Το Krut: The Mythic Wings ετοιμαζεται να ανοίξει φτερά στο Switch φέρνοντας στο νου άλλες εποχές. Θα καταφέρει να πετάξει όμως ή θα το φάει το μαύρο χώμα;
Σενάριο
Δεν περιμέναμε ένα τέτοιο παιχνίδι, που θυμίζει τα περασμένα μεγαλεία της 16-μπιτης εποχής, να δίνει σημασία στην πλοκή αλλά να που πέσαμε έξω.
Το Krut μπορούμε να πούμε πως δίνει πολλή σημασία στο κείμενο. Όχι επειδή διαθέτει περίπλοκη ή βαρυσήμαντη ιστορία αλλά επειδή ο συγγραφέας αποδεικνύεται φλύαρος. Θα χρειαστείτε να διαβάσετε παραγράφους ολόκληρες για κάτι που μπορούμε να περιγράψουμε με λίγες μόλις αράδες.
Αιώνες πριν, το βασίλειο των φτερωτών Krut δέχθηκε επίθεση από τα τερατώδη πέτρινα Rakshashas. Η καταστροφή ήταν μεγάλη και ένας γενναίος στρατηγός μετά βίας κατάφερε να διαφύγει, δίνοντας όρκο βαρύ να επιστρέψει και να απελευθερώσει το λαό του.
Έτσι κι έγινε. Γύρισε μετά από ένα ταξίδι οπλισμένος με μαγεμένα φτερά που του έδωσαν τη δύναμη να κατατροπώσει τους δυνάστες των Krut. Τα χρόνια πέρασαν, η ειρήνη βασίλεψε και όλα αυτά πέρασαν στη λήθη.
Οι Rakshshas όμως δεν ξέχασαν και επέστρεψαν αποφασισμένοι να αποτελειώσουν αυτό που ξεκίνησαν και αυτή τη φορά ο λαός των Krut δεν ήταν καν έτοιμος για πόλεμο. Οι πόλεις τους έπεσαν σαν τα τραπουλόχαρτα μπροστά στις δυνάμεις του πολέμαρχου Zurah. Οι άμαχοι δεν είχαν ελπίδες ώσπου ο νεαρός στρατηγός Veera αποφάσισε να κόψει το κεφάλι του φιδιού, ελπίζοντας να θέσει πρόωρα ένα τέλος στον πόλεμο. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν να ηττηθεί κατά κράτος από ένα και μόνο χτύπημα τόσο τρομερό, που τον εκτόξευσε μακριά, στο νησί όπου ο πρόγονός του βρήκε τα μυθικά φτερά.
Ο δρόμος του Veera πλέον είναι ξεκάθαρος. Πρέπει να αποδειχθεί άξιος για να χρησιμοποιήσει κι αυτός με τη σειρά του τα φτερά και να λυτρώσει το λαό του, όπως ο πρόγονός του.
Τέτοιου είδους παρασκηνιακή πληροφορία κάποτε τη βρίσκαμε μέσα στα βιβλία οδηγιών, οπότε ένα παιχνίδι δράσης χρησιμοποιούσε μερικά σύντομα «κινηματογραφικά» διαλείμματα για να πάρετε μια ανάσα πριν η αδρεναλίνη «ξαναχτυπήσει κόκκινα» στην επόμενη πίστα.
Gameplay
Το Krut: The Mythic Wings λοιπόν είναι ένα side scrolling action game που μας θύμισε πάρα πολύ ένα παλιό παιχνίδι που είχε φτιάξει κάποτε η Sony για το Super Nintendo. Ναι, μιλάμε για τόσο παλιές εποχές. Το όνομά του;
Πραγματικά, από την πρώτη στιγμή το Krut μας έφερε στο νου το cult classic του SNES, από την αίσθηση, τη θεματολογία αλλά και μερικές βασικές κινήσεις, αλλά με μερικές πολύ ουσιώδεις διαφορές.
Κατ’ αρχάς το παιχνίδι μας είναι 2.5D, που σημαίνει ότι παρόλο που παίζεται σε 2 διαστάσεις, όλα τα γραφικά είναι εξολοκλήρου 3D. Ύστερα ο πρωταγωνιστής μας, ο Veera, δεν είναι ούτε στο ελάχιστο ευέλικτος όσο ο Sky. Από την άλλη, ο Veera είναι πολύ πιο έμπειρος πολεμιστής και έχει στη διάθεσή του γρήγορες και δυνατές επιθέσεις που μπορεί να συνδυάσει σε combos. Αν η μαγεία σας γεμίσει τότε μπορείτε να ενεργοποιήσετε τα μυθικά φτερά σας για να γίνετε πιο καταστροφικός από πριν. Τέλος, στη διάθεσή σας έχετε ένα dodge το οποίο σας επιτρέπει να περάσετε μέσα από εχθρούς και επιθέσεις.
