Το Aztech είναι μια νέα περιπέτεια με θεματολογία που συνδυάζει θρύλους των Αζτέκων, σύγχρονους υπερ-ήρωες και γενναιόδωρες δόσεις anime. Σίγουρα ακούγεται εντυπωσιακό. Είναι όμως;
Σενάριο
Η πλοκή του Aztech έχει αρκετό ενδιαφέρον καθώς, όπως είπαμε και προ ολίγου, καταπιάνεται με θεματολογία που δεν απαντάται συχνά στο χώρο της ψυχαγωγίας.
Το παρασκήνιο είναι η φουτουριστική μεγαλούπολη Tenochtitlan, η οποία θυμίζει έντονα τη Wakanda που είδαμε στην ταινία Black Panther αλλά με αζτεκικές επιρροές στην αρχιτεκτονική.
Το ξεκίνημα είναι αρκετά μυστηριώδες, καθώς έχετε τον έλεγχο μιας αρχαίας πολεμίστριας οπλισμένης με ένα γιγάντιο γάντι που λειτουργεί, λίγο-πολύ, σαν το γάντι του Αντώνη του Σταρκ στην πρώτη ταινία Iron Man. Το γάντι μάλιστα έχει και το δικό του «Jarvis», ο οποίος καθοδηγεί την ίδια αλλά και εσάς στα πρώτα στάδια του παιχνιδιού. Οι δυο τους τρέχουν να σφραγίσουν ένα μεγάλο κακό στα έγκατα ενός αρχαίου ναού, με το γάντι (που ονομάζεται Lightkeeper) να είναι το τελικό κλειδί για τη σφραγίδα.
Χιλιάδες χρόνια αργότερα, η πλοκή μας μεταφέρει στη «σύγχρονη» Tenochtitlan η οποία έχει ξεχάσει τη σύγκρουση των θεών με τους ανθρώπους, ποτέ δεν ήρθε σε επαφή με ξένους πολιτισμούς και έχει εξελιχθεί σε ένα θαύμα τεχνολογίας και ευημερίας.
Κάπου εκεί γνωριζόμαστε με την Achtli, την πρωταγωνίστριά μας, σε μια εισαγωγή που θυμίζει έντονα Zelda. Η υπναρού δεσποινίς ξυπνά με το ζόρι για να βοηθήσει τη μητέρα της στα πειράματά της. Βλέπετε, η εν λόγω μαμά είναι διακεκριμένη επιστήμων/αρχαιολόγος και στις ανασκαφές της μέσα στα ερείπια της πόλης έχει ανακαλύψει ένα θάλαμο με ένα παράξενο γάντι και μια σφαίρα που περιέχει ενέργεια. Αρκετή ενέργεια για να εκπληρώσει τις ανάγκες της πόλης στο δεκαπλάσιο!
Στα πλαίσια ενός πειράματος λοιπόν, η Achtli θα φορέσει το γάντι και θα απελευθερώσει την ενέργεια… με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Πολύ σύντομα, η Achtli θα καταλάβει ότι έχει μπλέξει πολύ άσχημα και θα πρέπει να βάλει τα δυνατά της για να νικήσει τους θεούς των θρύλων για να σώσει τη μητέρα της, αλλά και τον κόσμο!
Παίζοντας το Aztech – Forgotten Gods
Ο πιο κατατοπιστικός τρόπος να περιγράψουμε το Aztech σαν παιχνίδι είναι να κάνουμε μερικούς παραλληλισμούς. Η κεντρική ιδέα είναι η απόλυτη ελευθερία.
Η Tenochtitlan είναι μια γιγάντια σε έκταση πόλη με πελώριους ουρανοξύστες και θεόρατα κτίρια. The sky is the limit, όπως λένε και αγγλόφωνοι, κάτι που εδώ ισχύει κυριολεκτικά. Οτιδήποτε βλέπετε ως τον ορίζοντα, μπορείτε να το φτάσετε. Με το Lightkeeper ανά χείρας, μπορείτε να πετάξετε με τρομερή ταχύτητα, να κάνετε parkour και wallrun και, χάρη στον άνετο χειρισμό, το παιχνίδι θα σας κάνει να νιώσετε όπως ο Tony Stark μέσα στη στολή του!
Η βασική δομή της πόλης θυμίζει παιχνίδια όπως τα Spider-Man 2, Hulk: Ultimate Destruction ή τη σειρά Batman: Arkham. Αυτό σημαίνει πως, πέρα από το κεντρικό στόρυ, υπάρχουν και παράπλευρες αποστολές να παίξετε (για παράδειγμα αγώνες ταχύτητας και δοκιμασίες μάχης) αλλά και μυστικά να αποκαλύψετε.
Το Aztech επίσης διαθέτει ένα upgrade system με το οποίο μπορείτε να αυξήσετε τις δυνατότητες του Lightkeeper, μαζί με διακοσμητικά unlockables όπως χτενίσματα και ρούχα για την Achtli.
