμα την αλλαγή στη στάθμη του οξέως που, ακολούθως, σήμαινε ότι μπορούσατε να προχωρήσετε στα βάθη του πλανήτη.
Στο Samus Returns η παρουσία των Chozo είναι πανταχού παρούσα, χωρίς όμως να βγάζει νόημα. Η βασική ιδέα παραμένει, εδώ όμως η στάθμη του οξέως ρυθμίζεται από μηχανισμούς ασφαλείας (που λειτουργούν και σαν hint system) οι οποίοι απαιτούν δείγματα από Metroid DNA για να ενεργοποιηθούν.
Επιπλέον, το παιχνίδι ακολουθεί τη μηχανιστική και άκρως αντιαισθητική μέθοδο απεικόνισης του αντικειμένου που απαιτείται για να διαλύσετε κάποιο block στο περιβάλλον με ένα εικονίδιο. Καταλαβαίνουμε ότι η ιδέα προέρχεται από το Super Metroid και εξυπηρετεί κάποιο σκοπό, αλλά άλλες οι απαιτήσεις του 1994 και άλλες του 2017
Άλλωστε πιστεύουμε πως σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν επινοήσει κάτι πιο εφυρετικό…
Βάζοντας το Metroid στο Metroidvania
Αν έχετε παίξει ένα από τα, πλέον, αμέτρητα Metroidvania τότε σίγουρα ξέρετε τι να περιμένετε. Τα θεμέλια που έθεσε η σειρά εξ άκρας συλλήψεως, και εκμοντέρνισε το Super Metroid, παραμένουν όχι μόνο απαράλλαχτα αλλά έχουν εμπνεύσει ένα ολόκληρο είδος παιχνιδιών!
Όλα περιστρέφονται γύρω από την εξερεύνηση, αφού θα πρέπει να ψάξετε εξονυχιστικά κάθε γωνίτσα και άκρη του χάρτη. Μιας και τον αναφέραμε, ο χάρτης απεικονίζεται στην κάτω οθόνη ανά πάσα στιγμή (τα καλά μια κονσόλας με δύο οθόνες) ενώ μπορείτε με τις δυνατότητες αφής να τοποθετήσετε μια σειρά από δείκτες διαφορετικού χρώματος σε σημεία ενδιαφέροντος που δε θέλετε να ξεχάσετε.
Σε πολλά σημεία, θα δείτε ότι η πρόοδός σας εμποδίζεται είτε κάποια κλειδωμένη πόρτα, είτε από κάποιο μηχανισμό είτε γιατί απλά χρειάζεστε κατιτίς για να φτάσετε κάπου. Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το σύστημα των αναβαθμίσεων, αφού στα αγάλματα των Chozo σας περιμένουν όπλα αλλά και επιπλέον συστήματα που θα αλλάξουν τον τρόπο που κινείστε και αλληλεπιδράτε με το περιβάλλον.
Η ταχύτητα, η ομαλότητα σε κάθε κίνηση αλλά και η ρευστότητα με την οποία υπερπηδά υψωματάκια, γραπώνεται από περβάζια και τρυπώνει σε στενά τούνελ σε μορφή μπάλας είναι απολαυστική.
Μιας και αναφέραμε τη Morph Ball, να πούμε πως το Metroid 2 ήταν το παιχνίδι που (μεταξύ άλλων) εισήγαγε τη Spider Ball στη σειρά και η επιστροφή της λειτουργίας αυτής δουλεύει όπως θα θέλαμε!
Με λίγα λόγια λοιπόν, το Samus Returns τα πάει αρκετά καλά στο θέμα της ανακάλυψης και της κίνησης αν και συμβάσεις όπως πόρτες, ανελκυστήρες και τηλεμεταφορείς, θα μπορούσαν να λείπουν για να συνδέεται ο κόσμος πιο οργανικά – όπως στο πρωτότυπο.
Τέλος, ο σχεδιασμός του χάρτη θα μπορούσε να είναι καλύτερος, αφού πολλές φορές δεν ήταν διαισθητικά εμφανές το επόμενο βήμα.
Το κυνήγι των Metroid
Όπως πρώτα, έτσι και εδώ, σκοπός σας είναι να ξεπαστρέψετε κάθε ίχνος Metroid από τον πλανήτη. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για κάθε ποταπό πλασματάκι που θα σταθεί εμπόδιο στη σταυροφορία σας!
Ο χειρισμός, δυστυχώς, γίνεται με το Circle Pad που δεν είναι και το πιο ακριβές σύστημα ελεγχου κι αυτό γιατί το D-Pad αξιοποιείται αλλιώς – περισσότερα γι’ αυτό παρακάτω.