Οι πίστες είναι γεμάτες κινδύνους και εχθρούς αλλά και μυστικά σεντούκια που σας ανταμοίβουν με σφαιρίδια (orbs) που έρχονται σε τρία χρώματα:
- Κόκκινο που σας αναπληρώνει ζωή
- Μπλε που αναπληρώνει τις αντοχές σας, απαραίτητες για να κάνετε βαριές επιθέσεις και
- Πράσινο που είναι στην ουσία το «νόμισμα» του παιχνιδιού.
Θα χρειαστεί να αξιοποιήσετε τις ικανότητές σας στο έπακρο για να επιβιώσετε, γιατί οι εχθροί του Krut δε χαρίζουν κάστανα και η ζημιά που δέχεστε μπορεί πολύ γρήγορα να συσσωρευτεί με αποτέλεσμα να χάσετε μια ζωή. Αν χάσετε μια ζωή θα ξεκινήσετε ξανά από ένα checkpoint που σημαίνει είτε στην αρχή της πίστας είτε στη μέση…
Ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει δυνατότερο
Κάπου εδώ πρέπει να μιλήσουμε για το resource management στο Krut. Βλέπετε οι πράσινες σφαίρες χρησιμεύουν όχι μόνο για να ενεργοποιείτε τα checkpoints, αλλά και για να κάνετε αναβαθμίσεις στον Veera.
Περισσότερη δύναμη, περισσότερη υγεία, καινούρια combos, επιπλέον ζωές είναι μερικά παραδείγματα από τα upgrades που σας περιμένουν αρκεί να μπορείτε να τα πληρώσετε. Θα πρέπει λοιπόν να επιλέξετε αν θα ξοδέψετε 1000 πράσινα orbs για να έχετε ένα checkpoint στη διάθεσή σας ή αν θα ρισκάρετε να τα διατηρήσετε για να κάνετε τις αναβαθμίσεις που θέλετε.
Το καλό είναι πως, ακόμη κι αν ξεμείνετε από ζωές, θα κρατήσετε τα πράσινα orb σας, παρόλο που ξεκινάτε από την αρχή της πίστας μετά από ένα Game Over. Έτσι, σε κάθε περίπτωση, νιώθετε πως κάνετε κάποιου είδους πρόοδο. Με τις νέες σας δυνάμεις και τη γνώση του τι σας περιμένει, αρκεί μόνο να παίξετε καλύτερα για να φτάσετε πιο μακριά…
Το πρόβλημα βέβαια είναι πως, παρόλο που σαν περιγραφή το σύστημα μάχης ακούγεται καλό, έχει ένα βασικό πρόβλημα που δεν είχε το Skyblazer.
Δεν είναι ικανοποιητική.
Δεν έχει νόημα να έχουμε στη διάθεσή μας combo όταν οι εχθροί δεν τρώνε κανενός είδους hitstun και πολλές φορές δε δίνουν καν επαρκή προειδοποίηση ότι θα επιτεθούν. Μας κάνει τρομερή εντύπωση που επαναλαμβάνουμε σε δύο απανωτά review πράγματα που θεωρούσαμε αυτονόητα από τη δεκαετία του ’90.
Ειδικά μετά από παιχνιδάρες όπως το Blasphemous που απέδειξαν ότι το «indie» δεν είναι δικαιολογία για ξεχνάμε τα βασικά και να αναγκαζόμαστε να πολεμάμε εχθρούς με τη θανατηφόρα βαρετή τακτική «δύο fast attacks->dodge» (πού το είδαμε πρόσφατα αυτό πάλι;).
Η εναλλακτική είναι να επιχειρήσουμε combo που έχουν τόσο μακροσκελή wind-up animations που σίγουρα θα έχουν ως αποτέλεσμα μια καταστροφική αντεπίθεση από τον αντίπαλο.
Προβλημάτων συνέχεια
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν έχουμε με όλους τους εχθρούς αυτό το πρόβλημα. Κι άντε να υπάρχει θέμα με κάποιους εχθρούς μπορούμε να το δεχθούμε, αλλά το πράγμα γίνεται ακόμα πιο περίεργο. Είναι, παραδείγματος χάριν, άξιον απορίας γιατί ο ίδιος εχθρός να έχει προειδοποιητικό animation για μερικές επιθέσεις ενώ ένα καταστροφικό multi-hit combo να συμβαίνει απροσδόκητα. Κι αυτό είναι που σκοτώνει όλη την καλή διάθεση που είχαμε απέναντι στο παιχνίδι, αφού μιλάμε για ένα ζήτημα που απαντάται αρκετά συχνά οπότε, θέλοντας και μη, γίνεται πρόβλημα.
Ένα άλλο θέμα υπάρχει με τους ιπτάμενους εχθρούς που είναι απλά ενοχλητικοί, αφού δεν υπάρχει αξιόπιστος τρόπος να τους αντιμετωπίσετε σωστά.