Είναι αναζωογονητικό να βλέπουμε παιχνίδια που τα cosmetics δεν ξεκλειδώνονται με μικροσυναλλαγές, και είναι κάτι που μας μετέφερε σε μια παλιότερη, ίσως λαμπρότερη εποχή του gaming.
Αντιμετωπίζοντας ξεχασμένους θεούς
Οι θεοί που αφυπνίζονται από την περιέργεια της Achtli και της μητέρας της είναι στο επίκεντρο της πλοκής, αλλά και όλου του παιχνιδιού. Είναι ταυτόχρονα το δυνατότερο αλλά και το πιο αδύναμο σημείο του Aztech.
Με την αφύπνιση των θεών, η πόλη έχει γεμίσει τέρατα τα οποία μπορείτε να πολεμήσετε για να κερδίσετε upgrade credits. Δυστυχώς, η μάχη έχει μηδενικό βάθος και είναι απλά μια ακολουθία από QTEs.
Στη συνέχεια πατάτε το Y και η Achtli θα εκτοξευθεί προς το μέρος του και, ακολούθως, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να συνεχίσετε να πατάτε το Y με το timing που σας υποδεικνύεται.
Ξεχάστε αμυντικές κινήσεις και μανούβρες αποφυγής, το σύστημα μάχης είναι πιο ρηχό κι από του Starfox Adventures κι αυτή είναι μια σειρά από λέξεις που ποτέ δεν περιμέναμε να γράψουμε.
Όταν όμως, αναπόφευκτα, έρθει η ώρα να μονομαχήσετε με κάποιο θεό, τότε το παιχνίδι λάμπει σα διαμάντι! Κάθε μάχη έχει τα δικά της mechanics, ανάλογα με τη θεματολογία του κάθε θεού, και θα πρέπει να ελιχθείτε πετώντας αλλά και να βρείτε τρόπο να εκμεταλλευτείτε τις αδυναμίες του καθενός για να φανερώσετε το αδύναμο σημείο του. Μόλις γίνει αυτό, είναι ώρα για τα προαναφερθέντα QTE.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως τα boss fights αυτά είναι το καλύτερο σημείο του Aztech γιατί είναι συναρπαστικά και σας αναγκάζουν να χρησιμοποιήσετε τις κινήσεις σας δυναμικά, αντίθετα με το υπόλοιπο παιχνίδι όπου η μάχη είναι ένα απλό timing mini-game.
Ανάμεσα στα boss fights αυτά βέβαια, στα μάτια μας ξεχώρισε ο θεός του θανάτου για πάρα πολλούς λόγους, τους οποίους δε θα αναπτύξουμε λόγω spoilers. Θα πούμε όμως πως ήταν το απόγειο της δημιουργικότητας της ομάδας ανάπτυξης.
Οπτικοακουστικός τομέας
Αναφέραμε νωρίτερα κάποια παιχνίδια, τα οποία μας θύμισε το Aztech. Αν έχετε κάποια ηλικία (ή αν τα ψάξατε), θα είδατε πως είναι παιχνίδια που κυκλοφόρησαν στο GameCube και το PlayStation 2.
Και η αλήθεια είναι πως, τουλάχιστον στο Switch, τα γραφικά του Aztech θυμίζουν έντονα ένα παιχνίδι εκείνης της γενιάς, αλλά σε HD ανάλυση.
Από μακριά δηλαδή, η κλίμακα και η έκταση του κόσμου είναι εντυπωσιακή αλλά όσο πιο κοντά είστε στα πράγματα, τόσο πιο «θολά» γίνονται ολα. Το ίδιο ισχύει και για τη γενικότερη λεπτομέρεια στο περιβάλλον, η οποία ελαττώνεται απότομα όταν βγείτε από τα όρια της πόλης και κατευθυνθείτε προς τα περίχωρα ή τα βουνά. Εκεί το περιβάλλον μοιάζει να βγήκε από το N64 ή το PS1.
Μιλώντας από τεχνικής απόψεως η ανάλυση είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο παίζοντας στο dock, αν και σε handheld mode πέφτει αισθητά.
Φυσικά, την παράσταση κλέβουν τα πελώρια bosses κι εκεί είναι που το Aztech «τα δίνει όλα» όσον αφορά το σχεδιασμό, τις αρένες αλλά και τα εφέ που θα κατακλύσουν την οθόνη σας.
Λίγο πολύ το ίδιο ισχύει και στον τομέα του ήχου. Πέρα από τις μάχες με τα bosses που έχουν φανταστική μουσική υπόκρουση, που θα σας βάλει για τα καλά στο ρυθμό της δράσης, η μουσική είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Οι χαρακτήρες δεν έχουν φωνές στους διαλόγους και τα διάφορα cutscenes, αλλά κάνουν κάποια επιφωνήματα που έφεραν στο νου λιγάκι Banjo-Kazooie. Για κάποιο λόγο όμως εδώ άρχισαν να γίνονται ενοχλητικά πολύ νωρίς, ίσως λόγω της συχνότητάς τους.
