Το Nightmare Reaper μοιάζει να βγήκε από τους χειρότερους εφιάλτες όσων παίζουν παιχνίδια για τα γραφικά, με βία που θα έκανε γονείς των ‘90s να αφιονίζονται. Αξίζει όμως;
Εισαγωγικά
Το Nightmare Reaper κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα στην αγαπημένη μας κονσόλα, αλλά δεν είναι ακριβώς καινούριο παιχνίδι. Βλέπετε, αναπτύχθηκε σε βάθος μερικών ετών μέσω Steam Early Access και δημιούργησε πολλή φασαρία όσο νέα επεισόδια και προσθήκες έφταναν στα χέρια των παικτών που διψούσαν για ακόμα περισσότερο!
Σε ένα gaming τοπίο που πλέον βρίθει από αναχρονιστικά First-Person Shooters σε βαθμό που ξεπερνά ακόμα και τη δεκαετία του ’90, θα καταφέρει να ξεχωρίσει; Ειδικά όταν έρχεται αντιμέτωπο με τίτλους όπως τα καταπληκτικά Dusk, Prodeus ή το πολύ πρόσφατο Warhammer 40,000: Boltgun;
Τι κοινό έχει με δύο από τους παραπάνω τίτλους το Nightmare Reaper; Είναι η μεταφορά του στο Switch άξια της προσοχής σας; Υπάρχει καν λόγος να ασχοληθείτε με ένα τέτοιο παιχνίδι;
Σενάριο
Η πλοκή του Nightmare Reaper είναι λιτή και παρουσιάζεται λακωνικά.
Το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης γίνεται μέσα από τα συμφραζόμενα και το περιβαλλον (όσοι μας διαβάζετε τακτικά ήδη αντιλαμβάνεστε ότι καλά το πάμε μέχρι εδώ).
Η πρωταγωνίστριά μας βρίσκεται εσώκλειστη στο δικό της κατάλευκο δωμάτιο μέσα σε ένα κατάστημα όπου τρόφιμοι είναι άνθρωποι με… ας τις πούμε διαταραχές προσωπικότητας.
Στον τοίχο υπάρχει ένας μεγάλος χάρτης που έχει σημαδεμένα κάποια σημεία αλλά ποιο είναι το νόημα που κρύβει;
Ένα έγγραφο στο τραπέζι θα σας δώσει μια ιδέα σχετικά με το τι συμβαίνει αλλά είναι απλά ένα ψήγμα πληροφορίας. Όσο προχωράτε, νέες σελίδες θα εμφανίζονται εκεί, που θα αποκαλύπτουν ολοένα και περισσότερα.
Η πόρτα είναι κλειδωμένη, το παράθυρο αμπαρωμένο ενώ οι κραυγές αγωνίας που αντηχούν στους διαδρόμους δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Κάπου εδώ τα ένστικτά σας θα σας οδηγήσουν στον τίτλο του παιχνιδιού και θα αναπόφευκτα θα οδηγηθείτε στο κρεβάτι για να κλείσετε τα μάτια και να ταξιδέψετε στον κόσμο των ονείρων.
Εφιαλτικά μονοπάτια
Αν θα έπρεπε να περιγράψουμε το παιχνίδι, θα μπορούσαμε πως είναι μια μίξη της ιδέας πίσω από το Links’s Awakening με τη ασύγκριτη βία και την καταιγιστική δράση του Brutal Doom. Πασπαλίστε με τα καλύτερα roguelite στοιχεία, κοσκινίζοντας όλα τα ενοχλητικά κομμάτια που φέρνει αυτός ο χαρακτηρισμός. Τελος, γαρνίρετε με σφιχτό gameplay που σημαίνει ότι ο παράγοντας τύχη πάντα ισοφαρίζεται από τον παράγοντα ικανότητα.
Θέλετε περισσότερη ανάλυση;
Ευχαρίστως!
Φανταστείτε ένα παιχνίδι με φιλοσοφία αρχικού DOOM και των τίτλων που γέννησε…
…με τυχαία παραγόμενους χάρτες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που κάνετε μια εξόρμηση στα όνειρα της πρωταγωνίστριας ο χάρτης είναι διαφορετικός.