Κι είναι κρίμα, γιατί ο σχεδιασμός των επιπέδων είναι αρκετά καλός και προσφέρει ικανοποιητική πρόκληση. Θα λέγαμε πως είναι πάνω-κάτω στα ίδια επίπεδα με αυτά του Actraiser (άλλος ένας τίτλος από το SNES που πρόσφατα απέκτησε ένα remaster στο Switch) ενώ οι μάχες ενάντια στα midbosses είναι πολύ καλοσχεδιασμένες. Θα σας αναγκάσουν δηλαδή να ξεσκονίσετε τα old-school αντανακλαστικά και τα pattern recognition skills σας (αρχίσαμε πάλι τα Ελληνικά ε;). Μας έκανε εντύπωση βέβαια ότι όλα τα midboss είναι πολύ πιο δύσκολα από τα bosses που περιμένουν στο τέλος κάθε πίστας!
Οπτικοακουστικός τομέας και παρουσίαση
Παρόλο που το artwork που θα δείτε στο Krut είναι εκπληκτικό, το ίδιο δε μπορούμε να πούμε για όλες τις πτυχές του presentation. Οι ατέρμονοι και πληκτικοί διάλογοι που προηγούνται της κάθε πίστας αλλά και μάχης με αρχηγό σκοτώνουν εντελώς τη ροή της δράσης αλλά και το ρυθμό του παιχνιδιού.
Το γεγονός πως οι διάλογοι, αλλά και η παρουσίασή τους, είναι πιο στεγνοί κι από φρυγανιές δε βοηθάει την κατάσταση. Όταν τα πράγματα είναι βαρετά, θα πρέπει τουλάχιστον κάτι να υπάρχει για να διεγείρει τις αισθήσεις, αλλά εδώ ακόμη και η γραμματοσειρά είναι βαρετή. Θα αντιπαραβάλλουμε εδώ το σχεδόν τριακονταετές Skyblazer που όχι μόνο ακολουθεί την σπαρτιατική λογική του «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» αλλά έχει στυλ ακόμα και στο κείμενο, οπότε αντιλαμβάνεστε πως το Krut χάνει σημαντικά έδαφος.
Μιας και αναφέραμε το στυλ, να πούμε πως παρόλο που τα 3D γραφικά του τίτλου κυμαίνονται από όμορφα μέχρι εντυπωσιακά, λείπει αυτό το κάτι που θα τα κάνει συναρπαστικά και ξεχωριστά. Ως εκ τούτου, το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο αλλά όχι εκπληκτικό και, σε συνδυασμό με το ασταθές framerate, οι τελικές εντυπώσεις δεν είναι τόσο καλές όσο θα μπορούσαν.
Όσο για τον ήχο, θα τον χαρακτηρίζαμε ελλιπή. Τα εφέ μας έφεραν στο νου το Nights of Azure 2, είναι δηλαδή αναιμικά και δεν προσθέτουν ιδιαίτερο βάρος στην αίσθηση των επιθέσεων των δικών σας, ούτε και των εχθρών σας. Η μουσική δε, είναι παντελώς αδιάφορη αφού αποτελείται από σύντομα loops που επαναλαμβάνονται σε βαθμό κουραστικό χάρη στη μεγάλη διάρκεια που έχουν οι πίστες.
Krut: The Mystic Wings – Με τα φτερά ενός αγγέλου ή ενός κοκκόρου γνώση;
Δυστυχώς, παρά τις προσδοκίες μας, το παιχνίδι αποδείχθηκε σαν τον Ίκαρο.Θα μπορούσε να μεσουρανεί αν ακολουθούσε τα μαθήματα των προπατόρων του, αλλά επέλεξε να το παρακάνει και να πέσει πολύ πιο χαμηλά αό το αναμενόμενο.
Έχει τα θετικά του και, μετά κόπων και βασάνων, μπορέσαμε να προσαρμοστούμε στις παραξενιές του για να το διασκεδάσουμε με το δικό μας, μαζοχιστικό τρόπο. Παρόλα αυτά, έχουμε πει πολλές φορές στο παρελθόν ότι κανένα παιχνίδι δεν υφίσταται στο κενό. Κάθε απόπειρα προκαλεί συγκρίσεις και στην προκειμένη περίπτωση, το Krut: The Mythic Wings αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων.
Δεν είναι κακό παιχνίδι σε καμία περίπτωση, αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο. Ευτυχώς η τιμή του είναι πολύ προσιτή και, αν στο μέλλον τα προβλήματα διορθωθούν με τα απαραίτητα patches, τότε σίγουρα θα το επισκεφθούμε και πάλι!
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: 2.5D Action / Platform
- Εκδότης: Blowfish Studios
- Εταιρείες Ανάπτυξης: RSU Horizon, Good Job Multimedia, Pixel Perfex
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Ναι (Cloud Saves)
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας
- Ο κωδικός της παρουσίασης ήταν μια ευγενική προσφορά των Blowfish Studios