Χτίζοντας τον κόσμο του Aztech
Και κάπου εδώ αρχίζουμε με τα προβλήματα του Aztech.
Παρόλη τη φιλόδοξη ιδέα της ελευθερίας σε μια γιγάντια πόλη, το παιχνίδι καθαυτό δεν προσφέρει αρκετό υλικό για να την κάνει να «ζωντανέψει». Όσο προχωράει το παιχνίδι και ολοένα και πιο τρομεροί θεοί αφυπνίζονται, θα περιμέναμε κάποιου είδους αντίκτυπο στον κόσμο. Να δούμε στην πράξη τις καταστροφές και το κακό που υποτίθεται ότι επακολουθεί το ξύπνημα κάποιας αρχαίας θεότητας.
Αντίθετα, ο κόσμος παραμένει στατικός και δεν υπάρχει η παραμικρή αλλαγή στο περιβάλλον. Δεν υπάρχει ποτέ η αίσθηση του κινδύνου, ή της ίδιας της εισβολής των τεράτων στον κόσμο. Μόνο το κείμενο και οι περιφερειακοί χαρακτήρες μιλούν για κοσμογονικές ζημιές, αλλά μας ήταν δύσκολο να τους πάρουμε στα σοβαρά γιατί επί μονίμου βάσεως καταστροφές ακούγαμε αλλά καταστροφές δε βλέπαμε!
Θα θέλαμε επίσης περισσότερο side content γιατί πολλές περιοχές, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, είναι εντελώς κενές λεπτομέρειας αλλά και περιεχομένου.
Μιας και λέμε πως θα θέλαμε περισσότερα, να πούμε πως καμία τοποθεσία που θα επισκεφθείτε δεν αναπτύσσεται περισσότερο από μια επίσκεψη στην αρένα του boss.
Έχουμε δηλαδή να κάνουμε με ένα κόσμο που έχει συναρπαστική πολυ θεματολογία, η οποία όμως δεν εξερευνάται καθόλου στην πράξη. Ως εκ τούτου, δεν υπήρξε κάτι που να μας κάνει να «δεθούμε» με τον κόσμο…
Τελική Κρίση – Είναι το Aztech μια θεαματική αφύπνιση ή μήπως να πάρουμε κανένα υπνάκο;
Πριν φτάσουμε στην κατακλείδα, θα πρέπει να πούμε δυο-τρία σημαντικά πράγματα.
Κατ’ αρχάς η indie ομάδα της Lienzo είναι άξια συγχαρητηρίων για το φιλόδοξο εγχείρημά της με το Aztech – Forgotten Gods.
Σε πολλά επίπεδα πέτυχαν και είναι ένα παιχνίδι που σίγουρα μας διασκέδασε, ενώ η αίσθηση της κινητικότητας και το navigation είναι απλά απολαυστικά με το Lightbringer να σας κάνει να νιώθετε σαν τον Iron Man. Για να πούμε την αλήθεια, μας έκανε να ζητάμε πολύ περισσότερα.
Ναι, ο κόσμος και η πλοκή μας συνάρπασαν αλλά η όλη μεσοαμερικάνικη θεματολογία εν τέλει δεν είναι παρά μια βιτρίνα δίχως ουσιαστικό βάθος. Όλο το theme αναλώνεται στην αισθητική και μερικές ατάκες, οι οποίες απλά ξενίζουν γιατί δε μας δίνεται κάποια συνάφεια, πέρα από το ότι οι δημιουργοί ήθελαν να βάλουν κάτι που να θυμίζει τη χώρα τους. Κάτι παρόμοιο είδαμε και στο Beautiful Desolation αλλά και στο «αριστουργηματικό» Assassin’s Creed Odyssey.
Έχουμε πει και στο παρελθόν πως κανένα παιχνίδι δεν υφίσταται στο κενό. Όταν λοιπόν παιχνίδια σχεδόν 20 χρονών είναι καλύτερα από κάθε άποψη κάτι μας στραβώνει.
Επίσης, για άλλη μια φορά έχουμε παραπλανητικά screenshots στο Switch eShop, όπως συνέβη με το Observer αλλά και το Airborne Kingdom. Για του λόγου το αληθές:
Τέλος, το Aztech ζητάει €29,99 στο eShop ενώ με €10 παραπάνω μπορείτε να αποκτήσετε ένα από τα δύο Saints Row που υπάρχουν στο Switch. Και τα δύο προσφέρουν όσα υπόσχεται το Aztech αλλά και απείρως περισσότερα. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως, σεβόμενοι την τσέπη σας, μας είναι δύσκολο να το προτείνουμε ανεπιφύλακτα.
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: 3D Action / Adventure
- Εκδότης: Lienzo
- Εταιρεία Ανάπτυξης: Lienzo
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας
- Ο κωδικός της παρουσίασης είναι μια ευγενική προσφορά της Lienzo