Παρόλα αυτά ένα automap στην πάνω δεξιά γωνία της οθόνης πάντα σας βοηθάει να προσανατολίζεστε ενώ οι «αετομάτηδες» θα εντοπίσουν ρωγμές σε τοίχους…
Κάθε «κόσμος» χωρίζεται σε μια χούφτα πίστες, και καθένας προσθέτει νέες προκλήσεις, παγίδες και εχθρούς που θα πρέπει να μάθετε πώς να αντιμετωπίζετε.
Μέσα στις νέες παγίδες και κινδύνους που φέρνει στο μενού κάθε κόσμος, βάλτε τυχαία events και πάντα θα είστε στην κόψη του ξυραφιού, με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινα και κωλομέρια σας να γίνονται πέτρα από το σφίξιμο σε κάθε βήμα.
Φυσικά, όπως και στα κλασικά corridor shooters (έτσι τα αποκαλούσαν μια φορά κι έναν καιρό), όσο προχωράτε θα συναντήσετε και ισχυρότερες παραλλαγές των αρχικών εχθρών.
Οι βετεράνοι τού είδους δε, πολύ γρήγορα θα μπούν στο νόημα οπότε θα αρχίσουν να ελίσσονται ανάμεσα σε νεκροζώντανους στρατιώτες και σιχαμερά εκτρώματα με χάρη που θα ζήλευε επαγγελματίας του μπαλέτου.
Reaping the Whirlwind
Το παν φυσικά σε ένα τέτοιο παιχνίδι, και το στοιχείο που κάνει τα διαμάντια του είδους να ξεχωρίζουν, είναι η αίσθηση που έχει το χειριστήριο στα χέρια σας. Αυτό περιλαμβάνει τόσο τη ροή της κίνησης αλλά και το ανελέητο πιστολίδι.
Ευτυχώς για όλους μας, το Nightmare Reaper δεν είναι απλώς καλό αλλά παίρνει 10 με τόνο όσον αφορά την κάθε πτυχή της δράσης αλλά και της εξερεύνησης!
Από τη στιγμή που θα ξεκινήσετε να παίζετε θα καταλάβετε πόσο ομαλή είναι η κίνηση στο χώρο, ενώ στα options θα βρείτε ένα σωρό επιλογές για να προσαρμόσετε τη συμπεριφορά του χειριστηρίου στα δικά σας μέτρα.
Να σημειώσουμε ωστόσο δύο ελλείψεις: Πρώτον, το παιχνίδι δεν υποστηρίζει motion controls και δεύτερον δε μπορείτε να αλλάξετε τη λειτουργία των πλήκτρων. Θα μας βόλευε πολύ να μπορούμε να κάνουμε dash με το L ή το R παρά κάνοντας κλικ το αριστερό στικ – μια ιδέα που απορούμε ποιος θεώρησε καλή.
Παρόλα αυτά, ακόμη κι αν δεν είστε πολύ ικανοί με το dual stick χειρισμό σε FPS (όπως εμείς), το γενναιόδωρο autoaim κάνει τη σκόπευση ομαλή και θα σας βοηθήσει να πετύχετε εχθρούς που κινούνται γρήγορα ή σπασμωδικά χωρίς να εξευτελίζει τη δυσκολία.
Είναι καλύτερος ο χειρισμός με πληκτρολόγιο και ποντίκι;
Παρόλα αυτά είναι από τις ελάχιστες φορές που δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα, αντίθετα με κάτι σαν το Bullets per Minute.
Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι κάθε βολή, από το πιο άχρηστο «νεροπίστολο» μέχρι την πιο βαρβάτη μπαζούκα, έχει απολαυστικά αποτελέσματα στην αρτιμέλεια των εκτρωμάτων που θα αντιμετωπίσετε.
Θα δείτε εχθρούς να λαμπαδιάζουν, να κομματιάζονται, άντερα να πετάγονται σαν κομφετί, πίδακες από αίμα να κάνουν τους τοίχους να μοιάζουν με αριστουργήματα μοντέρνας τέχνης και παγωμένα θύματα να γίνονται θρύψαλλα με μια καλοζυγισμένη κλωτσιά!