…και λειτουργούν όπως στα μεταγενέστερα παιχνίδια (ήτοι Fusion, Zero Mission κλπ.) μαζί με νεωτερισμούς όπως το Charge ή το Grapple Beam και όχι όπως στο αρχικό Metroid 2, όπου κάθε beam αντικαθιστούσε το άλλο. Το πρόβλημα είναι πως το Ice Beam υφίσταται χωριστά (υπάρχει λόγος γι’ αυτό) αλλά η αλλαγή μεταξύ beams και missile types γίνεται… με την οθόνη αφής.
Δηλαδή πρέπει να πάρετε τα δάχτυλά σας από τα πλήκτρα εν ώρα μάχης για να πατάτε εικονίδια στην κάτω οθόνη, πράγμα ιδιαίτερα εκνευριστικό όταν, πριν από κάθε μάχη με αρχηγό, το παιχνίδι κάνει checkpoint διατηρώντας ενεργά τα όπλα που είχατε πριν το ξεκίνημα της.
Οι καινοτόμες ιδέες του Metroid: Samus Returns
Μια από τις μεγάλες αλλαγές του Samus Returns ήταν η σκόπευση προς πάσα κατεύθυνση. Καλή ιδέα, αλλά στην πράξη το σύστημα είναι δύσχρηστο. Απαιτεί να στέκεστε ακίνητοι όσο σημαδεύετε σε 360° ενώ, ακόμη κι αν διαθέτετε το Circle Pad Pro, δε μπορείτε να το αξιοποιήσετε για dual stick aiming και περισσότερες δυνατότητες επίθεσης εν κινήσει.
Η άλλη νέα ιδέα είναι το Melee Counter, το οποίο σας επιτρέπει να κάνετε αντεπίθεση με το μαγικό ραβδί… εεε…
…όταν οι εχθροί σας χιμάνε. Και το αποκαλούμε έτσι γιατί οι εχθροί μπορούν να κάνουν κόσκινο την εξελιγμένη πανοπλία σας αλλά το μαγικό κανόνι μπορεί να σπάσει τα μούτρα και του πιο τρομερού πλάσματος.
Το καλύτερο;
Τέρατα που είναι βλαβερά ακόμη και για τη Screw Attack αρκεί να φάνε μια σφαλιάρα με το κανόνι…
…να τα αρχίσει στα κλωτσομπουνίδια και να τα κρατάει με το ένα χέρι όσο εξαπολύει μια αντεπίθεση.
Ναι, είναι εντυπωσιακός και πολύ ποζεράδικος (επιστημονικές ορολογίες εδώ) ο τρόπος με τον οποίο η Samus κάνει κασκαντεριλίκια αλλά, από την άλλη, δε βγάζουν νόημα με βάση τους κανόνες του παιχνιδιού. Μπορούμε να εκτιμήσουμε μεν το θέαμα, αλλά θα προτιμούσαμε κάτι πιο ταιριαστό με τη θεματολογία…
Ακόμη κι αν παραβλέψουμε το παραπάνω όμως, η ενσωμάτωση του Melee Counter κρίνεται προβληματική αφού το παιχνίδι εμμέσως σας αναγκάζει να το χρησιμοποιήσετε. Η Samus στοχεύει αυτόματα κάθε εχθρό που δέχεται melee counter ενώ αν δεν το αξιοποιήσετε, τα πιο πολλά τέρατα αλλά και οι αρχηγοί θέλουν δεκαπλάσιες (ακούγεται υπερβολή αλλά δεν είναι) ριπές για να τα «κακαρώσουν».
Το αποτέλεσμα που έχουν συνδυαστικά οι δύο νέες προσθήκες στην πράξη, παρόλο που είναι καλές ιδέες, είναι μια διαρκής stop-start ροή στο gameplay που απλά δε νοείται ούτε και υπάρχε στο παρελθόν της σειράς.
Εις τον Aeion-α των Αιώνων
Αυτά είναι τέσσερα (ένα για κάθε κατεύθυνση του D-Pad, ενώ με το A τα ενεργοποιείτε) και θα σας φανούν πολύ χρήσιμα στην πορεία της περιπέτειας. Ειδικά το Scan Pulse που αποκαλύπτει έυθραυστα block στο περιβάλλον θα σας λύσει τα χέρια!
Αυτά προσφέρουν προστασία από συγκεκριμένους κινδύνους, δραματικά αυξημένη ισχύ στα Beam Weapons και τη δυνατότητα να κινείστε ταχύτατα με όλο τον κόσμο να πηγαίνει σε αργή κίνηση γύρω σας αντίστοιχα. Αρκετά ενδιαφέρουσες δυνάμεις που δεν έχουμε ξαναδεί στη σειρά Metroid, όπως και να το κάνουμε.