Tread (rogue) lightly – and carry a big gun
Κάτι που μας έκανε τρομερή εντύπωση είναι τα όπλα. Όχι μόνο είναι πολυάριθμα, ευφάνταστα και με μεγάλη ποικιλία, έχουν πάντα δύο χρήσεις ενώ το roguelite στοιχείο σημαίνει ότι πέφτουν τυχαία και πάντα διαθέτουν απρόβλεπτα χαρακτηριστικά.
Μια καραμπίνα π.χ. που εκτοξεύει τυχαία πυρομαχικά (μπάλες κανονιού ας πούμε) ή ένας εκτοξευτής από μέλισσες που τσιμπάνε και παγώνουν τον εχθρό ή μαγικές μπότες που επιτρέπουν να ρίξετε κλοτσιές…
Η δημιουργικότητα στα εφέ, τα αποτελέσματα αλλά και την επίδραση που έχουν στον τρόπο που θα παίξετε κάνουν κάθε πίστα μοναδική, αφού στο τέλος κρατάτε μόνο ένα Level 1 όπλο, με όλα τα υπόλοιπα να μετατρέπονται σε χρήματα.
«Και τι τα κάνω τα χρήματα ωρέ;»
Εύλογο ερώτημα και η απάντηση είναι πως ένα συχνό event είναι η εμφάνιση του μυστηριώδους μαγαζάτορα που προσφέρει υπηρεσίες αναβάθμισης για το οπλοστάσιό σας…
«Ε, τι σημασία έχει αφού μόνο ένα όπλο μπορώ να κρατήσω όταν βγάλω την πίστα;»
Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το σημαντικότερο σύστημα:
Αυτό των permanent upgrades που, όπως όλα τα γρανάζια στην ασταμάτητη μηχανή που ακούει στο όνομα Nightmare Reaper, λειτουργεί με ξεχωριστό τρόπο!
Που λέτε λοιπόν, πάνω σας κουβαλάτε ένα GameBoy Advance SP που εκτελεί χρέη pause menu!
Σύντομα όμως θα αρχίσετε να βρίσκετε κασέτες που ξεκλειδώνουν κανονικότατα και, θα λέγαμε, πληρέστατα παιχνίδια. Μέσα από αυτά θα αποκτήσετε επιπλέον δυνατότητες!
Η πρώτη κασέτα θυμίζει Super Mario Bros. 3, έχει ένα σωρό κόσμους και πίστες με κάθε μία να προσφέρει μια μόνιμη αναβάθμιση. Από επιπλέον όπλα που μπορείτε να κουβαλάτε στα χέρια σας…
…περισσότερη υγεία, ένδειξη για πόσους θησαυρούς και εχθρούς έχει η κάθε πίστα κ.ο.κ. Κάθε bonus πίστα όμως απαιτεί εισιτήριο που στοιχίζει λεφτά, οπότε μαζέψτε ό,τι λάμπει γιατί είναι χρυσός!
Εφιαλτική αισθητική
Το κομμάτι της οπτική παρουσίασης είναι ίσως η πέτρα του σκανδάλου και το πιθανότερο είναι πως θα απωθήσει όσουν νέους δε μεγάλωσαν παίζοντας “boomer shooters”.
Όπως μπορείτε να δείτε και μόνοι σας το περιβάλλον είναι τόσο “blocky” που θυμίζει Minecraft ενώ οι εχθροί είναι 2D sprites που τείνουν να μοιάζουν με μια άμορφη μάζα από pixel.
Όμως!
Μην κάνετε το λάθος να κρίνετε ένα βιβλίο από το εξώφυλλο, αφού πολύ σύντομα θα καταλάβετε πως η απλοϊκή αισθητική όχι μόνο είναι φροντισμένη αλλά εξυπηρετεί κι ένα λειτουργικό σκοπό:
Βοηθάει στο να μπορείτε να ξεχωρίσετε τι συμβαίνει όταν γίνεται της κακομοίρας επί της οθόνης!
Η lo-fi εικόνα λοιπόν απαιτεί λίγη συνήθεια, είναι όμως κάτι που σταδιακά θα λατρέψετε (ή απλά θα μπορείτε να παραβλέψετε, στη χειρότερη των περιπτώσεων).