Όλα τους έχουν μερικές έξυπνες χρήσεις πέρα από τη λειτουργία τους ως «κλειδιά» για «πόρτες» στην πορεία της περιπέτειας οπότε η προσθήκη τους μας φάνηκε πολύ καλή, εφόσον προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία στο πώς παίζετε το παιχνίδι – πράγμα ιδιαίτερα θετικό.
Όλα τροφοδοτούνται από την Aeion energy…
Να σημειώσουμε επίσης πως power-up που σας γεμίζουν ενέργεια, πυραυλάκια και τα συναφή έρχονται προς το μέρος σας αυτόματα όταν πλησιάσετε!
Φροντίστε λοιπόν να έχετε πάντα ένα καλό απόθεμα από Aeion Energy και μη ρωτάτε «καλά όλα αυτά αλλά τι απόγιναν τα Aeion Powers στα sequel» γιατί μάλλον θα δούμε κανένα Remake που θα το λένε Super Duper Metroid και μετά ποιος μας σώνει.
Γραφικά – Ήχος
Οπτικά το Samus Returns, όπως και το Castlevania: Lords of Shadow – Mirror of Fate αξιοποιεί 3D γραφικά για να απεικονίσει ένα 2D παιχνίδι.
Ο λόγος εμφανώς είναι για να αξιοποιηθεί το στερεοσκοπικό 3D της κονσόλας, δίνοντας μεγαλύτερο βάθος και ζωντάνια στην εικόνα – κάτι που εν τέλει επιτυγχάνεται και μάλιστα με ένα περίφημο framerate!
Υπάρχει όμως ένα αντίβαρο, αφού η παρουσίαση του τίτλου ειναι ελλιπής. Μιλάμε για χοντροκομμένες, αντιαισθητικές γωνίες στο περιβάλλον και τη Samus.
Οι εκρήξεις, είτε πρόκειται για τους πυραύλους σας είτε για το περιβάλλον, είναι πενιχρές, κάτι που έχει αντίκτυπο στην αίσθηση που αφήνει η μάχη. Εφέ όπως σκόνες, στάχτες και διάφορα άλλα που θα μπορούσαν να διανθίσουν τον οπτικό τομέα λάμπουν δια της απουσίας τους.
Από τη μία έχουμε όμορφα και έντονα χρώματα σε αποχρώσεις από φυσικές μέχρι παστέλ και νέον. Αυτό είναι μεν καλό γιατί γίνεται μια προσπάθεια να αποδοθεί το εξωγήινο περιβάλλον του πλανήτη.
Δηλαδή τα πάντα είναι μονίμως φωτεινά και πολύχρωμα, ενώ παντελής είναι η απουσία της υποβλητικής και καταπιεστικής ατμόσφαιρας που χαρακτήριζε το Metroid 2.
Είναι εξαιρετικά παράξενο να πέφτει περισσότερο φως από ρωγμές στα ταβάνια στα έγκατα του πλανήτη απ’ ότι κοντά στην επιφάνεια και…
Το άκρο αντίθετο με το Metroid 2, όπου τα βάθη του πλανήτη ήταν απόκοσμα, εχθρικά και σαθρά. Το design της στολής είναι επίσης πολύ περίεργο με αποτέλεσμα μερικά πλάνα να είναι απλά…
Ηχητικά τα πράγματα κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα. Η μουσική είναι ανανεωμένη και εντοπίσαμε στιγμές που οι νότες παιχνιδίζουν με την ηχητική θεματολογία του πρωτότυπου τίτλου. Από την άλλη, η αλλόκοτη μουσική υπόκρουση που συμπλήρωνε τη σουρεαλιστική αίσθηση του SR-388 απουσιάζει παντελώς, ενώ οι μελωδίες πάντα παραμένουν στο υπόβαθρο σα να ντρέπονται που είναι εκεί… με εξαίρεση τη μουσική της οθόνης τίτλου…
…αλλά και του Lower Norfair που κάνει ξανά αισθητή την παρουσία της όποτε μπαίνει λάβα στην εξίσωση – άλλη μια επιρροή του Metroid Prime.
Εκεί που ο SR-388 ήταν ένας παράξενος, σκοτεινός, εχθρικός, αλλόκοτος κόσμος γεμάτος μυστήριο και εντελώς εξωγήινη αίσθηση (μια ματιά στο βιβλίο οδηγιών του Metroid 2 θα σας πείσει), πλέον πάντα βρίσκεστε σε κονσερβοποιημένα τεχνολογικά περιβάλλοντα και πολύχρωμα τοπία που θα μπορούσαν να έχουν προκύψει από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι.