Οι συνθέσεις του τιτάνιου Andrew Hulshult είναι ο κρίκος που συνδέει το Nightmare Reaper με τα σύγχρονα αναχρονιστικά FPS που αναφέραμε νωρίτερα. Μιλάμε για μουσική φτιαγμένη για να ανεβάζει την αδρεναλίνη και να σας βάζει στο ρυθμό της βίας και της μανίας με την οποία θα πρέπει να παλέψετε για να επιβιώσετε!
Το καλύτερο είναι πως η μουσική είναι δυναμική αφού ξεκινά όταν αρχίζει η δράση και παύει σταδιακά όταν μένετε ήσυχοι για να μπορείτε να αφουγκραστείτε καλύτερα τις απειλές και τον θεσπέσιο περιβαλλοντικό ήχο που όχι μόνο θα σας βάλει για τα καλά στον εφιαλτικά καλοφτιαγμένο κόσμο του τίτλου αλλά θα σας δώσει στοιχεία για το οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σας, ακόμη κι αν δεν το βλέπετε!
Το framerate στοχεύει στα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Δυστυχώς, έχει την τάση να πέφτει όταν γίνεται ο κακός χαμός ενώ πριν κάθε πίστα θα πρέπει να περιμένετε 10-15 δευτερόλεπτα για να μπορέσει το Switch να υπολογίσει και να φορτώσει τον επόμενο τυχαίο χάρτη.
Nightmare Reaper – Παιχνίδι όνειρο ή Εφιάλτης στο δρόμο με τα pixel;
Μπορεί να ακουστεί υπερβολή, αλλά μιλάμε για ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχουμε παίξει φέτος ανεξαρτήτως πλατφόρμας.
Κάθε πτυχή του είναι τόσο καλοφτιαγμένη και άριστα ζυγισμένη που το τελικό αποτέλεσμα είναι όχι μόνο άκρως διασκεδαστικό (ηδονικό θα το λέγαμε) αλλά και απίστευτα εθιστικό σε βαθμό εγκληματικό!
Μιλάμε για τόση πόρωση που ήταν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας όταν δεν το παίζαμε και ανυπομονούσαμε να γυρίσουμε σπίτι να συνεχίσουμε την αρρωστημένη αυτή περιπέτεια. Κι όταν, πέρα από όλα τα πράγματα που το παιχνίδι κάνει σωστά, έχουμε χίλια δυο εξτραδάκια όπως τα αναπάντεχα καλοφτιαγμένα mini-game…
…τότε καταλαβαίνειτε ότι έχουμε στα χέρια μας ένα τίτλο που ξεχωρίζει από κάθε άποψη.
Το καλύτερο είναι πως, παρόλο που δεν εξηγεί σχεδόν τίποτα από όλους αυτούς του μηχανισμούς και σας αφήνει ελέυθερους να ανακαλύψετε το καθετ,ί δε θα αργήσετε να πάρετε μπρος.
Κι είναι τόσο αρμονικά σχεδιασμένο που όλα λειτουργούν διαισθητικά σε σημείο που, με λίγες δοκιμές, θα αντιλαμβάνεστε από μόνοι σας με εντυπωσιακή αμεσότητα τι δυνατότητες έχετε στα χέρια σας και πώς θα τις αξιοποιήσετε αποτελεσματικά στη μάχη.
Με λίγα λόγια λοιπόν, πρόκειται για ένα εκπληκτικό FPS που θα λατρέψουν όσοι αναζητούν μια πρόκληση που δε θα γίνει ποτέ βαρετή και μάλιστα μπορουμε άφοβα να το προτείνουμε ακόμη και στο Switch γιατί, όπως και να το κάνουμε, αξίζει!
- Κονσόλα: Nintendo Switch
- Είδος: First-Person Looter–Shooter / Roguelite
- Εκδότης: Feardemic
- Εταιρεία Ανάπτυξης: Blazing Bit Games
- Διάθεση: Ψηφιακή από το Nintendo eShop
- Παίχτες: 1
- Online στοιχεία: Cloud Saves
- Δείτε εδώ την πολιτική βαθμολογίας μας
- Ο κωδικός της παρουσίασης είναι μια ευγενική προσφορά της Feardemic