Metroid: Samus Returns – Μια θριαμβευτική επιστροφή ή να μείνουμε στα παλιά;
Βλέπετε, το Samus Returns δεν είναι κακό παιχνίδι. Διόλου! Απέχει πολύ όμως από το να είναι ένα καλό παιχνίδι και σε καμία περίπτωση δεν είναι μια σωστή απόδοση του Metroid 2.
Για αρχή υπάρχουν σημεία του τίτλου με κακό design.
Μερικά τρανά παραδείγματα είναι τα εξής:
Έτυχε να αφήσουμε το παιχνίδι για εβδομάδες και, όταν συνεχίσαμε, υπήρχαν παντού μπλε grapple points πριν από μάχη με ένα Metroid… που όμως έλαμπε κόκκινο και μέσα στην ένταση της μάχης, με τα δάχτυλα ήδη να μπλέκονται στην οθόνη αφής για να αλλάζουμε beams και πυραύλους, καταλαβαίνετε ότι δεν πιάσαμε το υπονοούμενο.
Επίσης, τα Gamma Metroid είναι από τις πιο ενοχλητικές μάχες που έχουμε δει σε βιντεοπαιχνίδι αφού συχνά θα ξεφύγουν και θα πρέπει να τα κυνηγάτε από δω κι από κει. Κι ύστερα υπάρχει εκείνο το γιγάντιο ρομπότ που πραγματικά παίρνει το βραβείο χειρότερα σχεδιασμένης μάχης των τελευταίων ετών.
Όχι μόνο είναι μακροσκελής και κουραστική αλλά, ειδικά στα τελευταία στάδια, δεν είναι ξεκάθαρο το τι πρέπει να κάνετε με αποτέλεσμα να πεθαίνετε ξανά και ξανά επαναλαμβάνοντας μια μάχη που διαρκεί 5-10 λεπτά.
Φυσικά δε μπορούσε να λείπει μια παρατεταμένη σκηνή με το νεογέννητο Metroid (μην ξεχνάμε πόσο σημαντικά είναι τα μητρικά ένστικτα της Samus) αλλά και το «αναπάντεχο» cameo του Ridley που βρώμαγε από χιλιόμετρα…
Τέλος, θεωρούμε εντελώς άθλια την τακτική της Nintendo να κλειδώνει επιπλέον modes και μυστικά πίσω από amiibo, ειδικά εφόσον οι μινιατούρες πάντα ήταν περιζήτητες και δύσκολα θα τις βρίσκαμε στα μαγαζιά, ακόμη κι αν στηρίζαμε αυτές τις πρακτικές.
Επειδή λοιπόν τίποτα δεν υφίσταται στο κενό, θα κατατάσσαμε το Samus Returns στην ίδια κατηγορία με τους ομόσταυλούς του από τη Mercury Steam. Παιχνίδι της μίας φοράς για να σκοτώσετε μερικές ώρες και τίποτα παραπάνω.
Όπως εύστοχα είπε κι ένας φίλος «I want my time back» και είναι μια άποψη που εν μέρει συμμεριζόμαστε γιατί, ακόμη και με τα πολλά του προβλήματα, το Bloodstained: Ritual of the Night τουλάχιστον παρέμεινε εθιστικό και σχετικά πιστό στην κληρονομιά του, αντίθετα με το Samus Returns.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν το Metroid: Samus Returns είναι ένας τίτλος που σίγουρα θα είναι πιο εύπεπτος από το Metroid 2 για τους νεότερους παίκτες (στην οποία περίπτωση απλά προσθέστε 1.0 στην τελική βαθμολογία), αλλά σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, ούτε μπορούμε να πούμε ότι αντικαθιστά το original.
Θα προτείναμε μάλιστα να δοκιμάσετε το πρωτότυπο Metroid 2, αφού διατίθεται στο δωρεάν Game Boy app για τους συνδρομητές Nintendo Switch Online. Ακόμη κι αν δε μπορέσετε να παραβλέψετε τους περιορισμούς της ηλικίας του, θα μπορέσετε σίγουρα να αντιληφθείτε τις διαφορές στο ύφος μεταξύ των δύο.
- Κονσόλα: Nintendo 3DS
- Είδος: Metroidvania
- Εκδότης: Nintendo
- Εταιρεία Ανάπτυξης: Mercury Steam, Nintendo EPD
- Διάθεση: Φυσική από τα καταστήματα
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Όχι
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας